Muzeum Narodowe Polskie (1870-1927) - Galeria III piętro, Archiwum Muzeum Polskiego w Rapperswilu.
Muzeum w Rapperswilu to 150 lat burzliwej, bo naznaczonej wieloma trudnymi momentami, walki o zachowanie i kultywowanie pamięci o najważniejszych okresach polskiej historii - napisał w liście z okazji 150. rocznicy powołania muzeum minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński.
150 lat temu, 23 października 1870 r., na zamku w szwajcarskim Rapperswilu rozpoczęło działalność Muzeum Narodowe Polskie. Miejsce to szybko stało się centrum polskiego życia naukowego, społecznego i politycznego na emigracji.
"Muzeum Polskie w Rapperswilu to nie tylko mury, w których świętujemy ten piękny jubileusz. Muzeum w Rapperswilu to 150 lat burzliwej, bo naznaczonej wieloma trudnymi momentami, walki o zachowanie i kultywowanie pamięci o najważniejszych okresach polskiej historii, o godne uczczenie największych jej postaci, o popularyzowanie polskiego dorobku kulturowego" – wskazał w liście szef resortu kultury.
W słowach kierowanych do dyrektor Anny Buchman, pracowników i przyjaciół muzeum wicepremier wyraził nadzieję, że nadchodzące lata, choć naznaczone piętnem przeprowadzki, zapiszą kolejne piękne karty w historii Muzeum Polskiego w Szwajcarii.
"Można powiedzieć, że uroczystości jubileuszowe to nie czas i nie miejsce by mówić o rzeczach trudnych. Nie sposób jednak nie wspomnieć w tym dniu o tym, co zdaje się być nieuchronne, czyli o konieczności przeniesienia zbiorów Muzeum poza mury rapperswilskiego zamku. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, jak trudny jest to czas dla dyrekcji Muzeum, jego przyjaciół, darczyńców i wszystkich osób zaangażowanych w ochronę tej części polskiego dziedzictwa, która na przestrzeni piętnastu dziesięcioleci właśnie w Rapperswilu znalazła bezpieczną przystań. Pragnę zapewnić o mojej nieustającej woli współpracy oraz wsparcia dla inicjatyw Muzeum" – napisał Gliński.
Podkreślił, że muzeum gromadzi wspaniałe zbiory pochodzące od Polaków rozrzuconych po świecie, obejmujące cenną kolekcję sztuki, ale także bibliotekę i archiwa dokumentujące historię kontaktów między Polską a Szwajcarią oraz życie naszych rodaków na emigracji. "To także, i może przede wszystkim, wielki wysiłek jej pracowników i przyjaciół włożony w zabezpieczanie tych bezcennych dokumentów, historycznych pamiątek i licznych dzieł sztuki, które w wyniku zawirowań historii znalazły się poza granicami Polski oraz w propagowanie polskiej kultury w Europie. To także miejsce refleksji nad polską historią, jej rolą w kulturze zachodnioeuropejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem wolnościowych i chrześcijańskich ideałów" - wskazał minister kultury.
MKiDN przypomniało, że uroczystości obchodów 150. rocznicy powołania Muzeum Polskiego w Rapperswilu odbędą się 25 października 2020 r. w Sali Rycerskiej Zamku.
Muzeum Polskie w Rapperswilu to jedna z najstarszych instytucji polonijnych, gromadząca zbiory polskiego dziedzictwa historycznego i kulturowego, obchodzi jubileusz 150-lecia istnienia. Muzeum zostało założone 23 października 1870 r. przez Władysława Ewarysta hr. Broel Platera (1806-1889) w średniowiecznym zamku, które władze kantonu oddały w dzierżawę na 99 lat z możliwością przedłużania na kolejne lata. Ideą założyciela było zbieranie pamiątek narodowych i ich przechowanie do czasu odzyskania niepodległości, co znalazło wyraz w akcie fundacyjnym z 14 kwietnia 1881 r., w którym muzeum wraz ze zbiorami zostało przekazane na własność Narodowi Polskiemu. Do czasu odzyskania państwowości zbiory miały pozostać w Rapperswilu.
Burzliwe wydarzenia, w które obfitował wiek XX sprawiły, że dzieje tej ważnej instytucji polonijnej trzeba podzielić na trzy okresy, przyjęte umownie w literaturze przedmiotu jako Rapperswil I, II i III. Obecne Muzeum Polskie w Rapperswilu jest instytucją stworzoną przez polską emigrację po roku 1945 i formalnie rozpoczęło działalność 21 czerwca 1975 r. Utrzymywane jest przez Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Polskiego w Rapperswilu. Jest członkiem Stałej Konferencji Archiwów, Bibliotek i Muzeów Polskich na Zachodzie i było jedną z trzech instytucji emigracyjnych inicjujących powstanie tego ważnego nieformalnego zgromadzenia, zrzeszającego obecnie 25 polskich muzeów, archiwów i bibliotek z siedzibami w dziewięciu krajach, na czterech kontynentach. (PAP)
autor: Katarzyna Krzykowska
ksi/ wj/
