Odbudowa Teatru Wielkiego w Warszawie 1956 r. Źródło: NAC
Przygotowaną z okazji 50. rocznicy odbudowy Teatru Wielkiego w Warszawie wystawę pt. "Rytm" będzie można oglądać od soboty w stołecznej Galerii Kordegarda. Ekspozycja prezentuje Teatr Wielki z perspektywy jego historii, osiągnięć artystycznych, architektury.
50. rocznica odbudowy Teatru Wielkiego - zniszczonego podczas bombardowań we wrześniu 1939 r. i wysadzonego w powietrze po upadku Powstania Warszawskiego - jest pretekstem do zaprezentowania historii i dziedzictwa tej jednej z najważniejszych polskich instytucji kulturalnych.
Ekspozycja, zaprojektowana przez Studio Rygalik, przyjęła formę rzeźbiarskiej instalacji, ukazującej charakterystyczne elementy architektury stołecznego Teatru Wielkiego. Jak przekonują organizatorzy, wystawa prowokuje widza do "uruchomienia zarówno zmysłu wzroku, jak i słuchu oraz dotyku" i "stawia pytanie: jak doświadczać Teatr? - jako przestrzeń, będącą tylko ramą czy jako integralny element dzieła?". Prezentowana instalacja przestrzenna nawiązuje do historii odbudowy, a także charakterystycznych elementów architektury wnętrz Teatru Wielkiego.
Gmach Teatru Wielkiego został wybudowany w latach 1825-33 według projektu Antonia Corazziego, włoskiego architekta, przedstawiciela nurtu klasycyzmu. Corazzi pracował w Polsce w latach 1819-47 i jest autorem m.in. takich warszawskich budynków jak Pałac Mostowskich, Pałac Staszica, Pałac pod Karczochem i Pałac Śleszyńskich w Alejach Ujazdowskich czy Pałac Ministra Skarbu na Placu Bankowym.
Teatr, według jego projektu, stanął na miejscu kompleksu handlowego, zwanego Marywilem. W latach 30. XIX wieku Marywil został zburzony i rozpoczęto prace nad wznoszeniem nowego gmachu. Pierwsze przedstawienie w Teatrze odbyło się 24 lutego 1833 r.; publiczność zobaczyła "Cyrulika sewilskiego" Gioacchina Rossiniego. Podczas remontu, pod koniec XIX wieku, do frontu gmachu dobudowano charakterystyczny balkon i kolumnadę, według projektu Bohdana Marconiego.
Budynek spłonął podczas bombardowań Warszawy we wrześniu 1939 r., poważnie uszkodzony przetrwał do Powstania Warszawskiego, podczas którego na widowni naziści mordowali polskich cywilów. Po upadku powstania, Niemcy wysadzili budynek w powietrze.
Odbudowany w stylu socrealizmu, według projektu Bohdana Pniewskiego pod kierunkiem Arnolda Szyfmana, gmach Teatru ponownie otwarto dopiero w 1965 r.
Wystawę oglądać będzie można do 22 marca w Galerii Kordegarda, na Krakowskim Przedmieściu. (PAP)
pj/ pz/
