Prokurator okręgowy w Szczecinie skierował do Sądu Najwyższego wniosek o ponowny proces w sprawie prawomocnie skazanego członka działającej w PRL organizacji niepodległościowej BOA - poinformowała w czwartek rzeczniczka szczecińskiej prokuratury Małgorzata Wojciechowicz.
"Prokurator, działając na podstawie ustawy z 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego, skierował do Sądu Najwyższego wniosek o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem" - powiedziała.
Wniosek dotyczy prawomocnej decyzji sądowej z początku lat 90. - odmowy stwierdzenia nieważności wyroku skazującego Stanisława B. przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Szczecinie w 1948 r. na 14 lat więzienia za "przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy państwa".
Jak wyjaśniła Wojciechowicz, prokurator wniósł o wznowienie postępowania na korzyść Stanisława B., ponieważ ujawniono nowe fakty i dowody, wskazujące, że B., który działał na rzecz niepodległego państwa polskiego w ramach organizacji zbrojnego podziemia niepodległościowego o nazwie BOA, nie popełnił przestępstwa.
Bojowy Oddział Armii (BOA) został utworzony prawdopodobnie w 1944 r. w okolicach Wołkowyska. Pierwszym dowódcą oddziału został Stefan Pabiś ps. Stefan. Terenem działania oddziału była Grodzieńszczyzna, a dokładniej okolice Wołkowyska i Zelwy. Po wojnie grupa trafiła na Pomorze Zachodnie.
Według prokuratury nowymi dowodami są m.in. nieznane wcześniej zeznania innych członków BOA, jak również osób z nimi związanych. Wskazują one jednoznacznie na niepodległościowy, a nie kryminalny charakter działalności członków BOA.
Wyrokiem z 1948 r. Stanisław B. został uznany za winnego tego, że m.in. uczestniczył w związku zbrojnym, który miał na celu zbrodnie, rabunki i przechowywanie broni palnej.
Stanisław B. wystąpił w latach 90. o unieważnienie wyroku. Szczeciński sąd wojewódzki w 1993 r. odmówił jego unieważnienia m.in. z braku "dowodów, że grupa BOA prowadziła działalność zmierzającą do przywrócenia Polsce w pełni niepodległego bytu". Sąd Apelacyjny w Poznaniu utrzymał w mocy to orzeczenie.
Bojowy Oddział Armii (BOA) został utworzony prawdopodobnie w 1944 roku w okolicach Wołkowyska. Pierwszym dowódcą oddziału został Stefan Pabiś ps. Stefan. Terenem działania oddziału była Grodzieńszczyzna, a dokładniej okolice Wołkowyska i Zelwy.
Po wojnie grupa trafiła na Pomorze Zachodnie. Zimą 1945/1946 r. oddział liczył 21 członków i 15 współpracowników. Wiosną 1946 r. rozpoczął działalność propagandową oraz dywersyjną na terenie Bobolic i najbliższej okolicy.
Do wiosny 1948 r. większość członków oddziału została aresztowana, głównie dzięki donosom. Ostatecznie latem 1948 r. na ławie oskarżonych przed szczecińskim sądem zasiadło 24 żołnierzy i współpracowników oddziału. Aż sześciu oskarżonych skazano na karę śmierci, pięć wyroków wykonano. Skazani zginęli od strzału w potylicę.
Ogółem spośród 45 osądzonych w różnych procesach członków i współpracowników BOA aż sześciu zostało pozbawionych życia, dwóch skazano na dożywocie, 32 skazano na kary więzienia od roku do 15 lat.
IPN prowadził postępowanie w sprawie stosowania niedozwolonych metod śledczych przez funkcjonariuszy UB w Szczecinie wobec członków BOA. Zostało ono umorzone z powodu śmierci tych funkcjonariuszy.(PAP)
epr/ bos/ jra/
