Stowarzyszenie Komitet Społeczny „Ratujmy Ratowo” chce przywrócić pierwotny wystrój wnętrza XVIII-wiecznego kościoła dawnego klasztoru bernardynów, gdzie obecnie znajduje się Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego. Pierwszym etapem prac objęto ołtarz Matki Boskiej Śnieżnej.
W ostatnich latach przeprowadzono rewitalizację pobernardyńskiego kompleksu klasztornego w Ratowie. W ramach projektu wszystkie zabytkowe budynki zostały tam wyremontowane m.in. przy wsparciu środków unijnych oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Obecnie, dzięki dofinansowaniu mazowieckiego samorządu, renowacji poddano postument oraz mensę ołtarza Matki Boskiej Śnieżnej w ratowskim kościele św. Antoniego, gdzie w części przywrócono oryginalną, pochodzącą z XVIII wieku marmoryzację, czyli malaturę imitującą marmur – poinformowała PAP prezes Stowarzyszenia Komitet Społeczny „Ratujmy Ratowo” Ewa Kozłowska-Głębowicz.
„Ponieważ prace remontowe związane z rewitalizacją budynków klasztornych już się zakończyły, chcielibyśmy odnowić wyposażenie ratowskiego kościoła św. Antoniego, zwłaszcza ambonę i ołtarze, przywracając im, jeżeli będzie to możliwe, oryginalny, XVIII-wieczny wygląd” – powiedziała Kozłowska-Głębowicz. Dodała, że na początek pracami renowacyjnymi objęto ołtarz Matki Boskiej Śnieżnej, gdzie w 2019 r. odkryto pierwotną malaturę pokrytą farbą olejną, podobnie jak w przypadku większości obiektów wewnątrz kościoła, prawdopodobnie w latach 20. XX wieku.
„Oryginalną marmoryzację, która okazała się bardzo dobrze zachowana, udało się odkryć na postumencie ołtarza Matki Boskiej Śnieżnej. Niestety nie było to możliwe w przypadku mensy, gdzie malatura ta została ostatecznie odtworzona kolorystycznie. Dalsze prace, które planowane są jeszcze w tym roku, obejmą nastawę i zwieńczenie ołtarza” – wyjaśniła Kozłowska-Głębowicz. Jak zaznaczyła, koszt dotychczasowych prac wyniósł 60 tys. zł i został w całości pokryty ze środków przyznanych przez samorząd Mazowsza.
„Efekt jest dobrym prognostykiem na przyszłość, gdyż podobne prace chcielibyśmy wykonać w całym kościele św. Antoniego, zwłaszcza w ołtarzu głównym. Przywrócenie oryginalnego wyglądu wyposażenia kościoła, tam gdzie byłoby to możliwe, dopełniłoby projekt rewitalizacji dawnego klasztoru” – podkreśliła prezes Stowarzyszenia Komitet Społeczny „Ratujmy Ratowo”.
Sanktuarium w Ratowie związane jest z kultem św. Antoniego z Padwy, patrona m.in. zagubionych ludzi i rzeczy. W XVI w. wybudowano kaplicę, w XVII w. drewniany kościół i zabudowania klasztorne. W 1759 r. powstał natomiast murowany klasztor, stanowiący od tamtej pory cel pielgrzymek.
Prace związane z rewitalizacją ratowskiego kompleksu klasztornego prowadzono od 2012 r. Wykonano m.in. kompleksowy remont dachu oraz elewacji zewnętrznej zabytkowych zabudowań. W część dawnego klasztoru w 2015 r. rozpoczęła działalność „Ostoja św. Antoniego” przeznaczona dla pielgrzymów oraz osób poszukujących skupienia, wyciszenia i modlitwy. W zaadaptowanych dawnych celach zakonników, znajduje się 40. miejsc noclegowych. W bezpośrednim sąsiedztwie „Ostoi św. Antoniego” położony jest ogród o powierzchni ok. 1 ha. Są tam m.in. sad, winnica i herbarium, a także część kontemplacyjna.
W 2018 r. wykonano termomodernizację obiektów dawnego klasztoru m.in. zamontowało instalację fotowoltaiczną. Przeprowadzono również rewitalizację przyklasztornych budynków, m.in. dawnej kuźni czy stajni.
Św. Antoni zwany Padewskim (1195-1231) był Portugalczykiem, który ok. 1210 r. wstąpił do zakonu kanoników regularnych św. Augustyna, a następnie ok. 1220 r. do zakonu franciszkanów. Był misjonarzem i wybitnym kaznodzieją. Pod koniec życia mieszkał w klasztorze w Padwie. W 1232 r. został kanonizowany przez papieża Grzegorza IX. (PAP)
mb/aszw/
