2011-03-12 (PAP) - Monograficzna wystawa 80 obrazów i rysunków Alberta Lipczinskiego, mieszkającego przez ponad 50 lat w Sopocie, otwarta zostanie w czwartek w Muzeum Narodowym w Gdańsku.
"Jego twórczość trudno jednoznacznie określić, tym bardziej, że wyraźnie dzieli się na dwie części. Jedna - to obrazy malowane z twórczej pasji, miłości lub przyjaźni, druga - to te tworzone na zamówienie. Najlepiej wyrażają to pejzaże i martwe natury. Te +prywatne+ pełne ekspresji, będące swobodną interpretacją natury stoją w opozycji do realistycznych, niekiedy wręcz schematycznych widoków i scenek wiejskich" - poinformowała rzecznik gdańskiego muzeum Małgorzata Posadzka.
Najpełniej swój talent malarski Lipczinski wyraził w portretach: widać w nich niebywały zmysł obserwacji połączony z wyjątkową wrażliwością kolorystyczną.
Sposób ich malowania jest bardzo różny - od prawie monochromatycznego, ciemnego wizerunku, w którym światło wydobywa i modeluje jedynie twarz oraz dłonie postaci ("Portret Gordona Maxwella Lightfooda"), przez stylizowany, wzorowany na sztuce japońskiej ("Portret Dorothy Reilly"), do wyobrażenia opartego na grze faktury, koloru i światła ("Portret Henrego Carra").
Dopełnienie stanowią nastrojowe i pełne ciepła portrety oraz akty żony artysty Elizabeth ("Czytająca dziewczyna", "Akt pochylony"), będące przykładem doskonałego warsztatu, wyjątkowej umiejętności ukazania piękna kobiecego ciała.
Albert Lipczinski urodził się 1876 roku w Lauenburgu (dzisiejszy Lębork w woj. pomorskim). Przez krótki czas był uczniem w Koeniglische Provinzial Kunst Gewerbeschule w Gdańsku. W 1897 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii i osiadł w Liverpoolu. Na kursach w School of Architecture and Applied Art kontynuował naukę malarstwa i rysunku. Tam poznał modelkę Elizabeth Milne, którą poślubił w 1904 roku.
Lipczinski łatwo zaadaptował się w środowisku artystycznym Liverpoolu, regularnie uczestnicząc w różnego rodzaju organizowanych w tym mieście wystawach. Jedną z bardziej znaczących ekspozycji z jego udziałem było Exhibition of Modern Art Including Works by the Post Impressionists (1911). Artysta pokazał tam dwa obrazy. Na wystawie tej prezentowano prace takich malarzy jak Picasso, Gaugin, Matisse, Derain, Van Gogh i De Vlaminck.
W 1912 r. Lipczinski doczekał się pierwszej samodzielnej wystawy w foyer Citizen's Theatre, a dwa lata później dzięki monograficznej wystawie w Little Gallery w Londynie stał się rozpoznawalnym twórcą i w tym mieście.
W czasie I wojny światowej Lipczinski jako obywatel niemiecki był internowany i zmuszony do wyjazdu z Anglii. W 1919 roku malarz przyjechał wraz z żoną do Sopotu, gdzie mieszkała jego siostra. W okresie międzywojennym artysta prezentował swoje prace nie tylko w kurorcie, ale także w Gdańsku, Anglii i Niemczech.
W czasie II wojny światowej jego obrazy pokazywane były na wystawach w Berlinie - grudzień 1939, Wrocławiu - 1943 oraz Gdańsku -1944.
Po 1945 roku Lipczinski przeszedł załamanie nerwowe, miał kłopoty ze zdrowiem i wzrokiem. Malował mało, głównie portrety, czasami martwe natury oraz widoki starego Gdańska. Zmarł w Sopocie w 1974 r.
Wystawa prac Alberta Lipczinskiego w Muzeum Narodowym w Gdańsku potrwa do 29 maja. Przygotowywana jest we współpracy z Williamson Art Gallery and Museum w Liverpoolu i National Museums Liverpool - Walker Art Gallery. (PAP)
rop/ mlu/
Najpełniej swój talent malarski Lipczinski wyraził w portretach: widać w nich niebywały zmysł obserwacji połączony z wyjątkową wrażliwością kolorystyczną.
Sposób ich malowania jest bardzo różny - od prawie monochromatycznego, ciemnego wizerunku, w którym światło wydobywa i modeluje jedynie twarz oraz dłonie postaci ("Portret Gordona Maxwella Lightfooda"), przez stylizowany, wzorowany na sztuce japońskiej ("Portret Dorothy Reilly"), do wyobrażenia opartego na grze faktury, koloru i światła ("Portret Henrego Carra").
Dopełnienie stanowią nastrojowe i pełne ciepła portrety oraz akty żony artysty Elizabeth ("Czytająca dziewczyna", "Akt pochylony"), będące przykładem doskonałego warsztatu, wyjątkowej umiejętności ukazania piękna kobiecego ciała.
Albert Lipczinski urodził się 1876 roku w Lauenburgu (dzisiejszy Lębork w woj. pomorskim). Przez krótki czas był uczniem w Koeniglische Provinzial Kunst Gewerbeschule w Gdańsku. W 1897 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii i osiadł w Liverpoolu. Na kursach w School of Architecture and Applied Art kontynuował naukę malarstwa i rysunku. Tam poznał modelkę Elizabeth Milne, którą poślubił w 1904 roku.
Lipczinski łatwo zaadaptował się w środowisku artystycznym Liverpoolu, regularnie uczestnicząc w różnego rodzaju organizowanych w tym mieście wystawach. Jedną z bardziej znaczących ekspozycji z jego udziałem było Exhibition of Modern Art Including Works by the Post Impressionists (1911). Artysta pokazał tam dwa obrazy. Na wystawie tej prezentowano prace takich malarzy jak Picasso, Gaugin, Matisse, Derain, Van Gogh i De Vlaminck.
W 1912 r. Lipczinski doczekał się pierwszej samodzielnej wystawy w foyer Citizen's Theatre, a dwa lata później dzięki monograficznej wystawie w Little Gallery w Londynie stał się rozpoznawalnym twórcą i w tym mieście.
W czasie I wojny światowej Lipczinski jako obywatel niemiecki był internowany i zmuszony do wyjazdu z Anglii. W 1919 roku malarz przyjechał wraz z żoną do Sopotu, gdzie mieszkała jego siostra. W okresie międzywojennym artysta prezentował swoje prace nie tylko w kurorcie, ale także w Gdańsku, Anglii i Niemczech.
W czasie II wojny światowej jego obrazy pokazywane były na wystawach w Berlinie - grudzień 1939, Wrocławiu - 1943 oraz Gdańsku -1944.
Po 1945 roku Lipczinski przeszedł załamanie nerwowe, miał kłopoty ze zdrowiem i wzrokiem. Malował mało, głównie portrety, czasami martwe natury oraz widoki starego Gdańska. Zmarł w Sopocie w 1974 r.
Wystawa prac Alberta Lipczinskiego w Muzeum Narodowym w Gdańsku potrwa do 29 maja. Przygotowywana jest we współpracy z Williamson Art Gallery and Museum w Liverpoolu i National Museums Liverpool - Walker Art Gallery. (PAP)
rop/ mlu/
