Kluby PO, PiS, Twojego Ruchu, PSL, SLD i SP opowiedziały się we wtorek za ustanowieniem roku 2014 Rokiem Oskara Kolberga. Wtedy przypada jubileusz 200-lecia urodzin Kolberga - kompozytora, folklorysty, etnografa. Joanna Bobowska (PO) - jako sprawozdawca sejmowej komisji kultury - uzasadniała, że spuścizna Oskara Kolberga to fundament, do którego odwołują się pokolenia twórców i badaczy kultury. Choć przedstawiciele wszystkich klubów parlamentarnych zapowiedzieli, że zagłosują za przyjęciem uchwały, krytycznie do niej odniósł się Roman Kotliński (TR).
"Sejm RP to nie jest miejsce na czytanki historyczne" - mówił Kotliński. Jak dodał, jego klub znalazł się w trudnej sytuacji, ponieważ TR przeciwny jest tego typu uchwałom. "Mówimy o postaci bardzo zacnej, a z drugiej strony - stanowczo się sprzeciwiamy temu, żeby Sejm był miejscem (...) roztrząsania historii i życiorysów" - uzasadniał. Kotliński ostatecznie uznał jednak, że wybitna postać Kolberga "wymaga tego, aby uchwałę poprzeć".
"Oskar Kolberg zebrał i opracował 33 tomy monografii regionalnych i tematycznych, opublikował około 200 artykułów z zakresu etnografii, folklorystyki, językoznawstwa, muzykologii. Spuścizna Oskara Kolberga stanowi nadal podstawę, do której odwołują się obecnie realizowane projekty twórców i badaczy kultury. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu dorobku artysty i naukowca, ogłasza rok 2014 Rokiem Oskara Kolberga" - napisano w projekcie uchwały.
Wiesław Suchowiejko (PO) ocenił, że - dzięki podjęciu uchwały - rok 2014 stanie się dobrą okazją, by sięgać do dzieła Kolberga oraz żeby na nowo przekonać się, "jak wielorakie są źródła naszej tradycji i tożsamości kulturowej".
Z tym, że "wielkie dzieło i wielki twórca" wymaga upamiętnienia zgodził się też poseł PiS Jarosław Rusiecki.
"Oskar Kolberg zebrał i opracował 33 tomy monografii regionalnych i tematycznych, opublikował około 200 artykułów z zakresu etnografii, folklorystyki, językoznawstwa, muzykologii. Spuścizna Oskara Kolberga stanowi nadal podstawę, do której odwołują się obecnie realizowane projekty twórców i badaczy kultury. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu dorobku artysty i naukowca, ogłasza rok 2014 Rokiem Oskara Kolberga" - napisano w projekcie uchwały. Głosowanie nad projektem uchwały zaplanowano na piątek.
Oskar Kolberg urodził się 22 lutego 1814 r. w Przysusze (koło Radomia). Kształcił się w Liceum Warszawskim, pobierał też lekcje gry na fortepianie i kompozycji m.in. u Józefa Elsnera i Ignacego F. Dobrzyńskiego. Szczególny wpływ na zainteresowania muzyczne Kolberga wywarła też młodzieńcza znajomość z Fryderykiem Chopinem.
Pierwszą wyprawę badawczą na Mazowsze Kolberg odbył w 1839 r. Rozpoczął pracę nad dokumentacją folkloru muzycznego m.in. uzupełniając wcześniej wydane zbiory pieśni ludowych o zapis melodii. Zainteresował się muzyką głównie pod kątem folkloru i etnografii. W 1857 r. wydał zbiór ballad i melodii tanecznych z przyśpiewkami w różnych regionów Polski pt. "Pieśni ludu polskiego". W 1845 r. objął posadę księgowego w Zarządzie Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, a w latach 1857-61 pracował w Zarządzie Dyrekcji Dróg i Mostów. Zajęcia te pozwalały mu na gromadzenie środków na działalność edytorską, badania terenowe i podróże. W ciągu 20 lat badaniami etnograficznymi objął większą część Polski.
W 1861 r. zrezygnował ze stałej posady i postanowił utrzymywać się z honorariów za recenzje w czasopismach, rozprawy i artykuły naukowe m.in. w Encyklopedii Powszechnej Samuela Orgelbranda. W 1857 r. został redaktorem działu muzycznego tego wydawnictwa. Opracował większość haseł muzycznych, artykuły o teorii i historii muzyki oraz biografie polskich i obcych kompozytorów i wykonawców. Jego opracowania haseł encyklopedycznych oraz recenzje i artykuły o muzyce publikowało wiele czasopism m.in. "Biblioteka Warszawska", "Tygodnik Ilustrowany" i "Kłosy".
W latach 1871-75 opublikował cztery tomy monografii rejonów Krakowa, które stały się modelem dla etnograficznego opracowania następnych regionów. W 1884 r. zamieszkał w Krakowie, gdzie zajął się działalnością edytorską. Zmarł 3 czerwca 1890 r. w Krakowie. (PAP)
agz/ akn/ as/ ura/
