Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk (C) podczas uroczystości upamiętniających o. Adama Franciszka Studzińskiego na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Fot. PAP/Art Service
Uroczystość upamiętniająca o. gen. Adama Studzińskiego, kapelana w armii Andersa, uczestnika bitew o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię, w 15. rocznicę jego śmierci odbyła się w sobotę w Krakowie. „To jeden z bohaterów naszej wolności” – mówił minister Jan Józef Kasprzyk.
Upamiętnienie rozpoczęła uroczysta msza św. odprawiona w intencji o. Adama Studzińskiego w Kościele Garnizonowym pw. św. Agnieszki w Krakowie. Następnie uczestnicy udali się na cmentarz Rakowicki, gdzie wysłuchali apelu pamięci oraz złożyli kwiaty na grobie zasłużonego duszpasterza.
Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (UdSKiOR) Jan Józef Kasprzyk mówił w przemówieniu, że o. Adam Studziński to „jeden z bohaterów naszej wolności, człowiek, który kochał Boga, Kościół i Polskę ponad wszystko”.
Wspominając swoje rozmowy z kapelanem, ocenił że „chyba najlepszym testamentem o. Adama dla nas jest: zapatrzeni w piękną polską historię, piękną polską dumną przeszłość, budujmy współczesność i przyszłość taką, jaką chciał on i jego koledzy, jego żołnierze”.
„A Polskę rozumiał jako wspólnotę, wspólnotę ludzi wolnych, dumnych, wyciągających ku drugiemu człowiekowi dłoń w geście pojednania, a nigdy wrogości” - podkreślił szef UdSKiOR.
Wspominając swoje rozmowy z kapelanem, ocenił że „chyba najlepszym testamentem o. Adama dla nas jest: zapatrzeni w piękną polską historię, piękną polską dumną przeszłość, budujmy współczesność i przyszłość taką, jaką chciał on i jego koledzy, jego żołnierze”.
Armia Andersa
„Niech ta współczesność i przyszłość Polski będzie taka jak on marzył – abyśmy wyciągali ku sobie dłonie w geście braterstwa, a nigdy wrogości” - wskazywał Kasprzyk - „Zapamiętamy zawsze twoje wskazania, twoje nauki, twoje lekcje historii o Polsce – tej, która była, tej, która jest i tej, która będzie. Zawsze niepodległa, zawsze dumna, zawsze wielka” - zakończył minister.
Podczas uroczystości szef UdSKiOR w imieniu prezydenta Andrzeja Dudy wręczył Janowi Sroce Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości. Medalem Pro Bono Poloniae udekorował sztandar Niezależnego Związku Harcerstwa „Czerwony Mak” im. Bohaterów Monte Cassino ze Skawiny.
Ojciec hm. gen. bryg. Adam Franciszek Studziński urodził się 2 czerwca 1911 r. w Strzemieniu w powiecie żółkiewskim. Po ukończeniu szkoły powszechnej i gimnazjum wstąpił do zakonu dominikanów. Następnie studiował teologię we Lwowie oraz w Warszawie, zaś święcenia kapłańskie przyjął we Lwowie 9 marca 1937 r. z rąk biskupa Eugeniusza Baziaka. Do wybuchu wojny pracował jako katecheta.
Uczestniczył w kampanii włoskiej jako kapelan 4. Pułku Pancernego „Skorpion”. Za udział w bitwie pod Monte Cassino został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W kwietniu 1945 r. mianowany został kapelanem 2. Batalionu Komandosów Zmotoryzowanych 2. Brygady Pancernej.
Podczas kampanii wrześniowej przebywał na Węgrzech, gdzie był duszpasterzem wśród polskich żołnierzy. W 1942 wstąpił w szeregi Wojska Polskiego, i pełnił posługę duszpasterską w Palestynie i Iraku. Uczestniczył w kampanii włoskiej jako kapelan 4. Pułku Pancernego „Skorpion”. Za udział w bitwie pod Monte Cassino został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W kwietniu 1945 r. mianowany został kapelanem 2. Batalionu Komandosów Zmotoryzowanych 2. Brygady Pancernej.
Bitwa narodów: Monte Cassino
Po zakończeniu wojny wstąpił do Polskiego Korpusu Zabezpieczenia i Rozmieszczenia, natomiast w październiku 1947 r. powrócił do kraju. W 1950 r. został zaaresztowany w Gdańsku pod zarzutem przygotowywania ucieczki na Zachód. Początkowo został skazany na 10 lat więzienia jednak został zwolniony łódzkiego więzienia jesienią 1951 roku. Posługiwał m. in. jako proboszcz w Warszawie (1952–1958), następnie zamieszkał w klasztorze dominikanów w Prudniku (1962) oraz w Warszawie (1962–1963); był również absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W przeszłości zajmował się restauracją, a także konserwacją krakowskiego klasztoru oo. dominikanów.
W okresie PRL działał w środowiskach kombatanckich jako duszpasterz. Organizował spotkania rocznicowe i pielgrzymki na Jasną Górę byłych legionistów, członków Polskiej Organizacji Wojskowej, żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego i II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych. Był nieformalnym kapelanem krakowskiego oddziału Związku Legionistów Polskich. Od 1981 r. był honorowym kapelanem Marszu Szlakiem I Kompanii Kadrowej, co spowodowało, że był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa. W 2008 r. odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 2 kwietnia 2008 r. w Krakowie. Spoczął w Alei Zasłużonych cmentarza Rakowickiego.(PAP)
autor: Rafał Grzyb
rgr/ pad/
