Uroczystość nadania imienia prof. Władysława Bartoszewskiego rondu w Sosnowcu. Fot. PAP/A. Grygiel
Bliscy i współpracownicy Władysława Bartoszewskiego oraz przedstawiciele władz uczestniczyli w poniedziałek w nadaniu imienia Bartoszewskiego jednemu z rond w Sosnowcu. Patrona zaproponowali mieszkańcy. W poniedziałek Bartoszewski obchodziłby 96. urodziny.
Imieniem historyka, publicysty, dziennikarza, pisarza, działacza społecznego, polityka oraz dyplomaty zostało nazwane rondo na Starym Sosnowcu, na skrzyżowaniu ulicy Piłsudskiego z Grabową i Matki Teresy Kierocińskiej.
Prezydent Sosnowca Arkadiusz Chęciński podczas uroczystości zaapelował o szacunek i kulturę w życiu publicznym, także wobec przeciwników politycznych, oraz respektowanie demokratycznych zasad. „Przecież z drugiej strony też są ludzie, też są osoby, które potrafią myśleć, tak jak my, tylko dajmy im szansę, nie obrażajmy ich” - powiedział.
Wicemarszałek Sejmu Barbara Dolniak gratulowała władzom i mieszkańcom Sosnowca pomysłu, który ziścił się ponad podziałami i mimo różnic poglądów. Jak mówiła, na patrona wybrano kogoś, kto swoją osobowością i swoim życiem był wzorem dla innych; mimo ataków był skłonny ciągle wyciągać rękę i rozmawiać.
„Bez względu na to, czy znaliśmy go osobiście, czy też tylko z telewizora, książki, czy radia, wszyscy wiemy, jaki był otwarty na dialog, będąc świadkiem okrutnych wydarzeń” - powiedziała.
Nadanie imienia Bartoszewskiego jednemu z rond to była inicjatywa obywatelska, na pomysł wpadła jedna z mieszkanek Sosnowca. Uchwałę w sprawie w listopadzie ubiegłego roku przyjęła Rada Miasta. Za uhonorowaniem tej postaci było 20 radnych, 4 radnych z PiS wstrzymało się od głosu, a jeden zagłosował przeciwko.
Władysław Bartoszewski urodził się w 1922 r. w Warszawie. We wrześniu 1940 r. został aresztowany przez Niemców i wywieziony do Auschwitz, gdzie był więziony do kwietnia 1941 r. W 1942 r. związał się z konspiracją; wstąpił do AK i rozpoczął współpracę z Radą Pomocy Żydom "Żegota". Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. W 1965 r. został uhonorowany przez Instytut Yad Vashem tytułem Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata. Był honorowym obywatelem państwa Izrael.
W 1976 r. poparł list intelektualistów przeciwko zmianom w konstytucji PRL, tzw. List 64. Od 1978 r. współtworzył Towarzystwo Kursów Naukowych i wykładał na tajnym Uniwersytecie Latającym. W 1980 r. został członkiem NSZZ "Solidarność". Po wprowadzeniu stanu wojennego internowany; uwolniony w kwietniu 1982 r.
W latach 1990-95 był ambasadorem Polski w Austrii, później przez kilka miesięcy szefem MSZ w rządzie Józefa Oleksego. W latach 1997-2001 był senatorem IV kadencji z ramienia Unii Wolności. Szefem MSZ ponownie został w rządzie Jerzego Buzka w latach 2000-2001. Od 2001 r. przewodniczył Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Międzynarodowej Radzie Oświęcimskiej.
W listopadzie 2007 r. został powołany przez premiera Donalda Tuska na pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów ds. dialogu międzynarodowego. Pełniąc tę funkcję, zajmował się rozwojem współpracy polsko-niemieckiej oraz kontaktami z diasporą żydowską i Izraelem.
Bartoszewski był laureatem wielu nagród, odznaczeń i wyróżnień, m.in. Orderu Orła Białego, Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi RFN, papieskiego Orderu św. Grzegorza Wielkiego. Był autorem ok. 1,5 tys. artykułów i ok. 40 książek. Zmarł 24 kwietnia 2015 r. (PAP)
autor: Krzysztof Konopka
kon/ mok/
