W czerwcu w Łodzi wystawa "Krzysztof Wodiczko. Na rzecz domeny publicznej"

Jak poinformowało w czwartek PAP muzeum wystawa jest retrospektywą twórczości artystycznej Wodiczki, na której pokazane zostaną m.in. akcje w przestrzeni publicznej, pojazdy i urządzenia, dokumentacja działań na rzecz demokracji i marginalizowanych grup oraz projekty sprzeciwiające się wojnie.

Ekspozycja, na której pojawią się zdjęcia, makiety, pojazdy i urządzenia, przybliży najważniejsze wątki działań artystycznych Wodiczki od 1969 roku do dziś. Muzeum przypomina, że artysta, z wykształcenia projektant, pracował w Centralnym Biurze Wzornictwa, Zakładach Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego "Unitra" oraz Polskich Zakładach Optycznych w Warszawie. Swe umiejętności i doświadczenia wykorzystywał w zaangażowanej społeczne sztuce.

Na wystawie zostanie pokazanych wiele z zaprojektowanych przez niego urządzeń, w tym znajdujący się w kolekcji Muzeum Sztuki "Pojazd" z 1972 r. To platforma na czterech kołach napędzana przez spacerującego po niej człowieka, który jednak nie może nią w żaden sposób sterować – urządzenie pozwala na jazdę tylko w jednym kierunku.

W rozmowie z kuratorką wystawy Bożeną Czubak artysta wspomina m.in., że „w sposób ironiczny i autoironiczny (jako +użytkownik+ tego pojazdu) chciałem się odnieść do miejsca intelektualistów w systemie, w którym wszystko było z góry zaplanowane i miało zmierzać w kierunku postępu, więc ten Pojazd poruszał się tylko do przodu, zawsze tylko w jednym kierunku – tego absurdalnego postępu”.

Specjalnie na wystawę rekonstruowana jest wielka, przestrzenna instalacja z 1972 r., wprowadzająca odbiorców w długi korytarz tytułowego Przejścia. Kolejną z kluczowych prac z tego okresu są Odniesienia, praca w której obrazy z różnych historycznych epok wyświetlane są na płótnach z namalowanymi liniami.

Wodiczko wyemigrował w 1977 r. do Kanady realizując w miastach wielu krajów i kontynentów działania artystyczne. Prezentowane na wystawie filmowe zapisy przypomną monumentalne projekcje realizowane od połowy lat 90. ub. wieku z użyciem techniki wideo, w których Wodiczko ożywiał budynki i pomniki obrazami i głosami bezdomnych, imigrantów, ofiar przemocy, weteranów wojennych.

Los emigrantów zainspirował artystę do silnego zaangażowania na rzecz dyskusji o wojnie w naszej kulturze. Spektakularnym przykładem tej postawy jest projekt Światowego Instytutu Obalenia Wojen – propozycja obudowania Łuku Triumfalnego w Paryżu architektoniczną konstrukcją-instytucją, działającą na rzecz "rozbrajania kulturowych mitów powstałych wokół wojen".

"Wystawa +Na rzecz domeny publicznej+ wydobywa krytyczny i utopijny wymiar sztuki Krzysztofa Wodiczki. Ale pozwala też zobaczyć, jak polityczna aktywizacja i zaangażowanie w problematykę społeczną łączy się w tej sztuce z technologiczną precyzją i estetyczną wirtuozerią" – mówi kuratorka Bożena Czubak.

Urodzony w Warszawie w 1943 r. Krzysztof Wodiczko to artysta multimedialny, pionier działań artystycznych w przestrzeni publicznej a także teoretyk sztuki i profesor. Jest jedną z najbardziej znaczących postaci sztuki krytycznej. Wodiczko, podtrzymując tradycję awangardy, wypracowuje technologię niezgody i przekształcania rzeczywistości – wydobywa krytyczny i utopijny wymiar sztuki rozumianej przez niego jako praktykowanie demokracji.

Najbardziej znany jest ze swych projekcji publicznych, które ożywiają zabytki i budynki użyteczności publicznej, przy wykorzystaniu obrazów ekspresyjnych. Zrealizował ponad 90 projekcji publicznych w Australii, Austrii, Belgii, Kanadzie, Anglii, Niemczech, Holandii, Irlandii Północnej, Izraelu, Włoszech, Japonii, Meksyku, Polsce, Hiszpanii, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych.

Wodiczko otrzymał Hiroshima Art Prize w 1998 r. za zasługi jako artysta międzynarodowy, reprezentował Kanadę i Polskę na Biennale w Wenecji. Jest profesorem sztuki, designu i Public Domain w Harvard Graduate School of Design. Uczy na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku, Bostonie i Warszawie. (PAP)

jaw/ pz/