Zmarł Michał Jagiełło

"Ze smutkiem zawiadamiamy, że dziś w nocy zmarł niespodziewanie nasz kolega Michał Jagiełło. Jesteśmy tym bardzo poruszeni między innymi z tego powodu, że nic nie zapowiadało tak nagłego odejścia. W porannej poczcie znaleźliśmy od niego list, który odczytaliśmy już po otrzymaniu informacji o śmierci" - poinformowała w imieniu Zarządu Oddziału Warszawskiego SPP Małgorzata Karolina Piekarska.

Jagiełło zmarł w Zakopanem w domu swoich przyjaciół. „Wiadomość o śmierci Michała jest dużym zaskoczeniem. Do końca był aktywny sportowo. Mimo że na stałe mieszkał w Warszawie, każdą wolną chwilę spędzał w ukochanych Tatrach. Właściwie nie było miesiąca, żeby nie było go pod Tatrami. Przyjechał tu na narty i zostanie na zawsze” – powiedział PAP przyjaciel Jagiełły, Maciej Krupa, autor książki "Kroniki zakopiańskie", przewodnik i znawca historii Zakopanego. Pasją życiową Jagiełły były góry, którym poświęcał swoją twórczość literacką. Miał szereg osiągnięć wspinaczkowych w Tatrach, Alpach, Kaukazie i Pamirze. 

Michał Jagiełło urodził się 23 sierpnia 1941 w Janikowicach, wsi położonej na wschód od Krakowa. Ukończył polonistykę na UJ. Poza literaturą jego wielka miłością były góry. W latach 1964-1974 mieszkał w Zakopanem, gdzie w latach 1972-74 był naczelnikiem Grupy Tatrzańskiej GOPR.

W 1975 r. przeniósł się do Warszawy. Pracował w dziale reklamy PIW, w Redakcji Filmowej TVP, kierował też Studiem Faktu i Sensacji Telewizji Polskiej (1978-1980). Pisywał m.in. w „Gazecie Krakowskiej”, „Kulturze”, „Literaturze”, „Nowym Wyrazie”, „Nowych Książkach”, „Polityce”.

Od 1966 r. należał do PZPR, przez rok - od 13 XII 1980 - był zastępcą kierownika Wydziału Kultury KC PZPR. Po ogłoszeniu stanu wojennego wystąpił z partii. Współpracował z drugoobiegowym Kwartalnikiem Politycznym „Krytyka”, w latach 1985-1989 był członkiem redakcji miesięcznika „Przegląd Powszechny” wydawanego przez warszawskich jezuitów.

Jagiełło dorabiał na „robotach wysokościowych”, czyli przy uszczelnianiu budynków z wielkiej płyty, malowaniu farbą ochronną linii wysokiego napięcia, łataniu stromych dachów, konserwacją betonowych filarów nowobudowanego kościoła jezuitów w Warszawie a także przymocowywaniem odklejających się kamiennych płyt okrywających kamienice w Śródmieściu stolicy.

1 listopada 1989 r. na wniosek minister kultury i sztuki Izabeli Cywińskiej Tadeusz Mazowiecki mianował Jagiełłę podsekretarzem stanu w resorcie kultury, którą to funkcję pełnił w kilku kolejnych rządach do października 1997 r.

Od czerwca 1998 do czerwca 2006 r. kierował Biblioteką Narodową w Warszawie, gdzie zainicjował cykl wystaw "Nasi sąsiedzi – nowe spojrzenie" oraz Salon Pisarzy i Salon Wydawców. Przewodniczył Krajowej Radzie Bibliotecznej i blisko współpracował z siecią bibliotek samorządowych.

Jagiełło był zainteresowany wielokulturowością dawnej i obecnej Polski, mniejszościami narodowymi w kraju oraz współpracą kulturalną szczególnie z Białorusią, Litwą, Słowacją i Ukrainą, czemu dawał wyraz jako wiceminister, dyrektor BN, publicysta i pisarz.

Przez kilkanaście lat prowadził ćwiczenia z przedmiotu "Mniejszości narodowe w Polsce" w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Współpracował także przez czas jakiś z Collegium Civitas w Warszawie.

Opublikował m.in. "Hotel klasy Lux" (1978), "Obsesja"(1978), "Świetlista obręcz" (1979), "Obsesja i inne góry" (1994), "Trójkątna turnia"(1996), "Za granią grań"(1998) a także wielokrotnie wznawiane "Wołanie w górach" (1979)". Wydał także pięć tomików wierszy, ostatni - "Zszywanie – w ucieczce" - w 2014 roku.

Michał Jagiełło został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, litewskim orderem Księcia Giedymina IV stopnia, ukraińskim krzyżem „Za zasługi” III stopnia i „Złotą Plakietką” MSZ Słowacji oraz orderem Św. Marii Magdaleny przyznanym przez Autokefaliczną Polską Cerkiew Prawosławną za opiekę nad zabytkami cerkiewnymi.

Przez społeczność ratowników górskich obdarzony został tytułem Honorowego Członka TOPR. (PAP)

aszw/ szb/ par/