Kamil Stoch po raz drugi rzędu triumfował w Turnieju Czterech Skoczni. Dwukrotny złoty medalista olimpijski z Soczi, mistrz świata z Predazzo przeszedł do historii jako drugi zwycięzca wszystkich czterech konkursów w jednej edycji tej prestiżowej imprezy. W sobotę przypieczętował sukces w austriackim Bischofshofen.
Po raz pierwszy dokonał tego 16 lat temu Sven Hannawald, który w Bischofshofen gratulował Polakowi: "Witaj w klubie" - powiedział Niemiec. Przed zawodnikiem z Zębu jedynym Polakiem, który triumfował w tych zawodach, był w 2001 roku Adam Małysz.
Stoch prowadził po pierwszej serii, ale w drugiej rywale wysoko zawiesili mu poprzeczkę. Aby wygrać musiał skoczyć 137 metrów i dokładnie tyle osiągnął. W sobotnim konkursie wyprzedził o 3,2 pkt Norwega Andersa Fannemela oraz o 5,1 Niemca Andreasa Wellingera. Dziewiąte miejsce zajął drugi na półmetku Dawid Kubacki.
W klasyfikacji całego turnieju Stoch zdecydowanie wyprzedził Wellingera i Fannemela. Kubacki uplasował się na szóstej pozycji.
Stoch po raz drugi triumfował w Turnieju Czterech Skoczni. Skoczek z Zębu był najlepszy w ubiegłorocznej edycji, ale tylko z jednym wygranym konkursem - w Bischofshofen.
Zawodnik z Zębu po raz kolejny - tak jak w Soczi - zapisał się w historii dyscypliny.
Po raz pierwszy uczynił to w lutym 2014 roku. W rosyjskim Soczi dokonał sztuki nieosiągalnej nawet dla wielkiego poprzednika Adama Małysza. Stoch został trzecim w historii skoczkiem z dwoma złotymi medalami zdobytymi na jednych igrzyskach w konkursach indywidualnych, po Finie Mattim Nykaenenie (1984) i Szwajcarze Simonie Ammannie (2002 i 2010).
Triumfator klasyfikacji generalnej przed zawodami kończącymi zmagania 66. edycji TCS w Bischofhofen miał 64,5 pkt przewagi nad Niemcem Andreasem Wellingerem. W sobotę skoczył najdalej w pierwszej próbie (132,5 m), a w drugiej tyle ile musiał, by zwyciężyć - 137 m. Wyprzedził o 3,2 pkt Norwega Andersa Fannemela oraz o 5,1 Wellingera, nad którym w całym TCS uzyskał aż 69,6 pkt przewagi.
"Kamil ma jeszcze rezerwę, ale faktycznie z konkursu na konkurs jest coraz lepiej" - mówił przed konkursem w Bischofshofen trener Stefan Horngacher.
Stoch na nartach zaczął jeździć już jako trzylatek. Pięć lat potem zapisał się do klubu LKS Ząb i oddał pierwszy skok. Jak przyznał później, dyscyplina od zawsze go fascynowała. W podzakopiańskim Zębie, jednej z najwyżej położonych miejscowości w kraju, na świat przyszedł m.in. mistrz świata w biegach narciarskich Józef Łuszczek. Niedaleko od rodziców Stocha mieszkał też Stanisław Bobak.
"Mieliśmy jeden kask na trzech. Był za duży i jak go założyłem, spadł mi na nos, więc niewiele widziałem. Ale kilkumetrowy skok ustałem" - wspominał z humorem pierwszą próbę.
Gdy miał 12 lat zadebiutował na Wielkiej Krokwi w Zakopanem. Jako przedskoczek w zawodach PŚ w kombinacji norweskiej wylądował na 128. metrze. Tyle nie osiągnął wtedy żaden z dwuboistów.
W 2003 roku był już w reprezentacji seniorów, a 17 stycznia 2004 w Zakopanem po raz pierwszy wystąpił w zawodach Pucharu Świata i zajął 49. miejsce. W 2004 i 2005 wywalczył dwa srebrne medale mistrzostw świata juniorów, ale w konkursach drużynowych.
W seniorskim towarzystwie został zauważony 11 lutego 2005 w Pragelato, gdy w zawodach PŚ był siódmy. Rok później nie zawojował tej samej skoczni podczas igrzysk w Turynie, zajmując odległe miejsca.
Blisko poważnego sukcesu był w MŚ w Libercu w 2009 roku, ale na normalnym obiekcie uplasował się tuż za podium. W 2010 roku cieszył się z trzech zwycięstw w Letniej GP, jednak zimą nie skakał na miarę wielkiego talentu, jaki widzieli w nim trenerzy i eksperci.
