"Jego wszystkich zasług dla sportu, nauki i kultury nie sposób wyliczyć" – napisał w liście do uczestników uroczystości pogrzebowych wybitnego szermierza i architekta Wojciecha Zabłockiego minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński.
Zmarły 5 grudnia, dzień przed 90. urodzinami, Zabłocki zostanie pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Oficjalne uroczystości poprzedziła msza święta pogrzebowa z udziałem najbliższej rodziny.
"Jego wszystkich zasług dla sportu, nauki i kultury nie sposób wyliczyć. Każdej z dziedzin poświęcał się z ogromną pasją, pozostawiając po sobie bogate i jakże wartościowe dziedzictwo, z którego czerpią i czerpać będą następne pokolenia" - podkreślił Gliński, w imieniu którego list odczytała sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu Anna Krupka.
Wspominając liczne sukcesy wybitnego sportowe Zabłockiego, wicepremier wskazał też na jego zasługi dla polskiej kultury.
"Niezależnie od obfitującej w sukcesy kariery sportowej, spełniał się jako architekt, akwarelista i literat. Projektując salę gier Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, Ośrodek Przygotowań Olimpijskich w Warszawie i wiele innych obiektów sportowych w kraju i za granicą, nie tylko dawał wyraz oddania sztuce architektury, lecz także miłości i działania na rzecz sportu" - zaznaczył wicepremier.
Zabłocki był, m.in. obok Jerzego Pawłowskiego, Ryszarda Zuba czy Andrzeja Piątkowskiego, jednym "cudownych dzieci" węgierskiego fechmistrza Janosa Keveya, który szkolił polską kadrę. Był dwukrotnie srebrnym (1956, 1960) i raz brązowym (1964) medalistą olimpijskim w szabli oraz czterokrotnym drużynowym mistrzem świata. Miał też w dorobku dziewięć medali mistrzostw świata, w tym brąz indywidualnie w 1961 roku, pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski. Reprezentował barwy MKS Katowice, Budowlanych Kraków, KKS Kraków i Marymontu Warszawa, był indywidualny tytuł mistrza olimpijskiego bądź świata.
Po zakończeniu kariery sportowej w 1964 r. poświęcił się architekturze. Skończył studia na Politechnice Krakowskiej, w 1968 roku obronił doktorat, w 1982 został doktorem habilitowanym, a w 1999 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Jako architekt zajmował się głównie projektowaniem obiektów sportowych w kraju i za granicą, m.in. w Syrii. Jest też autorem projektu architektonicznego Pomnika Powstańców Śląskich w Katowicach (wraz z rzeźbiarzem Gustawem Zemłą).
Równie sprawnie jak szablą władał piórem i pędzlem. Napisał sporo książek, zarówno o architekturze, jak i wspomnienia ze swej kariery szermierczej, a także prace z zakresu historii oręża i walki białą bronią. Malował akwarele. Został odznaczony Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a także medalem MKOl Sport and Science oraz medalem Pierre de Coubertina.
Był również prezesem, a później prezesem honorowym Polskiej Akademii Olimpijskiej, kawalerem medalu Kalos Kagathos i członkiem kapituły tego odznaczenia, przyznawanego wybitnym sportowcom, którzy osiągnęli sukcesy również w innych dziedzinach życia.(PAP)
pp/ jej/ krys/
