112. rocznicę urodzin Józefa Czechowicza uczcili w niedzielę mieszkańcy Lublina wspólnym czytaniem na głos jego „Poematu o mieście Lublinie”. Takie obchody urodzin poety od kilkunastu lat organizuje Ośrodek Brama Grodzka Teatr NN.
„Co roku 15 marca spotykamy się, aby świętować urodziny Czechowicza. Właśnie tego dnia w 1903 r. urodził się ten wybitny poeta, który związał swoje życie z Lublinem. Naszemu miasto poświęcił jeden ze swoich najpiękniejszych utworów” – powiedziała prowadząca spotkanie Agnieszka Wiśniewska z Teatru NN.
Fragmenty poematu kolejno deklamowali zaproszeni na uroczystość - m.in. dziennikarz Alojzy Leszek Gzella, grafik Zbigniew Jóźwik, bibliotekarka Urszula Kozak. Część utworu wspólnie czytali z ekranu wszyscy uczestnicy spotkania.
„Gdy czytałem po raz kolejny +Poemat o mieście Lublinie+, to pomyślałem, że muszę się znowu uczyć Lublina. Miasto się zmienia, coraz więcej w nim betonu i asfaltu. Żal mi tego Lublina, którego już nie ma” – powiedział dziennikarzom Jóźwik.
Na pamiątkę spotkania uczestnicy otrzymali ręcznie składany i drukowany tradycyjną metodą „Poemat”, który został wydany w 112 egzemplarzach, a także okolicznościowy exlibris.
W „Poemacie o mieście Lublinie" Czechowicz opisał charakterystyczne punkty miasta oglądanego letnią nocą przy pełni księżyca. Utwór powstał w 1934 r. jako słuchowisko radiowe. Jest wyrazem tęsknoty poety za rodzinnym miastem, które opuścił w 1933 r., gdy wyjechał do Warszawy.
Co roku w lipcu Ośrodek Bram Grodzka Teatr NN organizuje spacer po Lublinie trasą „Poematu". Opracowano również - dostępny w internecie - wirtualny spacer po mieście, z przewodnikiem, którym jest animowana postać Józefa Czechowicza.
Czechowicz urodził się 15 marca 1903 r. w suterenie nieistniejącej już kamienicy przy ul. Kapucyńskiej 3 w centrum Lublina. Zginął na sąsiedniej ulicy, Krakowskim Przedmieściu, 9 września 1939 r. w czasie bombardowania Lublina przez Niemców. Zaliczany jest do najwybitniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. W jego poezji sielankowe opisy wsi i prowincji w miarę zbliżania się wojny ustępowały elementom katastrofizmu. Najsłynniejsze tomiki poetyckie Czechowicza to „Kamień" (1927), „Ballada z tamtej strony" (1932), „Nic więcej" (1936), „Nuta człowiecza" (1939). (PAP)
kop/ gma/
