
Słynnej i pełnej kontrastów dzielnicy Łodzi – Bałutom poświęcona jest druga wystawa z cyklu „Ucząc się Łodzi”. Zwiedzający ekspozycję w Kamienicy Hilarego Majewskiego mogą zajrzeć do świata Bałut oczami mieszkańców, artystów i badaczy.
Cykl wystaw „Ucząc się Łodzi” jest poświęcony symbolicznym miejscom miasta. Przed rokiem zainaugurowała go ekspozycja „Kamienna/Włókiennicza”, przybliżająca historię niespełna 300-metrowej ulicy, która od ponad 150 lat określa tożsamość Łodzi.
Od czwartku (10 lipca) zaś w Kamienicy Hilarego Majewskiego przy ul. Włókienniczej 11 można oglądać drugą odsłonę wystawy. Prezentuje ona Bałuty – dzielnicę Łodzi, która – jak podkreślają twórcy ekspozycji – wymyka się prostym definicjom i staje się „płaszczyzną dla refleksji nad współczesnym obliczem miejskiej tożsamości”.
Nie jest to jedynie wystawa artystyczna, lecz efekt współpracy badaczy, artystów, mieszkańców i praktyków miejskich. Na wielogłosową narrację o życiu, pamięci i przyszłości dzielnicy składają się opowieści mieszkańców, archiwalia, projekty urbanistyczne i artystyczne, dokumenty i fotografie.
„Nie jest to wystawa o nowych wspaniałych Bałutach ani o nostalgii za miejską legendą. Nakładamy różne perspektywy, różne wizje, różne materie, by spróbować złapać bałucką hybrydyczną naturę. Sprawdzimy, czego możemy się nauczyć od Bałut” – podkreślili autorzy.
Ważną częścią ekspozycji jest także historia i otoczenie Parku Śledzia, które staje się punktem wyjścia do szerszej dyskusji o granicach – tych administracyjnych, historycznych i społecznych.
Wystawę można oglądać od czwartku do 14 września. Wstęp wolny.
Bałuty obejmują północną część Łodzi. Dzielnica znana jest z bogatej historii i różnorodnej zabudowy – zarówno kamienic, jak i bloków mieszkalnych. Dzielnica jest również kojarzona z dawną wsią Bałuty, która przed włączeniem do Łodzi w 1915 r. była największą wsią w Europie. Przed II wojną światową znajdowała się tu dzielnica żydowska, a w czasie wojny Niemcy utworzyli w tym miejscu getto. (PAP)
bap/ wus/