Blisko 200 dzieł wybitnego polskiego plakacisty, grafika i malarza Franciszka Starowieyskiego ze zbiorów francuskiego kolekcjonera Alina Avili będzie można oglądać od czwartku w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie.
Na wystawie w sopockiej PGS zgromadzono głównie rysunki Starowieyskiego. Nie zabraknie również wielkoformatowych obrazów olejnych.
"Są także obrazy na drewnie - technika bardzo rzadka u Starowieyskiego, a także dziwne nigdzie nie pokazywane prace wykonane na szpitalnych prześcieradłach" - poinformował PAP paryski kolekcjoner sztuki 62-letni Alin Avila, który jest kuratorem wystawy w Sopocie.
Marszand wyjaśnił, że z polskim artystą połączyła go przyjaźń, kiedy ten odwiedzał go w stolicy Francji w latach 1983-1993.
"Twórczość Starowieyskiego jest wymagająca przy oglądaniu, wymaga olbrzymiego skupienia. Nie należy wpaść w pułapkę wirtuozerii kreski. Jego dzieła łączą poezję, filozofię i politykę" - ocenił Avila.
Wystawa dzieł Starowieyskiego w Sopocie z kolekcji paryskiego kolekcjonera i kuratora sztuki potrwa do 15 maja.
Franciszek Starowieyski - malarz, grafik, scenograf i kolekcjoner, autor plakatów, ilustracji, opracowań graficznych książek oraz obrazów - zmarł 23 lutego 2009 r. w wieku 79 lat. Urodził się w Bratkówce koło Krosna na Podkarpaciu w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Biberstein.
Malarz utrzymywał, że wcielił się w niego duch żyjącego w XVII wieku przodka i konsekwentnie podpisywał swe prace datami o trzysta lat wcześniejszymi. W jednym z wywiadów wyjaśniał: "Ja żyję w tamtych czasach, a reszta - to, co później się zdarzyło, aż do pozornego dziś - jest tylko kwestią wyobraźni".
Franciszek Starowieyski, pseudonim artystyczny Jan Byk, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1949-1952), m.in. w pracowni Wojciecha Weissa oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1952-1955).
Uprawiał rysunek, plakat (ponad 300 prac), malarstwo ścienne i scenografię. Wykształcił w malarstwie własny styl, charakteryzujący się m.in. rysunkową formą o kaligraficznej precyzji kreski. Popularność zyskał w latach 60. jako autor plakatów teatralnych i filmowych. Zajmował się także malarstwem, grafiką użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Był twórcą tzw. Teatru Rysowania - pokazów wirtuozerii rysowania, które zrealizował około 30 razy.
Laureat wielu nagród, m.in.: Grand Prix na Biennale Sztuki Współczesnej w Sao Paulo (1973), Grand Prix za plakat filmowy na festiwalu w Cannes (1974), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Paryżu (1975), Annual Key Award gazety Hollywood Reporter (1975-1976), nagrody na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago (1979-1982). (PAP)
rop/ dym/
