Lew Kamieniew (wł. Rosenfeld) urodził się 18 lipca 1883 r. Jego ojciec był maszynistą kolejowym.
W 1900 r. Kamieniew ożenił się z siostrą Lwa Trockiego.
Od 1901 r. był członkiem Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR).
Lew Kamieniew – zsyłki i rewolucje
W 1902 r. został usunięty ze studiów prawniczych, aresztowany i zesłany do Tbilisi. Z Tbilisi Kamieniew przedostał się do Paryża, gdzie poznał Lenina, z którym wyjechał do Szwajcarii.
Do Rosji powrócił podczas rewolucji 1905 r., następnie ponownie emigrował do Szwajcarii.
Po kolejnym przyjeździe do Rosji został aresztowany i zesłany w 1914 r. na Syberię.
Prof. W. Materski o rewolucji lutowej w Rosji: Chaos jest najlepszym określeniem opisującym tamte dni
Z zesłania powrócił po wybuchu rewolucji lutowej w 1917 r. Zwolennik wspólnego rządu wszystkich socjalistów, przeciwnik październikowego powstania zbrojnego.
Przewodniczący Rady Moskiewskiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich, członek Biura politycznego od 1919 r.
Od 1923 r. zastępca przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych.
Lew Kamieniew i sojusznik Stalin
Podczas walki o władzę po Leninie sprzymierzył się ze Stalinem i Zinowiewem przeciw Trockiemu.
W 1926 r. Stalin odsunął go od najważniejszych stanowisk. Usuwany z partii w latach 1927-1928 i 1932-1933.
Aresztowany 16 grudnia 1934 r. Na podstawie fałszywych dowodów skazany na 5 lat więzienia, potem na 10 lat za rzekomą próbę zamachu na Stalina.
W 1936 r. oskarżony o uczestnictwo w trockistowsko-zinowiewowskim spisku skazany na śmierć. Wyrok wykonano 25 sierpnia 1936 r. (PAP)
