
Adam Chmielowski czyli Brat Albert postrzegany jako człowiek zwyczajny i poświęcający się w każdym wymiarze ubogim. Już za życia uważany był za świętego.
1845
20 sierpnia
W Igołomi k. Miechowa w Małopolsce urodził się Adam Chmielowski herbu Jastrzębiec.
26 sierpnia
"Chrzest z wody" w miejscowym kościele parafialnym Narodzenia Matki Bożej. Syn Wojciecha Chmielowskiego i Józefy Borzysławskiej otrzymuje imiona Adam Bernard.
1847
17 czerwca
Dopełnienie chrztu w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Warszawie.
1853
25 sierpnia
Śmierć ojca Adama Chmielowskiego.
1855-1856
Adam Chmielowski uczy się w szkole kadeckiej w Petersburgu.
1856-1862
Nauka w Gimnazjum Realnym w Warszawie.
1862
Początek studiów na wydziale mechanicznym Instytutu Politechnicznego i Rolniczo-Leśnego w Puławach.
1863
22/23 stycznia
Adam Chmielowski rozpoczyna walkę w powstaniu styczniowym w oddziale „Puławiaków”.
8 lutego
Klęska oddziału "Puławiaków" w bitwie pod Słupczą.
18 marca
Adam Chmielowski walczy w szeregach oddziału Mariana Langiewicza w bitwie pod Grochowiskami.
19-22 marca
Wraz z resztą oddziału Chmielowski przekracza granicę Królestwa i Galicji i zostaje internowany w Krakowie, a następnie w Ołomuńcu.
20 maja
Chmielowski ucieka z Ołomuńca i powraca do Królestwa, gdzie kontynuuje walkę w oddziale Zygmunta Chmieleńskiego.
30 września
Chmielowski zostaje ranny w bitwie pod Mełchowem. Kilka dni później poddany jest zabiegowi amputacji rannej nogi.
1864
kwiecień
Wyjazd do Paryża.
1865
lipiec
Powrót do Warszawy.
1867
Ponowny wyjazd do Paryża.
1870
Początek studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.
1879
Początek praca nad obrazem „Ecce Homo”.
1880
Wstąpienie do klasztoru ojców jezuitów w Starej Wsi koło Brzeska.
1881
Chmielowski zapada na depresję i trafia do zakładu dla chorych umysłowo we Lwowie.
1884
Wydalenie przez władze rosyjskie z terenu Królestwa. Wyjazd do Krakowa.
1887
25 sierpnia
Adam Chmielowski wstępuje do III Zakonu św. Franciszka (tercjarzy) i przyjmuje imię zakonne Albert.
1888
25 sierpnia
Brat Albert zakłada Zgromadzenie Braci Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego Posługujących Ubogim, nazywane później albertynami.
1888
Przejęcie od władz Krakowa ogrzewalni dla bezdomnych i ubogich przy ul. Piekarskiej.
1891
Założenie Zgromadzenia Sióstr Albertynek.
1892
Przejęcie przez Zgromadzenie Posługujących Ubogim schroniska dla ubogich we Lwowie.
1898
Budowa pustelni na Kalatówkach w Zakopanem.
1901
W Zakopanem umiera ojciec Witalis Leja, pierwszy z braci zgromadzenia założonego przez Brata Alberta.
1902
Budowa klasztoru w Zakopanem.
1903
Przejęcie opieki Zgromadzenia nad schroniskiem w Jarosławiu.
1907
Przejęcie opieki Zgromadzenia nad schroniskiem w Przemyślu.
1916
29 listopada
Ostatnia podróż do Zakopanego.
25 grudnia
W przytulisku dla ubogich na krakowskim Kazimierzu umiera Brat Albert. Przyczyną śmierci nowotwór żołądka.
28 grudnia
Pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim.
1934
Początek procesu informacyjnego – wstępu do starań o beatyfikację.
1946
Wznowienie procesu informacyjnego przerwanego na czas wojny.
1949
31 maja
Ekshumowanie szczątków Brata Alberta i złożenie w kościele Ojców Karmelitów Bosych w Krakowie.
1983
22 czerwca
Podczas mszy świętej na krakowskich Błoniach papież Jan Paweł II ogłasza Brata Alberta Chmielowskiego błogosławionym.
1989
12 listopada
Kanonizacja Brata Alberta.
Opracowano na podstawie:
Andrzej Różycki „Święty Brat Albert” Kraków 2003.
Michał Szukała (PAP)