Wystawę poświęconą twórczości Stanisław Dróżdza – przedstawiciela poezji konkretnej, który w swoich pracach łączył tekst i obraz, można od czwartku oglądać w Muzeum Współczesnym Wrocław.
Stała wystawa w Muzeum Współczesnym Wrocław nosi tytuł „Stanisław Dróżdż (1939-2009) Światekst. Pojęciokształty. Poezja Konkretna”. Twórcy ekspozycji podkreślają, że tytułowy „Światekst” to neologizm wzorowany na słowotwórczych operacjach polskiego artysty. Pojęcie to ma określać nadrzędne w twórczości Dróżdża przekonanie, że otaczająca nas rzeczywistość jest tekstem do odczytania.
Jak wskazują kuratorki wystawy - Sylwia Świsłocka-Karwot i Elżbieta Łubowicz – na ekspozycji przebijają się trzy główne wątki, obecne w wielu pracach Dróżdża i przenikające się wzajemnie. „To rozważania nad językiem, czasem i ludzkim życiem. Dwie prace mają charakter dzieł site specific: jedna sprowadza tekst i przestrzeń do zaprzeczającej pustce gęstości świata (tzw. +Żyłki+), druga – odwołuje się do losowej gry kośćmi, która chaosowi rzutów potrafi przeciwstawić porządek rzeczy (Alea iacta est)” – napisano w materiałach prasowych towarzyszących wystawie.
Stanisław Dróżdż urodził się w Sławkowie 15 maja 1939 r., zmarł 29 marca 2009 r. we Wrocławiu, gdzie mieszkał od roku 1955. To polski poeta-konkretysta i jeden z najbardziej znaczących artystów polskiej awangardy. Reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji w 2003 r. indywidualną wystawą Alea iacta est.
W swojej twórczości Dróżdż przeszedł od „klasycznej” formy wiersza, do jego wizualnego zapisu, co skutkowało użyciem pojedynczych liter, znaków interpunkcyjnych, cyfr i symboli matematycznych. Z czasem artysta zaczął rozbudowywać swoje utwory w długie serie oparte na matematycznych algorytmach (przykładem jest „Klepsydra”, której pierwsza plansza umieszczona została na fasadzie Muzeum Współczesnego Wrocław). Twórczość o takim charakterze nazwał „pojęciokształtami”, co równoważył z „poezją konkretną”.(PAP)
autor: Piotr Doczekalski
pdo/ dki/
