Jan Kobuszewski urodził się 19 kwietnia 1934 roku w Warszawie.
W książce "Patrzę w przyszłość (i przeszłość) z uśmiechem i radością", której premiera odbyła się w 2008 roku, Jan Kobuszewski opisuje wartości, które najwięcej znaczą w jego życiu. "To wiara i optymizm" - podkreśla artysta.
Aktor, kojarzony głównie z rolami komediowymi, zaczynał jednak od ról w teatrach dramatycznych. Do szkoły teatralnej w Warszawie dostał się za drugim razem, studia ukończył w 1956 roku.
Kariera teatralna Kobuszewskiego
Dwa pierwsze sezony spędził w Teatrze Młodej Warszawy, przez 20 lat był aktorem scen dramatycznych: w latach 1958-64 i 1969-75 warszawskiego Teatru Polskiego, 1964-69 Teatru Narodowego, 1975-76 łódzkiego Teatru Nowego.
Niektóre z jego kreacji, wysoko ocenianych przez krytyków, to m.in. role Pietrowicza w "Płaszczu" Mikołaja Gogola, Wścieklicy w "Janie Karolu Macieju Wścieklicy" Witkacego, Biondella w "Poskromieniu złośnicy" Williama Szekspira.
Kobuszewski grał też w słynnych "Dziadach", które Kazimierz Dejmek wystawił w 1968 roku na scenie Teatru Narodowego. "Grałem doktora Becu. Doktor w jednej ze scen policzkuje księdza Piotra, którego w tamtej inscenizacji grał Józef Duriasz. Była premiera i ta sławna scena, którą ćwiczyliśmy wiele razy. Kiedy go policzkowałem, to on zasłaniał się ręką i ja biłem właśnie w tę rękę, ale... wystawał palec, który na premierze mu złamałem" -wspominał Kobuszewski w jednym z wywiadów.
Role komediowe Kobuszewskiego
Częste obsadzanie Kobuszewskiego w rolach komediowych wiązało się m.in. z jego warunkami fizycznymi. "Długie toto, jak Don Kichot przynajmniej, chude toto, gęba pociągła i mizerna, nos orli niestety, uszy odstające, a do tego od dołu takie długie nogi, a od góry takie długie ręce. Czerwony Kapturek mógłby omdleć" - tak aktor opisał samego siebie.
Często pojawiał się w telewizji. Starsi widzowie pamiętają go z programu "Wielokropek", w którym występował w duecie z Janem Kociniakiem. W latach 60. aktor zaczął współpracować z Edwardem Dziewońskim w Kabarecie "Dudek". Jeden z najbardziej znanych skeczy z jego udziałem to "Ucz się Jasiu", w którym Kobuszewski wcielił się w postać hydraulika użerającego się z klientem i szkolącym praktykanta. Grał też w popularnym Kabarecie Olgi Lipińskiej.
Role filmowe Kobuszewskiego
Kobuszewski twierdzi, że uwielbia oglądać filmy, ale nie lubi przy nich pracować; na swoim koncie ma jednak wiele filmowych ról. Zagrał główną rolę w serialu "Barbara i Jan" z 1962 roku. Potem wcielał się jeszcze w wiele charakterystycznych, drugoplanowych postaci; grał np. listonosza w "Nie ma róży bez ognia" i hydraulika w "Poszukiwany, poszukiwana" Stanisława Barei, komediach muzycznych "Halo Szpicbródka" (reż. Janusz Rzeszewski, Mieczysław Jahoda) i "Lata dwudzieste, lata trzydzieste" (reż. Janusz Rzeszewski) oraz serialach "Czterdziestolatek", "Alternatywy 4", "Zmiennicy".
W 1976 roku Kobuszewski związał się z komediowym Teatrem Kwadrat w Warszawie, w którym gra też obecnie. Stworzył tam liczne kreacje komediowe, jak Rotmistrz w "Damach i huzarach" Aleksandra Fredry (1977), tytułowy "Wstrętny egoista" Francoisa Dorina (1977), tytułowy "Czarujący łajdak" Pierre'a Chesnota (1985).
Jan Kobuszewski zmarł 28 września 2019 r.
(PAP)
