Pochodzące z XVIII w. organy w kościele dawnego klasztoru w Ratowie (Mazowieckie) - sanktuarium św. Antoniego Padewskiego - zostaną poddane renowacji. Dofinansuje ją Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
„Prace związane z odnowieniem zabytkowego instrumentu planowane są w dwóch etapach. Pierwszy z nich ma rozpocząć się w maju i potrwa najpóźniej do października" - poinformowała PAP Ewa Kozłowska-Głębowicz, prezes Stowarzyszenia Komitet Społeczny Ratujmy Ratowo.
Zabytkowe, bogato zdobione organy w kościele opactwa w Ratowie zostały ufundowane w 1751 r. przez rodzinę Karczewskich z Raciąża, w tym ówczesną kasztelanową Dorotę z Karczewskich Niszczycką.
„Pierwszy etap prac obejmował będzie usunięcie szkodników, a także konserwację oraz odtworzenie drewnianych elementów prospektu organów. Na ten cel otrzymaliśmy z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 60 tys. zł” – powiedziała Kozłowska-Głębowicz.
Wyjaśniła, że planowany, drugi etap renowacji organów polegał będzie m.in. na odnowieniu i zabezpieczeniu szafy organowej, w tym jej wnętrza wraz z elementami muzycznymi. Koszt tych prac, których termin realizacji zależy także od pozyskania kolejnych funduszy, szacowany jest na ok. 40 tys. zł. „Będziemy się starać o dalszą dotację” – powiedziała Kozłowska-Głębowicz.
W planach związanych z rewitalizacją dawnego opactwa w Ratowie, jest także renowacja drewnianej dzwonnicy, pochodzącej z XVIII wieku. Koszt prac obliczany jest na 74 tys. zł. Wniosek o dofinansowanie trafił już do resortu kultury. „Dzwonnica, wzniesiona w 1732 r., jest przechylona, wymaga wzmocnienia konstrukcji, odwodnienia podstawy przy fundamentach, a także wymiany niektórych elementów więźby i dachu, krytego gontem” - zaznaczyła Kozłowska-Głębowicz.
Dodała, że w ramach rewitalizacji kompleksu klasztornego w Ratowie planowany jest również - tym razem przy wsparciu środków unijnych - remont zachodniej, ostatniej części zabytkowych zabudowań klasztoru. A także budowa odnawialnych źródeł energii. Zakres prac obejmuje m.in. instalację pompy cieplnej oraz paneli fotowoltaicznych, które mają stanowić alternatywne źródła energii cieplnej i elektrycznej, zasilające sanktuarium.
Sanktuarium w Ratowie związane jest z kultem Antoniego z Padwy, patrona m.in. zagubionych ludzi i rzeczy. W XVI w. wybudowano kaplicę, w XVII w. drewniany kościół i zabudowania klasztorne. W 1759 r. powstał murowany klasztor, a w 1761 r. konsekrowano murowany kościół, stanowiący od tamtej pory cel licznych pielgrzymek.
Prace związane z rewitalizacją ratowskiego kompleksu klasztornego prowadzone są od 2012 r. Wykonano już m.in. kompleksowy remont dachu (wsparty z rezerwy budżetowej rządu i przez diecezję płocką) oraz remont elewacji zewnętrznej zabudowań klasztornych (dotowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego).
W ramach dofinansowania unijnego odnowiono też południowo-wschodnią część klasztoru, w której w 2015 r. rozpoczęła działalność „ostoja św. Antoniego” przeznaczona dla pielgrzymów oraz osób poszukujących skupienia, wyciszenia i modlitwy. W zaadaptowanych dawnych celach zakonników, znajduje się 40. miejsc noclegowych.
W bezpośrednim sąsiedztwie „ostoi św. Antoniego” położony jest ogród o powierzchni ok. 1 ha. Są tam m.in. sad, winnica i herbarium, a także część kontemplacyjna. Prace związane z rekonstrukcją ogrodu dofinansował w 2015 r. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Św. Antoni zwany Padewskim (1195-1231) był Portugalczykiem, który ok. 1210 r. wstąpił do zakonu kanoników regularnych św. Augustyna, a następnie ok. 1220 r. do zakonu franciszkanów. Był misjonarzem i wybitnym kaznodzieją. Pod koniec życia mieszkał w klasztorze w Padwie. W 1232 r. został kanonizowany przez papieża Grzegorza IX. (PAP)
mb/ pat/
