W ramach rewitalizacji XVIII-wiecznego klasztoru w Ratowie (Mazowieckie), gdzie mieści się sanktuarium św. Antoniego, planowany jest remont zachodniej, ostatniej części zabytkowych zabudowań przeznaczonych do odnowienia oraz budowa odnawialnych źródeł energii.
Na terenie okalającym dawny klasztor mają powstać pompa cieplna i baterie fotowoltaiczne, będące alternatywnymi źródłami energii cieplnej i elektrycznej zasilającymi sanktuarium. Pozostała do odnowienia część zabudowań ma być przeznaczona na miejsca noclegowe dla działającej już tam ostoi św. Antoniego.
Łączny koszt obu inwestycji szacowany jest wstępnie na ok. 2 mln zł. Ich realizacja planowana jest na 2017 r. - poinformowała w piątek PAP Ewa Kozłowska-Głębowicz, prezes Stowarzyszenia Komitet Społeczny „Ratujmy Ratowo”.
Historia sanktuarium w Ratowie sięga XVI wieku i istniejącej wtedy kaplicy. W XVII wieku wybudowano tam drewniany kościół i zabudowania klasztorne. W 1759 r. powstał tam murowany klasztor, a w 1761 r. konsekrowano murowany kościół.
„Pracujemy nad wnioskiem o dofinansowanie unijne na termomodernizację. Chcemy wymienić źródła ciepła, gdyż obecnie jest to przestarzała instalacja grzewcza na olej opałowy. Planujemy więc budowę poziomej pompy ciepła, a dodatkowo również paneli fotowoltaicznych, jako źródła prądu. Prace związane z termomodernizacją obejmowałyby także częściową wymianę stolarki” – powiedziała PAP Kozłowska-Głębowicz.
Zaznaczyła, że instalacje odnawialnych źródeł energii zostałyby zbudowane w pewnej odległości od zabudowań dawnego klasztoru w taki sposób, by nie zakłócać widoku zabytku i otaczającego go krajobrazu.
„W planach rewitalizacji mamy też renowację wnętrza zachodniego skrzydła budynku klasztornego. Czekamy na konkurs, by uzyskać dofinansowanie unijne. W odnowionych wnętrzach, gdzie znajdują się dawne cele zakonne, powstałyby pracownie oraz pokoje gościnne dla działającej już ostoi św. Antoniego. Byłoby to ok. 20 do 30 nowych miejsc noclegowych” - wyjaśniła Kozłowska-Głębowicz.
Dodała, że planowana na 2017 r. realizacja obu przedsięwzięć, czyli budowa odnawialnych źródeł energii oraz remont ostatniej części zabytkowych zabudowań, zakończyłaby ostatecznie realizowaną od kilku lat rewitalizację dawnego klasztoru w Ratowie.
Dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w wysokości 90 tys. zł oraz środkom własnym w kwocie 25 tys. zł w najbliższym czasie przeprowadzona zostanie renowacja elewacji zachodniej części zabudowań klasztornych. Odnowienie pozostałej części elewacji przeprowadzono w 2015 r., także przy wsparciu resortu kultury, które wyniosło wtedy 140 tys. zł.
W 2015 r. wyremontowano też południowo-wschodnią część zabudowań klasztornych, gdzie rozpoczęła wówczas działalność ostoja św. Antoniego z 40 miejscami noclegowymi dla pielgrzymów odwiedzających sanktuarium. Na ten cel zaadaptowano dawne cele zakonne. Siedzibę znalazł tam również Międzypokoleniowy Klub Integracyjny, aktywizacji społecznej i życiowej osób starszych. Koszt renowacji i adaptacji wyniósł ponad 880 tys. zł, z czego 750 tys. zł pochodziło ze środków unijnych, a pozostałą część środków przekazała diecezja płocka.
W bezpośrednim sąsiedztwie ostoi św. Antoniego znajduje się rekonstruowany dawny ogród benedyktyński o powierzchni ok. 1 ha. Są tam sad, winnica i herbarium, a także część kontemplacyjna oraz zielony ogród w typie barokowym, nawiązujący do okresu, w którym powstał klasztor. Koszt rekonstrukcji ogrodu wyniósł ok. 180 tys. zł, z czego 160 tys. pochodziło z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Przy wsparciu rządowym i diecezji płockiej wyremontowano dach całego kompleksu klasztornego – na ten cel z ogólnej rezerwy budżetowej w 2014 r. przyznano 440 tys. zł, a 100 tys. przeznaczyła diecezja. Wcześniej, w 2012 r. Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego przekazał 28 tys. zł na odtworzenie okien w budynku klasztoru.
Historia sanktuarium w Ratowie sięga XVI wieku i istniejącej wtedy kaplicy. W XVII wieku wybudowano tam drewniany kościół i zabudowania klasztorne. W 1759 r. powstał tam murowany klasztor, a w 1761 r. konsekrowano murowany kościół. Obecnie łączna powierzchnia zabudowań klasztornych to ok. 1400 metrów kw. Tamtejsze sanktuarium związane jest z kultem Antoniego z Padwy (1195-1231) - patrona m.in. zagubionych ludzi i rzeczy.(PAP)
mb/ mhr/
