80 obrazów, w tym portrety, męskie akty, pejzaże znakomitej XIX-wiecznej polskiej malarki Anny Bilińskiej można będzie od piątku oglądać na wystawie w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli
Jak poinformowała PAP kurator wystawy Anna Król jest to pierwsza retrospektywna wystawa prac tej autorki. Wystawę przygotowało krakowskie Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, gdzie ekspozycja miała swoją premierę. W Stalowej Woli można ją będzie oglądać do 8 grudnia. Później prezentowane obrazy wrócą do właścicieli.
Na ekspozycję złożą się portrety kobiet i mężczyzn, studia z natury, pejzaże z Bretanii i Normandii, sceny rodzajowe np. z Ukrainy. Wśród prezentowanych dzieł znajdą się te najbardziej znane, m.in. „Kopciuszek”, „Jedyna pociecha” („Hucułka z dzieckiem”), „Nad brzegiem morza”.
Wystawę podzielono pod względem tematycznym na kilka przestrzeni. W części „Japonka” pokazane zostaną prace artystki inspirowane sztuką, twórczością Japonii, w kolejnej – „Inne spojrzenie” będzie można zobaczyć oryginalny sposób przedstawiania i interpretowania przez Bilińską np. macierzyństwa. Kolejna przestrzeń poświęcona będzie okresowi studiów w paryskiej Academii Julian, gdzie pokazane zostaną głównie męskie akty; w części „Pracownia” będzie można zapoznać się ze szkicami i rysunkami artystki.
Ostatni dział tworzyć będzie kilka obrazów jej koleżanek, m.in. Marii Gażycz i Zofii Stankiewiczówny, które przybliżą zwiedzającym środowisko kobiet-malarek końca XIX wieku.
Obrazy, które zostaną pokazane na wystawie pochodzą w muzeów i placówek kulturalnych w Polsce i Paryżu, oraz z kolekcji prywatnych w Paryżu, Szwajcarii i USA.
Anna Bilińska urodziła się w 1857 roku w Złotopolu na Ukrainie, zmarła w 1893 w Warszawie. Początkowo pobierała prywatne lekcje u Elwira Andriollego, następnie studiowała w warszawskim konserwatorium muzycznym, a w wieku dwudziestu lat zapisała się na kurs rysunku i malarstwa do prywatnej szkoły Wojciecha Gersona, gdzie zaprzyjaźniła się z Klementyną Krassowską, Marią Gażycz i Zofią Stankiewiczówną.
W roku 1882 rozpoczęła studia w pracowni dla kobiet w paryskiej Academie Julian. Dodatkowo uczęszczała też do pracowni Oliviera Mersona. Debiutowała w Salonie Paryskim w 1884 roku. Światowy sukces i międzynarodowe uznanie Bilińskiej przyniósł kilka lat później jej „Autoportret”, nagrodzony srebrnym medalem na Wystawie Światowej w Paryżu.
Po ślubie z doktorem nauk medycznych Antonim Bohdanowiczem zamieszkała w Warszawie, gdzie planowała otworzyć szkołę malarską dla kobiet. W realizacji planów przeszkodziła jej choroba i śmierć; zmarła w kwietniu 1893 r. w wieku zaledwie 36 lat.
Jej prace były eksponowane w Paryżu, Londynie, Berlinie, Monachium, Grenoble, Roanne, w USA oraz w Warszawie i Krakowie. Utrzymywała się ze sprzedaży swoich prac, dlatego też jej obrazy są rozproszone w wielu krajach europejskich i w USA. (PAP)
api/ ula/