23 stycznia 2011 na Wielkiej Krokwi odniósł pierwszy triumf w PŚ. Został czwartym polskim skoczkiem, który zwyciężył w zawodach tej rangi, po Stanisławie Bobaku, Piotrze Fijasie oraz Adamie Małyszu i stał się naturalnym kandydatem na następcę kończącego powoli karierę "Orła z Wisły".
Po triumfie pod Tatrami szybko przyszły kolejne zwycięstwa w Klingenthal i Planicy, kiedy po raz ostatni w oficjalnych zawodach rywalizował Małysz, który był wtedy trzeci. Słoweński mamut był miejscem symbolicznej zmiany warty - przed wejściem na podium ubrany w góralski strój Stoch zatańczył zbójnickiego, po czym zdjął kapelusz i ukłonił się przed Małyszem.
W sezonie 2012/13 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. We Włoszech na Trampolino Dal Ben w Predazzo w lutym 2013 roku został mistrzem świata.
"Kiedyś ojciec powiedział mi, że trzeba sto razy przegrać, by raz wygrać. Spełniło się. Dziękuję, tato" - przyznał tuż po skoku, który zapewnił mu złoty medal.
Bardzo udany był dla niego sezon 2013/14, z dwoma złotymi medalami olimpijskimi oraz triumfem w klasyfikacji generalnej PŚ, a później zwycięstwem w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" i TVP na najlepszego sportowca Polski.
Po olimpijskim sezonie dwa kolejne - 2014/15 i 2015/16 - były mniej udane. Najpierw zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ, a w następnym był dopiero 22. (ale i tak okazał się najlepszym z Polaków). W drużynie wywalczył brązowy medal MŚ 2015 (wcześniej dokonał tego w MŚ 2013).
W 2017 wraz z kolegami cieszył się z sukcesów w drużynie - złota podczas mistrzostw globu w Lahti i zwycięstwa - pierwszego w historii - w końcowej klasyfikacji Pucharu Narodów.
W obecnym sezonie - przed 66. Turniejem Czterech Skoczni - nie zdołał wygrać zawodów PŚ, ale trzy razy plasował się na podium - drugim stopniu w Wiśle i szwajcarskim Engelbergu oraz trzecim także w Szwajcarii.
Jak przyznał w wielu wywiadach, był dzieckiem pełnym energii, która na skoczni eksplodowała. Gdy jeden z kolegów nazwał się "torpedą", Stoch ochrzcił się "rakietą". Później jeden z serwismenów podpisał jego narty "Rakieta z Zębu" i przydomek na dobre przylgnął do mistrza świata i dwukrotnego mistrza olimpijskiego oraz triumfatora TCS.
Jest kolejnym utytułowanym absolwentem Zespołu Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. Uczyli się w niej m.in. Justyna Kowalczyk, medalistki igrzysk olimpijskich w Vancouver w łyżwiarstwie szybkim oraz wicemistrzyni świata w biathlonie Krystyna Guzik (wcześniej pod nazwiskiem Pałka). 2012 roku został magistrem wychowania fizycznego, kończąc wcześniej krakowską AWF. Jego wielką pasją są szybowce.
Jesienią 2014 brał udział w założeniu klubu narciarskiego KS Eve-nement Zakopane, w którym prowadzona jest m.in. szkółka dla młodych skoczków. W 2017 roku Stoch otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Proszowice. W tej podkrakowskiej miejscowości działa prężnie fanklub zawodnika (powstał w 2011 r.), stamtąd pochodzi jego żona Ewa.
