Rtm. Witold Pilecki jest symbolem polskiej historii XX w. Poświęcił swoje życie w walce z dwoma totalitaryzmami. Uosabiał w swoich działaniach etos polskiej inteligencji, polskiego patrioty – wspominał Pileckiego cytowany na Facebooku MKDNiS minister kultury prof. Piotr Gliński.
Jak przypomniano w poniedziałek na portalu społecznościowym, 73 lata temu, 15 marca 1948 r., Witold Pilecki został skazany na karę śmierci przez komunistów. Wyrok wykonano 25 maja 1948 r. w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Do dziś nie odnaleziono miejsca jego pochówku.
„Rotmistrz Witold Pilecki jest symbolem polskiej historii XX wieku. Poświęcił swoje życie w walce z dwoma totalitaryzmami - z jednej strony z totalitaryzmem bolszewickim, a po II wojnie światowej stalinowskim, a z drugiej strony totalitaryzmem niemieckim. Rotmistrz uosabiał w swoich działaniach etos polskiej inteligencji, polskiego patrioty, a jednocześnie był to człowiek z krwi i kości, który miał wspaniałą rodzinę, chciał wychowywać dzieci, normalnie żyć” - powiedział prof. Gliński wspominając rtm. Pileckiego.
Jak zaznaczył cytowany na Facebooku wicepremier, minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu, Witold Pilecki to postać, która „niesie w sobie najważniejsze wartości dla przetrwania polskiej wspólnoty, bo mimo tych dwóch totalitaryzmów Polska przetrwała”. „Przetrwała właśnie dzięki takim ludziom jak Rotmistrz Witold Pilecki” – dodał.
„Rotmistrz Witold Pilecki jest symbolem polskiej historii XX wieku. Poświęcił swoje życie w walce z dwoma totalitaryzmami - z jednej strony z totalitaryzmem bolszewickim, a po II wojnie światowej stalinowskim, a z drugiej strony totalitaryzmem niemieckim. Rotmistrz uosabiał w swoich działaniach etos polskiej inteligencji, polskiego patrioty, a jednocześnie był to człowiek z krwi i kości, który miał wspaniałą rodzinę, chciał wychowywać dzieci, normalnie żyć” - powiedział prof. Gliński wspominając rtm. Pileckiego.
Rotmistrz Witold Pilecki (1901-48) to uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920 r., współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz AK oraz, od końca września 1941 r., więzień KL Auschwitz, z którego uciekł w kwietniu 1943 r. W obozie włączył się w organizację ruchu oporu, a następnie przygotował pierwsze sprawozdania o Holocauście, znane dziś jako tzw. Raporty Pileckiego.
Po kapitulacji Powstania Warszawskiego wraz ze swoją kompanią ze Zgrupowania „Chrobry II” trafił do niewoli niemieckiej. Na początku października 1944 r. został przywieziony do Stalagu Lamsdorf (Łambinowice, woj. opolskie). Po krótkim pobycie, 19 października przetransportowano go wraz z innymi oficerami do Oflagu VII A Murnau (Niemcy).
Po wojnie rtm. Pilecki został oskarżony i skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na karę śmierci. Wyrok wykonano w maju 1948 r. IPN poszukuje nadal szczątków jego zwłok, które prawdopodobnie pogrzebano na terenie byłego aresztu śledczego przy Rakowieckiej w Warszawie. (PAP)
autor: Anna Kondek-Dyoniziak
akn/ pat/