28.06.2023–28.06.2023
Wyd. Muzeum Ziemi Mińskiej
Ta książka odkrywa nowe fakty z życia marszałka Mannerheima, rzuca światło na jego stosunki z Polakami, z arystokracją, ułanami, artystami czy rodziną słynnych szewców. Pokazuje, jak Polska wpłynęła na jego sposób myślenia. Pozwala spojrzeć na Polskę jego oczami – zauważają autorzy książki o bohaterze narodowym Finlandii.
Wydana przez Muzeum Ziemi Mińskiej publikacja opowiada o okresie życia Mannerheima spędzonym w Polsce, o jego związkach z Polską po zakończeniu służby w Armii Carskiej oraz o jego prywatnych kontaktach z Polakami, utrzymywanych przez niego do końca życia. Autorami poszczególnych rozdziałów biografii są polscy i fińscy historycy oraz dziennikarze, między innymi Herman Lindqvist, Michał Kopczyński, Piotr Wysocki, Marcin Adamiak, Jussi Nuorteva, Leszek Celej, Inka Zamoyska, Marek Potocki, Timo Salminen, Jan Lubomirski-Lanckoroński, Jukka Mallinen i Jarosław Suchoples. Redaktorami tomu są Anna i Jukki Soisalon-Soininen.
Premiera książki odbędzie się w środę 28 czerwca o 19:00 w księgarni TARABUK w Zamku Ujazdowskim w Warszawie.
Carl Gustaf Mannerheim (1867-1951) jest uznawany za ojca niepodległej Finlandii. Przez lata, gdy terytorium fińskie wchodziło w skład Imperium Rosyjskiego, służył w armii carskiej. W latach 1911-1913 przyszły twórca niepodległej Finlandii Gustaf Mannerheim dowodził pułkiem, którego koszary mieściły się na terenie Łazienek Królewskich. Łączyły go przyjazne relacje z wybitnymi przedstawicielami polskiej arystokracji - rodzinami Lubomirskich, Potockich, Tyszkiewiczów, Wielopolskich. Był oceniany jako człowiek o doskonałych manierach. Jego wyrobienie towarzyskie mogło zadecydować o przyjęciu rosyjskiego oficera do prestiżowego Klubu Myśliwskiego.
Po ogłoszeniu niepodległości Finlandii 6 grudnia 1917 r. stanął na czele sił zbrojnych. Prowadzone przez niego działania zmierzające do wyparcia wojsk rosyjskich z terytorium kraju przerodziły się w pierwszej połowie 1918 roku w krwawą wojnę domową.
W okresie II wojny światowej Mannerheim dowodził fińską armią podczas wojny zimowej (1939-1940) i wojny kontynuacyjnej (1941-1944) prowadzonej przeciwko ZSRR. Został uhonorowany tytułem marszałka Finlandii w 1942 r. W tym czasie Finlandia w celu obrony integralności i odzyskania terenów utraconych na rzecz Związku Radzieckiego zacieśniła kontakty z Rzeszą Niemiecką. Wtedy też Mannerheim gościł Adolfa Hitlera oraz złożył rewizytę na terytorium Niemiec. Był on prezydentem Finlandii od 4 sierpnia 1944 do 9 maja 1946. Doprowadził do podpisania w Moskwie 19 sierpnia 1944 roku zawieszenia broni z ZSRR i wysłał wojska fińskie na północ kraju do walki z Niemcami. W maju zrezygnował z urzędu i osiadł w Szwajcarii. Zmarł 27 stycznia 1951 roku w Lozannie.
