Założone w lutym 1940 r. getto łódzkie (Litzmannstadt Getto) było drugą co do wielkości – po getcie warszawskim – zamkniętą dzielnicą żydowską na ziemiach polskich oraz w całej okupowanej Europie. W oddzielonym od reszty miasta zasiekami z drutu kolczastego getcie zamieszkiwało ponad 200 tys. Żydów.
Jedną z głównych ulic okupowanej Łodzi była ul. Zgierska, która dzieliła getto na dwie części. „Tak jak dziś, 70 lat temu przejeżdżały przez nią tramwaje (...). Żydzi nie mogli na nią wchodzić, dlatego wybudowano nad ulicą most. To jeden z najważniejszych symboli łódzkiego getta” – mówi PAP Joanna Podolska z Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi.