Wystawa "Lwów w grafice" w Muzeum Okręgowym w Rzeszowie. Fot. PAP/D. Delmanowicz
Kilkadziesiąt grafik z okresu od XVII do początku XX wieku, przedstawiających ulice, place Lwowa, szeroką panoramę miasta i kameralne ujęcia zabytków można od wtorku oglądać w Muzeum Okręgowym w Rzeszowie na wystawie „Lwów w grafice”.
Na ekspozycji ze zbiorów Lwowskiego Muzeum Historycznego znalazły się miedzioryty, litografie, akwaforty, drzeworyty, akwarele, gwasze, rysunki. Łącznie prawie 60 prac, które można oglądać do 17 sierpnia.
Koordynator wystawy Michał Rut z Muzeum Okręgowego w Rzeszowie poinformował, że twórcami pokazanych grafik są artyści reprezentujący różne formacje stylistyczne. „Są to ci, którzy do +miasta Lwa+ przybyli w poszukiwaniu nowych możliwości rozwoju zawodowego, jak i ci, którzy w tym mieście zostali ukształtowani” – zauważył Rut.
Michał Rut, zachęcając do obejrzenia wystawy wskazał, że można na ekspozycji „odnaleźć różne spojrzenia na miasto”. Są tam rozległe panoramy Lwowa z widocznymi sylwetkami świątyń, dalekie widoki oglądane z perspektywy okolicznych wzgórz, są rysunki ulic i placów, na których artyści uchwycili życie codzienne mieszkańców, a także nastrojowe ujęcia fragmentów miasta, pokazujące jego niepowtarzalny klimat.
Wśród artystów, których prace pokazano na wystawie, znaleźli się tacy wybitni twórcy, jak m.in. Abraham Hogenberg, Aurelio Passarotti, Francois Perneur, Franz Ksawery Gerstenberger, Antoni Lange, Karol Auer, Teofil Czyszkowski, August Gatton, Maciej Bogusz Stęczyński, Tadeusz Rybkowski, Janusz Wesołowski, Antoni Pilichowski, Stanisław Tondos.
„Ich działalność jest świadectwem rozpowszechnionego w XIX wieku zainteresowania historią, a w ślad za tym - krajobrazem zmieniającego się miasta, zabytkami dawnej architektury, świadectwami świetności ojczyzny czy regionu” – zaznaczył koordynator.
Przypomniał jednocześnie, że dzięki pojawieniu się na przełomie XVIII i XIX stulecia techniki litografii, która była tańsza i łatwiejsza, niż wcześniej stosowane, możliwe było rozpowszechnienie grafik w szerszej grupie społecznej.
Na wystawie pokazano liczne dzieła pochodzące z pierwszej prasy litograficznej we Lwowie, uruchomionej w 1822 roku w istniejącej już wcześniej drukarni Józefa Pillera.
Rut, zachęcając do obejrzenia wystawy wskazał, że można na ekspozycji „odnaleźć różne spojrzenia na miasto”. Są tam rozległe panoramy Lwowa z widocznymi sylwetkami świątyń, dalekie widoki oglądane z perspektywy okolicznych wzgórz, są rysunki ulic i placów, na których artyści uchwycili życie codzienne mieszkańców, a także nastrojowe ujęcia fragmentów miasta, pokazujące jego niepowtarzalny klimat.
„Dzięki temu widzowie nie tylko z łatwością rozpoznają charakterystyczne dla Lwowa wizerunki świątyń różnych wyznań, kamienice na rynku, reprezentacyjne budowle użyteczności publicznej pochodzące z XIX w., ale również będą mogli odkryć mniej znane oblicza miasta zawarte w scenach rodzajowych” – podkreślił koordynator wystawy.
Wśród artystów, których prace pokazano na wystawie, znaleźli się tacy wybitni twórcy, jak m.in. Abraham Hogenberg, Aurelio Passarotti, Francois Perneur, Franz Ksawery Gerstenberger, Antoni Lange, Karol Auer, Teofil Czyszkowski, August Gatton, Maciej Bogusz Stęczyński, Tadeusz Rybkowski, Janusz Wesołowski, Antoni Pilichowski, Stanisław Tondos.
Przypomniał też historię miasta. Lwów - gród założony przed połową XIII w. przez księcia Rusi Halicko-Włodzimierskiej Daniela i nazwany na cześć jego syna Lwa stał się jednym z najświetniejszych miast Rzeczypospolitej. Położony w punkcie węzłowym na skrzyżowaniu licznych dróg i linii kolejowych na szlaku bałtycko-czarnomorskim, stanowił naturalny łącznik między Wschodem i Zachodem. Jako prężny ośrodek handlowy i przemysłowy w swej historii pełnił ważne funkcje administracyjne.
W czasach Rzeczypospolitej był stolicą rozległego województwa ruskiego, od 1772 roku został stolicą Królestwa Galicji i Lodomerii w zaborze austriackim. W okresie międzywojennym był jednym z największych miast odrodzonej Polski. Po 1939 roku, w wyniku działań wojennych, a potem wskutek decyzji podjętych na konferencji jałtańskiej, stał się częścią ZSRR. Od 1991 roku, wraz z proklamowaniem niepodległej Ukrainy, pełni rolę stolicy obwodu oraz ważnego ośrodka naukowego i kulturalnego.
„Najistotniejsze jednak w dziejach miasta jest to, że stał się on domem dla ludzi odmiennych nacji i wyznań. Ich pokojowa koegzystencja pozwoliła ukształtować wyjątkowe dziedzictwo kulturowe, które świadczy o jego randze i znaczeniu” – zauważył Rut.
Wystawa została przygotowana przez Lwowskie Muzeum Historyczne ze zbiorów własnych. Honorowym patronatem ekspozycję objął Konsul Generalny Ukrainy w Lublinie Wasyl Pavlyuk i marszałek województwa podkarpackiego Władysław Ortyl. (PAP)
api/ agz/
