Niemcy kontynuują atak na Czerniaków. Mordują kilkudziesięciu rannych w szpitalu w budynku ZUS, wysadzają w powietrze cztery mosty na Wiśle. Sowieci przeprowadzają pierwsze zrzuty broni i amunicji. "Kościuszkowcy" rozpoczynają wsparty czołgami atak w kierunku Dworca Wileńskiego.
Niemcy ograniczają działania w innych dzielnicach i koncentrują się na szturmie na Czerniaków. 1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki walczy w rejonie Olszynki Grochowskiej, Rembertowa i Elsnerowa. W stolicy brakuje żywności i wody.
Powstańcze dowództwo zrywa rozmowy kapitulacyjne i apeluje do marszałka ZSRS Rokossowskiego o pomoc. Żołnierze 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki docierają do wagonowni PKP na Olszynce Grochowskiej. W niemieckim nalocie w kościele przy ul. Łazienkowskiej giną setki osób.
Jednostki 1. Frontu Białoruskiego, w tym 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, zaczynają szturm na Pragę. Walki toczą się w Aninie i Wawrze. Powstańcza radiostacja ogłasza listę 28 niemieckich zbrodniarzy wojennych. Umiera poeta i żołnierz "Parasola" plut. pchor. Józef Szczepański "Ziutek".
Niemiecka artyleria prowadzi silny ostrzał Czerniakowa i południowego Śródmieścia. Drugi dzień trwa ewakuacja części cywilów. Powstańcom z "Baszty" udaje się zdobyć obszar w okolicy ul. Narbutta. Nocą słychać sowiecką artylerię, ale armia Stalina tylko obserwuje walkę stolicy.
Następuje dwugodzinne zawieszenie ognia. Warszawę opuszcza 6 tys. osób: starszych, kobiet, dzieci. Niemcy nacierają na Śródmieście, bomby i pociski burzą wiele kamienic, m.in. przy Brackiej, Kruczej i Wspólnej. Ginie por. Czesław Zadrożny, założyciel Organizacji Małego Sabotażu "Wawer".
PCK negocjuje ewakuację osób starszych, dzieci i chorych. Niemcy próbują zniszczyć barykadę w Al. Jerozolimskich przy ul. Brackiej, która osłania przekop łączący dwie części Śródmieścia. Na Bielanach wkraczają do sierocińca "Nasz Dom". Dyrektorka Maria Rogowska-Falska umiera na zawał serca.
Trwa masakra ludności Powiśla. W szpitalu przy ul. Tamka esesmani mordują kilkadziesiąt osób. Wśród nich jest dominikanin o. Michał Czartoryski. Niemieckie samoloty zrzucają ulotki nawołujące ludność do opuszczenia Warszawy. Umiera dyrektor Teatru Kameralnego w Łodzi Bolesław Gorczyński.
Niemcy atakują Powiśle. Pozbawieni amunicji powstańcy wycofują się z Elektrowni Miejskiej. Esesmani z brygady Dirlewangera masakrują rannych i jeńców. Dowodzenie na Czerniakowie przejmuje płk Jan Mazurkiewicz „Radosław”. Sztab Komendy Okręgu Warszawa AK przenosi się do budynku kina Palladium.
Niemcy szturmują Powiśle od strony ul. Karowej. Przestaje działać Elektrownia Miejska. Bomby uszkadzają budynek PKO przy ul. Jasnej. Są liczni zabici. Rany odnosi m.in. szef Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej gen. Tadeusz Pełczyński „Grzegorz”.