30-letniemu skoczkowi w imponującej kolekcji sukcesów brakuje tylko medalu z MŚ w lotach narciarskich. Być może zmieni się to już niedługo, gdyż najbliższy czempionat odbędzie się za dwa tygodnie w Oberstdorfie
Sylwetka: Kamil Stoch urodzony 25.05.1987 w Zakopanem wzrost: 173 cm waga: 52 kg klub: KS Eve-nement Zakopane Największe sukcesy: Igrzyska olimpijskie Soczi 2014 1. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni 1. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni 4. miejsce w konkursie drużynowym Mistrzostwa świata Predazzo 2013 1. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni 3. miejsce w konkursie drużynowym Falun 2015 3. miejsce w konkursie drużynowym Lahti 2017 1. miejsce w konkursie drużynowym Puchar Świata 1. miejsce w klasyfikacji generalnej 2013/14 2. miejsce w klasyfikacji generalnej 2016/17 3. miejsce w klasyfikacji generalnej 2012/13 26 wygranych konkursów indywidualnych, 51 razy na podium Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce w klasyfikacji generalnej 2016/17 1. miejsce w klasyfikacji generalnej 2017/18 z kompletem czterech zwycięstw Letnia Grand Prix 2. miejsce w klasyfikacji generalnej 2010 2. miejsce w klasyfikacji generalnej 2011 3. miejsce w klasyfikacji generalnej 2016 Sukcesy młodzieżowe: 1. miejsce mistrzostw świata młodzików (1999) 2. miejsce mistrzostw świata juniorów drużynowo (2004 i 2005)
Turniej Czterech Skoczni odbywa się regularnie od 1953 roku. Najbardziej utytułowanym skoczkiem jest Fin Janne Ahonen, który zwyciężył pięć razy.
Zwycięzcy Turnieju Czterech Skoczni: 1953 Sepp Bradl (Austria) 1953/54 Olav Bjoernstad (Norwegia) 1954/55 Hemmo Silvenoinen (Finlandia) 1955/56 Nikołaj Kamieński (ZSRR) 1956/57 Pentti Uotinen (Finlandia) 1957/58 Helmuth Recknagel (NRD) 1958/59 Helmuth Recknagel (NRD) 1959/60 Max Bolkard (NRD) 1960/61 Helmuth Recknagel (NRD) 1961/62 Eino Kirjonen (Finlandia) 1962/63 Toralf Engan (Norwegia) 1963/64 Veikko Kankkonen (Finlandia) 1964/65 Torgeir Brandtzaeg (Norwegia) 1965/66 Veikko Kankkonen (Finlandia) 1966/67 Bjoern Wirkola (Norwegia) 1967/68 Bjoern Wirkola (Norwegia) 1968/69 Bjoern Wirkola (Norwegia) 1969/70 Horst Queck (NRD) 1970/71 Jiri Raska (Czechosłowacja) 1971/72 Ingolf Mork (Norwegia) 1972/73 Rainer Schmidt (NRD) 1973/74 Hans-Georg Aschenbach (NRD) 1974/75 Willi Puerstl (Austria) 1975/76 Jochen Danneberg (NRD) 1976/77 Jochen Danneberg (NRD) 1977/78 Kari Yliantilla (Finlandia) 1978/79 Pentti Kokkonen (Finlandia) 1979/80 Hubert Neuper (Austria) 1980/81 Hubert Neuper (Austria) 1981/82 Manfred Deckert (RFN) 1982/83 Matti Nykaenen (Finlandia) 1983/84 Jens Weissflog (NRD) 1984/85 Jens Weissflog (NRD) 1985/86 Ernst Vettori (Austria) 1986/87 Ernst Vettori (Austria) 1987/88 Matti Nykaenen (Finlandia) 1988/89 Risto Laakkonen (Finlandia) 1989/90 Dieter Thoma (RFN) 1990/91 Jens Weissflog (Niemcy) 1991/92 Toni Nieminen (Finlandia) 1992/93 Andreas Goldberger (Austria) 1993/94 Espen Bredesen (Norwegia) 1994/95 Andreas Goldberger (Austria) 1995/96 Jens Weissflog (Niemcy) 1996/97 Primoz Peterka (Słowenia) 1997/98 Kazuyoshi Funaki (Japonia) 1998/99 Janne Ahonen (Finlandia) 1999/00 Andreas Widhoelzl (Austria) 2000/01 Adam Małysz (Polska) 2001/02 Sven Hannawald (Niemcy) 2002/03 Janne Ahonen (Finlandia) 2003/04 Sigurd Pettersen (Norwegia) 2004/05 Janne Ahonen (Finlandia) 2005/06 Janne Ahonen (Finlandia) i Jakub Janda (Czechy) 2006/07 Anders Jacobsen (Norwegia) 2007/08 Janne Ahonen (Finlandia) 2008/09 Wolfgang Loitzl (Austria) 2009/10 Andreas Kofler (Austria) 2010/11 Thomas Morgenstern (Austria) 2011/12 Gregor Schlierenzauer (Austria) 2012/13 Gregor Schlierenzauer (Austria) 2013/14 Thomas Diethart (Austria) 2014/15 Stefan Kraft (Austria) 2015/16 Peter Prevc (Słowenia) 2016/17 Kamil Stoch (Polska) 2017/18 Kamil Stoch (Polska)
(PAP)
olga/ wha/ af/ pp/