Obraz „Burza w porcie” Meli Muter wzbogacił kolekcję polskiego malarstwa marynistycznego Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Dzieło pt. „Burza w porcie” pochodzi z lat 20. XX wieku i przedstawia widok na mały port we Francji.
Kierownik Działu Sztuki Marynistycznej NMM Liliana Giełdon powiedziała w piątek PAP, że Mela Muter - obok Olgi Boznańskiej - zaliczana jest do najwybitniejszych przedstawicielek sztuki polskiej we Francji.
„Obraz przedstawia niewielki port rybacki na południu Francji, gdzie Muter lubiła spędzać wakacje. Jest utrzymany w charakterystycznym stylu dla artystki: mamy bardzo wyrazistą, wręcz mięsista fakturę dzieła, zdecydowane pociągnięcia pędzla i nieco zgaszoną kolorystykę” – wyjaśniła Giełdon.
Napis na odwrocie obrazu wskazuje, że uwiecznione przez artystkę miejsce to Grau du Roi między Marsylią a Montpellier.
Giełdon podkreśliła, że obrazy Muter cechowało zawsze przywiązanie do realizmu. „Mimo tego, że artystka odwoływała się często w swojej twórczości do ówczesnych nowoczesnych trendów w malarstwie, takich jak fowizm, kubizm, po trosze ekspresjonizm, a czasem symbolizm. Ten realistyczny charakter widać też w tym obrazie w sposobie namalowania łodzi, kształtu kadłuba czy ożaglowania” – dodała.
Obraz "Burza w porcie" został kupiony w Sopockim Domu Aukcyjnym dzięki dofinansowaniu z ministerstwa kultury.
Kolekcja polskiego malarstwa marynistycznego Narodowego Muzeum Morskiego liczy obecnie ok. 600 prac. Gdańska placówka ma też w swoich zbiorach obrazy zagranicznych twórców oraz rysunki.
Mela Muter (właśc. Maria Melania Mutermilch) urodziła się w 1876 r. w Warszawie. Pochodziła z zamożnej zasymilowanej rodziny żydowskiej i uważała się za Polkę. Jej ojciec, Fabian Klingsland był kupcem i filantropem, brat Zygmunt krytykiem literackim i radcą ambasady polskiej w Paryżu.
Chociaż uczyła się malarstwa wpierw w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet Miłosza Kotarbińskiego w Warszawie, a potem Académie Colarossi i Académie de la Grande Chaumière, nie uzyskała formalnego dyplomu i uważała się za samouka.
W 1899 r. malarka poślubiła pisarza Michała Mutermilcha. Obracała się w kręgach artystycznej elity Paryża, znała Augusta Rodina, Diego Riverę, Romain Rolanda i Henri Matisse’a. Jej znajomymi byli także m.in. Stefan Żeromski, Jan Kasprowicz i Władysław Reymont.
Zadebiutowała w 1902 r. na dorocznym Salonie Paryskim, którego odtąd była stałą uczestniczką. Wystawiała w Barcelonie, Kolonii, Nowym Jorku, a także w Krakowie, Warszawie i Lwowie. Działała w Kole Polskim Artystyczno-Literackim i w Towarzystwie Artystów Polskich.
W 1922 r. po śmierci ojca artystka przyjechała do Warszawy. Krótko potem rozwiodła się z mężem, a jej jedyny syn zmarł w 1924 r.
Dramaty osobiste rekompensowało powodzenie jej twórczości. Lata 20. i 30. XX wieku uchodzą za najlepsze w dorobku Muter. II wojnę światową udało jej się przeżyć w Awinionie. Po wojnie wróciła do Paryża, gdzie zmarła w 1967 r. (PAP)
rop/ agz/
