Wierni Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, w tym pielgrzymi z całej Polski, a także z Francji, modlili się we wtorek w Płocku, obchodząc najważniejsze święto w swym kalendarzu liturgicznym, Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
Uroczystej mszy świętej koncelebrowanej w płockiej Świątyni Miłosierdzia i Miłości przewodniczył biskup naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów Marek Maria Karol Babi.
„W tym roku nasze świętowanie jest szczególne, bo cieszymy się obecnością wśród nas grupy braci i sióstr z prowincji francuskiej naszego Kościoła” – podkreślił bp Babi. „Serce moje raduje się, że Dzieło Wielkiego Miłosierdzia zakorzenia się nad Sekwaną, a duszpasterski trud przynosi błogosławione owoce ku większej chwale bożej i czci Najświętszej Maryi Panny” – dodał.
Bp Babi przypomniał, że „już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa hołd oddawany Maryi wypływał z czci, jaką darzono jej syna, Jezusa”. „Zostaliśmy powołani przez Stwórcę, by naśladować życie Maryi, a także opowiadać innym o Bogurodzicy. Staramy się więc, tak jak ona, być posłuszni Chrystusowi Panu, który pozostał z nami utajony w Przenajświętszym Sakramencie” – mówił m.in. biskup naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.
Bp Babi wspomniał również o przypadającej 15 sierpnia rocznicy konsekracji Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku, która wraz z klasztorem została wzniesiona w stylu neogotyku angielskiego w latach 1911-14, a w jej budowie uczestniczyli wierni z wielu mariawickich parafii. Jak podkreślił, świątynia ta to „duchowe centrum mariawityzmu”.
Podczas wtorkowych uroczystości prowadzono zbiórkę ofiar na renowację Świątyni Miłosierdzia i Miłości, która obejmować ma m.in. odnowienie elewacji, gruntowny remont dachu i wielu pomieszczeń. Przygotowywany projekt rewitalizacji katedry i otaczających ją zabudowań klasztornych nosi tytuł „Europejskie Centrum Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Płocku - rewitalizacji Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku”. Dzięki realizacji przedsięwzięcia zabytkowy obiekt zyska nowe funkcje muzealne i edukacyjne.
Położona na wysokiej nadwiślańskiej skarpie płocka Świątynia Miłosierdzia i Miłości to trójnawowa bazylika zwieńczoną od frontu trzema strzelistymi wieżami, a na skrzyżowaniu naw kopułą z monstrancją i adorującymi ją aniołami.
Ruch mariawicki powstał pod koniec XIX wieku, stawiając sobie za cel naśladowanie życia Marii - Mariae vitam imitantes. Jego założycielką była św. Maria Franciszka Feliksa Kozłowska (1862-1921), która w 1893 r. w Płocku doznała objawienia, wskazującego na potrzebę odnowy moralnej ludzkości poprzez nieustającą adorację Przenajświętszego Sakramentu i wzywanie pomocy Matki Bożej.
Grób Marii F.F. Kozłowskiej, odwiedzany przez mariawickich pielgrzymów z kraju i zagranicy, znajduje się w krypcie płockiej Świątyni Miłosierdzia i Miłości.
Kościół Starokatolicki Mariawitów wyodrębnił się z Kościoła rzymskokatolickiego w 1906 r., gdy Stolica Apostolska odmówiła zalegalizowania mariawickich zgromadzeń modlitewnych, a następnie ekskomunikowała Marię F. F. Kozłowską. W 1935 r. w Kościele Starokatolickim Mariawitów doszło do rozłamu i wyodrębnienia się Kościoła Katolickiego Mariawitów z siedzibą w Felicjanowie pod Płockiem. Obecnie ma on ok. 3 tys. wiernych, skupionych w 10 parafiach w całym kraju.
Kościół Starokatolicki Mariawitów liczy w Polsce ok. 25 tys. wyznawców. Blisko 5 tys. mariawitów mieszka także we Francji, głównie w Paryżu. Siedzibą władz tego Kościoła, który należy do Światowej Rady Kościołów, Konferencji Kościołów Europejskich i Polskiej Rady Ekumenicznej, jest Płock. (PAP)
mb/ itm/
