2011-05-31 (PAP) - W kościele św. Andrzeja Boboli w zachodnim Londynie pożegnano we wtorek gwiazdę Wesołej Lwowskiej Fali, Władę Majewską. Działaczka emigracyjna i wieloletnia pracowniczka Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa spoczęła na cmentarzu North Sheen w południowym Londynie. Abp Szczepan Wesoły, główny celebrant mszy św. żałobnej, podziękował zmarłej za wszystkie chwile radości i wzruszenia, które dała innym, zwłaszcza żołnierzom i uchodźcom. Artystka 19 marca 2011 r. obchodziła setną rocznicę urodzin.
Ambasador RP Barbara Tuge-Erecińska powiedziała, że znać Władę było dla niej prawdziwym przywilejem. „Była człowiekiem wielkich ideałów artystycznych i patriotycznych. Upominała się o wolność na deskach teatru, występowała na przyczepach ciężarówek i w bunkrach – powiedziała Tuge-Erecińska. - Wielką potrzebą jej serca było przywrócić Lwów tym, którzy jej nigdy nie poznali tak dogłębnie jak ona. Wraz z poczuciem smaku, klasy i werwy tego miasta” – dodała.
Według Ireny Delmar, wieloletniej prezes Związku Artystów Scen Polskich na Obczyźnie, Majewska była „brylantowo-satyryczna”, miała niepowtarzalną artystyczną osobowość, cechowała ją prostota i skromność ekspresji.
Włada Majewska urodziła się 19 marca 1911 roku we Lwowie. Jej twórczość, obok Wesołej Lwowskiej Fali, związana jest z osobą satyryka i poety Mariana Hemara, którego była ulubioną piosenkarką, aktorka i muzą.
Przez lata występowała w jego kabarecie i przez 16 lat nagrywała go dla Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium. W RWE pracowała niemal od początku istnienia rozgłośni (1952 r.), aż do lat 80. We wrześniu 1939 r. przez Rumunię i Jugosławię wraz z zespołem Lwowskiej Fali dostała się do Francji, a następnie do Szkocji, gdzie powstał teatr przy 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
Jej nieodwzajemnioną miłością było prawo, które studiowała we Lwowie i Edynburgu.
Wielkimi przebojami Majewskiej były piosenki Hemara - „Chlib Kulikowski” oraz „Sen”. Zadbała o artystyczną spuściznę Hemara jako dziedziczka praw autorskich do jego piosenek, przekazując je do Polski.
Osobiste pamiątki podarowała Muzeum Niepodległości w Warszawie i Instytutowi Sikorskiego w Londynie.(PAP)
asw/ aja/
Według Ireny Delmar, wieloletniej prezes Związku Artystów Scen Polskich na Obczyźnie, Majewska była „brylantowo-satyryczna”, miała niepowtarzalną artystyczną osobowość, cechowała ją prostota i skromność ekspresji.
Włada Majewska urodziła się 19 marca 1911 roku we Lwowie. Jej twórczość, obok Wesołej Lwowskiej Fali, związana jest z osobą satyryka i poety Mariana Hemara, którego była ulubioną piosenkarką, aktorka i muzą.
Przez lata występowała w jego kabarecie i przez 16 lat nagrywała go dla Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium. W RWE pracowała niemal od początku istnienia rozgłośni (1952 r.), aż do lat 80. We wrześniu 1939 r. przez Rumunię i Jugosławię wraz z zespołem Lwowskiej Fali dostała się do Francji, a następnie do Szkocji, gdzie powstał teatr przy 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
Jej nieodwzajemnioną miłością było prawo, które studiowała we Lwowie i Edynburgu.
Wielkimi przebojami Majewskiej były piosenki Hemara - „Chlib Kulikowski” oraz „Sen”. Zadbała o artystyczną spuściznę Hemara jako dziedziczka praw autorskich do jego piosenek, przekazując je do Polski.
Osobiste pamiątki podarowała Muzeum Niepodległości w Warszawie i Instytutowi Sikorskiego w Londynie.(PAP)
asw/ aja/
