30.10.2010. Rzeszów (PAP) - W Sanoku (Podkarpackie) w sobotę odsłonięto i poświęcono pomnik patrona miasta św. Zygmunta Gorazdowskiego. Żyjący na przełomie XIX i XX stulecia duchowny znany był z działalności dobroczynnej. Nazywano go "księdzem dziadów", "ojcem ubogich". W uroczystości wzięli udział metropolita przemyski abp Józef Michalik i metropolita lwowski abp Mieczysław Mokrzycki.
"Bardzo gratuluję miastu Sanok, że wybrało takiego patrona. Ksiądz Gorazdowski tu urodził się i wychowywał" - podkreślił podczas odsłonięcia pomnika abp Michalik. Z kolei abp Mokrzycki podczas homilii przypomniał postać św. Zygmunta Gorazdowskiego.
Ks. Gorazdowski urodził się 1 listopada 1845 r. w Sanoku. Jako 18-latek uczestniczył w Powstaniu Styczniowym. Potem wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie. W tym mieście jako kapłan pracował od 1878 r. do śmierci w 1920 r.
Był inicjatorem i organizatorem pomocy dla ubogich i bezdomnych.
We Lwowie z jego inicjatywy powstały m.in. Kuchnia Ludowa, Zakład dla Nieuleczalnie Chorych, Internat św. Jozefata, Zakład Dzieciątka Jezus opiekujący się nieślubnymi i niechcianymi dziećmi, a także ich matkami.
Potrzebował zaledwie kilku lat, aby rozwiązać nabrzmiały problem lwowskich żebraków, dając im pracę. Ubogim chorym zorganizował szpital, a dla pochodzących ze wsi studentów seminarium nauczycielskiego założył internat.
Zmarł 1 stycznia 1920 roku. Na jego pogrzebie byli świeccy i księża, ale najliczniej przyszli, by pożegnać "swojego księdza", lwowscy biedacy. Po jego śmierci mówiono, że był "okiem ślepemu, nogą choremu, ojcem ubogich". Lwowska biedota tytułowała go "księdzem dziadów".
Pomnik kosztował ponad 100 tys. zł. Pieniądze pochodzą ze składek mieszkańców Sanoka.
Dwumetrowy pomnik z brązu, autorstwa Agnieszki Świerzowicz-Maślaniec, przedstawia ks. Gorazdowskiego wraz matką trzymającą na ręku dziecko. Monument stanął na osiedlu, gdzie urodził się kapłan.
Alfred Kyc(PAP)
kyc/ je/
Ks. Gorazdowski urodził się 1 listopada 1845 r. w Sanoku. Jako 18-latek uczestniczył w Powstaniu Styczniowym. Potem wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie. W tym mieście jako kapłan pracował od 1878 r. do śmierci w 1920 r.
Był inicjatorem i organizatorem pomocy dla ubogich i bezdomnych.
We Lwowie z jego inicjatywy powstały m.in. Kuchnia Ludowa, Zakład dla Nieuleczalnie Chorych, Internat św. Jozefata, Zakład Dzieciątka Jezus opiekujący się nieślubnymi i niechcianymi dziećmi, a także ich matkami.
Potrzebował zaledwie kilku lat, aby rozwiązać nabrzmiały problem lwowskich żebraków, dając im pracę. Ubogim chorym zorganizował szpital, a dla pochodzących ze wsi studentów seminarium nauczycielskiego założył internat.
Zmarł 1 stycznia 1920 roku. Na jego pogrzebie byli świeccy i księża, ale najliczniej przyszli, by pożegnać "swojego księdza", lwowscy biedacy. Po jego śmierci mówiono, że był "okiem ślepemu, nogą choremu, ojcem ubogich". Lwowska biedota tytułowała go "księdzem dziadów".
Pomnik kosztował ponad 100 tys. zł. Pieniądze pochodzą ze składek mieszkańców Sanoka.
Dwumetrowy pomnik z brązu, autorstwa Agnieszki Świerzowicz-Maślaniec, przedstawia ks. Gorazdowskiego wraz matką trzymającą na ręku dziecko. Monument stanął na osiedlu, gdzie urodził się kapłan.
Alfred Kyc(PAP)
kyc/ je/
