Koncert „Mistrzowskie interpretacje Leszka Możdżera” odbędzie się w sobotę 13 stycznia w warszawskim Studiu Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego.
Wybitnemu pianiście Leszkowi Możdżerowi, który zaprezentuje program składający się z własnych kompozycji, czyli „Siedmiu miniatur na fortepian improwizujący i smyczki” oraz utworów George’a Gershwina: Amerykanin w Paryżu i Błękitna rapsodia, towarzyszyć będzie Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka.
Tytuł kompozycji Leszka Możdżera „Siedem miniatur na fortepian improwizujący i smyczki” zapowiada utwory o otwartej formie, kształtowane „na żywo” podczas koncertu. Każda z miniatur – jak zaznaczają organizatorzy wydarzenia - może trwać od 5 do nawet 25 minut. Pianista i smyczkowy zespół wzajemnie się inspirują, wchodzą w interakcje koordynowane przez solistę.
„Połączenie talentu, wirtuozerii i kreatywności Leszka Możdżera, którego niezwykła osobowość stanowi jeden z najciekawszych fenomenów współczesnego jazzu, z młodzieńczą pasją muzyków Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus zapowiada koncert niezwykły” – napisano w materiałach towarzyszących koncertowi.
Kompozycja „Siedem miniatur na fortepian improwizujący i smyczki”, grana w pierwszej części koncertu, ma być formą wprowadzenia w klimat wspaniałych lat jazzu, kiedy amerykańską i światową sceny podbijały utwory George’a Gershwina: Błękitna rapsodia i Amerykanin w Paryżu.
Możdżer, muzyk wszechstronnie wykształcony i wybitnie utalentowany, jazz ma we krwi. „Dlatego można się spodziewać, że jego interpretacja wielkiego klasyka, jakim był Gershwin, będzie oryginalna, śmiała i stanowić może intensywne i niezapomniane przeżycie dla słuchaczy” – powiedział PAP Paweł Brodowski, redaktor naczelny „Jazz Forum”.
„Błękitna rapsodia” George’a Gershwina, zapowiadana jako nowatorski „jazzowy koncert fortepianowy” – już w chwili nowojorskiej premiery w 1924 r., z zespołem Paula Whitemana i improwizującym autorem przy fortepianie, wzbudziła sensację.
Bardzo szybko też weszła do koncertowego kanonu w USA i na całym świecie, rozsławiając młodego kompozytora. Kilka lat później powstało kolejne dzieło Gershwina z pogranicza jazzu i klasycznej symfoniki – Amerykanin w Paryżu, żartobliwy muzyczny obraz nostalgii przybysza z USA przemierzającego europejską metropolię i chłonącego jej atrakcje.
Leszek Możdżer, pianista i kompozytor, jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych postaci polskiej i światowej sceny jazzowej.
Początkowo związany z „yassową” formacją Miłość i jej twórcami – Tymonem Tymańskim i Mikołajem Trzaską, potem pojawiał się w wielu konfiguracjach: od duetów, np. z Davidem Friesenem (1995), Adamem Pierończykiem (1996), poprzez jazzowe formacje, takie jak zespoły Emila Kowalskiego (1991), Eryka Kulma (1993), Zbigniewa Namysłowskiego (1992–1996), Tomasza Stańko (1992), Buddy’ego de Franco (1995), Archie’go Sheppa (1996), aż po składy symfoniczne, jak np. ostatni koncert skomponowany dla Baroque Holland.
Dyskografia pianisty obejmuje ponad sto albumów zrealizowanych jako własne projekty lub we współpracy z wybitnymi artystami. Nagrywał i koncertował m.in. z Davidem Gilmourem, Naną Vasconcelos, Marcusem Millerem, Johnem Scofieldem, Joe Lovano, Tan Dunem, Patem Metheny’m czy Adamem Makowiczem – słynny koncert Makowicz vs Możdżer w 2004 r. w Carnegie Hall w Nowym Jorku.
Album Impressions On Chopin (1999) wpisał się do kanonu nagrań inspirowanych twórczością genialnego polskiego kompozytora. Leszek Możdżer współpracował także z Janem A. P. Kaczmarkiem i Zbigniewem Preisnerem. Pianista jest autorem w projektów solowych, np. Piano (2004), Komeda (2011) oraz w autorskim trio z Larsem Danielssonem i Zoharem Fresco. Jest również autorem muzyki do przedstawień teatralnych m.in. Kościelniaka, Englerta, Jarzyny, Zadary oraz filmów, np. Latkowskiego i Więcka.
Jego ostatnią płytę „Earth Particles” nagraną z udziałem znakomitej orkiestry holenderskiej – Holland Baroque magazyn „Jazz forum” określił jako „dzieło monumentalne i skromne zarazem”. A sam muzyk mówi o niej „Ta płyta rzeczywiście jest mało rozrywkowa. Zdaje sobie sprawę, że muzyka ma potencjał łączenia ludzi, tworzenia wspólnoty słuchaczy, ale zacząłem tego szukać na innych poziomach”.
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus powstała z inicjatywy wybitnego dyrygenta Jerzego Semkowa. W skład Orkiestry wchodzą najzdolniejsi absolwenci i studenci uczelni artystycznych, którzy nie ukończyli 30 lat.
Orkiestra rozpoczęła działalność artystyczną w czerwcu 2008 r. Współpracowała ze znakomitymi dyrygentami, takimi jak m.in. Michaił Jurowski, John Axelrod, Gabriel Chmura, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Penderecki oraz solistami, wśród których byli m.in. Yulianna Avdeeva, Alena Baeva, Krzysztof Jabłoński, Jakub Jakowicz, Janusz Olejniczak, Piotr Paleczny, Jadwiga Rappé.
Orkiestra zrealizowała wiele nagrań płytowych, radiowych oraz telewizyjnych, występowała na wielu estradach koncertowych oraz podczas licznych festiwali w Polsce i za granicą. W 2013 r. Krzysztof Penderecki objął Orkiestrę Honorowym Patronatem Artystycznym.
Michaił Jurowski jest Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Orkiestry. Dyrektorem artystycznego jest prof. Mirosław Jacek Błaszczyk, dyrektor Filharmonii Śląskiej im. Henryka Mikołaja Góreckiego.
Organizatorem koncertu jest Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus. (PAP)
autor: Anna Bernat
abe/ pad/
