Biorąc pod uwagę losy zamku i jego wystroju w czasie II wojny światowej i tuż po niej, to prawdziwy cud, że gabloty przetrwały do naszych czasów” - uważa prezes Zamku Książ Dorota Karolewska. Fot. Zamek Książ w Wałbrzychu
Po prawie 80 latach powróciły cenne, barokowe gabloty, które zostały wykonane specjalnie dla zamku Książ ponad 300 lat temu. Powstały po 1722 roku na zamówienie Konrada Ernesta Maksymiliana hrabiego von Hochberga i barona na Książu. Witryny były poprzednio w Muzeum Narodowym w Poznaniu.
„To dla nas niezwykle ważna, historyczna chwila. Dzięki współpracy z Muzeum Narodowym w Poznaniu i Muzeum Porcelany w Wałbrzychu do Książa powróciło osiem oryginalnych, ponad trzechsetletnich, bogato zdobionych barokowych gablot. Biorąc pod uwagę losy zamku i jego wystroju w czasie II wojny światowej i tuż po niej, to prawdziwy cud, że przetrwały do naszych czasów” - powiedziała cytowana w komunikacie prezes Zamku Książ w Wałbrzychu Dorota Karolewska.
Dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu dr Tomasz Łęcki podkreślił, że istnieje doktryna muzealna, która mówi, że w miarę możliwości należy przywracać historyczne obiekty do miejsc ich oryginalnego pochodzenia, które opuściły w wyniku zawieruch wojenny. „Jesteśmy uczestnikami i świadkami tego wyjątkowego wydarzenia. Intencją Muzeum Narodowego jest to, aby witryny te pozostały w Książu już na zawsze” - dodał.
Do Zamku Książ powróciły unikatowe 300-letnie gabloty
Łęcki podkreślił, że aby spełnić wymagania formalne związane z powrotem mebli do Książa, poznańskie muzeum weszło w kooperację z Muzeum Porcelany w Wałbrzychu i przekazało tej placówce zabytki w depozyt. Wałbrzyskie muzeum zaś zleciło ich renowację.
Proces renowacji gablot, w który zaangażowane są także wałbrzyskie Muzeum Porcelany i wyłonione w przetargu firmy konserwatorskie, rozpoczął się trzy lata temu i odbywał się etapami.
Barokowe przeszklone gabloty powstały po 1722 roku na zamówienie Konrada Ernesta Maksymiliana hrabiego von Hochberga i barona na Książu. Przez 160 lat znajdowały się na parterze barokowego skrzydła Książa, gdzie oświecony hrabia umieścił swój słynny na całą Europę gabinet sztuki (Kunstkabinett). Pierwszy historyczny opis gabinetu sztuki Konrada Ernesta Maksymiliana, hrabiego von Hochberga i barona na Książu zamieszczony został w dziele Gottfrieda Scharfa „Gelherten Neugikeiten Schlesiens” z 1735 roku.
Szafy trafiły do Muzeum Narodowego w Poznaniu (oddział w Rogalinie) po II wojnie światowej jako przekaz ze składnicy muzealnej w Kłodzku. Trafiały tam meble z rożnych pałaców i dworów na Dolnym Śląsku. Dwie pierwsze gabloty wróciły do Książa na początku 2024 r. (PAP)
ros/ dki/
