Jednym z najbardziej przejmujących obrazów stworzonych w polskiej kinematografii jest scena marszu sierot z warszawskiego getta w filmie Andrzej Wajdy „Korczak”. Legenda Starego Doktora stała się synonimem heroicznego bohaterstwa i moralnego oporu wobec zbrodni Holokaustu. Opowieści takich jak historia Korczaka jest jednak wiele. Jedną z nich przypomniał krakowski nauczyciel Grzegorz Siwor w książce „Enoszijut. Opowieść o Dawidzie Kurzmannie”.
Około 200 osób uczestniczyło w niedzielę w Krakowie w Marszu Pamięci zorganizowanym w 71. rocznicę likwidacji getta. "Jeśli nie będziemy pamiętać o tym, co się stało, to znaczy, że można to samo zrobić gdzieś indziej” – mówił ambasador Izraela w Polsce Zvi Rav-Ner.
Powstała pierwsza biografia Tadeusza Pankiewicza - właściciela Apteki pod Orłem, który podczas wojny dobrowolnie pozostał w krakowskim getcie i pomagał jego mieszkańcom. Za ratowanie Żydów został odznaczony medalem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
Historię krakowskiego getta i postać pomagającego Żydom aptekarza Tadeusza Pankiewicza przypomina nowa wystawa stała, która zostanie otwarta w sobotę w Aptece pod Orłem w Krakowie, podczas obchodów 70. rocznicy likwidacji krakowskiego getta.
Młodzi pasjonaci fotografii mogą wziąć udział w konkursie ogłoszonym przez Żydowskie Muzeum Galicja, mającym na celu upamiętnienie przypadającej w marcu 70. rocznicy likwidacji i 72. rocznicy założenia krakowskiego getta.
Postać aptekarza Tadeusza Pankiewicza, który podczas okupacji pomagał mieszkańcom krakowskiego getta, przypomina wydany przez Muzeum Historyczne Miasta Krakowa komiks autorstwa Tomasza Bereźnickiego. Bereźnicki opowiada historię krakowskiego getta i jego mieszkańców widzianą oczami Pankiewicza. To on jest narratorem opowieści, świadkiem, a czasem także bohaterem zdarzeń. Czytelnicy będą mogli jakby z okien apteki „Pod Orłem” oglądać codzienność w getcie: szykany wobec ludności żydowskiej, wysiedlenia i likwidację getta.
Siedem tablic informujących o przebiegu "Szlaku Pamięci Getto 1941-43" odsłonięto w niedzielę na budynkach w krakowskiej dzielnicy Podgórze. Getto istniało tam od marca 1941 roku do marca 1943 roku. Na każdej tablicy znajduje się mapa szlaku oraz krótka informacja o danym miejscu w trzech językach: polskim, hebrajskim i angielskim.