2011-05-27 (PAP) - Ok. 40 tys. osób rocznie odwiedza miejsce internowania prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego w Komańczy w Bieszczadach. Izba pamięci mieści się w klasztorze sióstr nazaretanek. W Komańczy prymas więziony był w latach 1955-56. "W sobotę, w 30. rocznicę śmierci prymasa, w Komańczy odprawiona zostanie msza św. w intencji jego beatyfikacji" - powiedziała w piątek s. Bogumiła Zamora.
Siostra poinformowała, że "z roku na rok systematycznie rośnie liczba odwiedzających klasztor". "W ostatnich latach było to średnio ponad 40 tys. osób. Dominują ludzie młodzi" - podkreśliła.
W klasztorze nazaretanek można obejrzeć liczne pamiątki po Prymasie Tysiąclecia. Zachowały się m.in. ornat, mszał, różaniec, kałamarz, lampa naftowa i żelazne łóżko. Zwiedzający mogą także zobaczyć kaplicę, gdzie prymas Wyszyński codziennie odprawiał msze święte.
"Przybywającym do nas turystom chcemy nie tylko pokazać pamiątki związane z księdzem prymasem, ale przede wszystkim zwrócić uwagę na jego przesłanie do wiernych, do Polaków" - zaznaczyła s. Zamora.
W Komańczy prymas Wyszyński przebywał od 29 października 1955 r. do 28 października 1956 r. W tym czasie napisał m.in. tekst "Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego", dokończył "List do kapłanów" oraz zredagował "Zapiski więzienne".
Podczas ostatniego etapu internowania powstały także przygotowane przez niego teksty "Czytanek na nabożeństwa majowe w 1957 roku". W sumie w Komańczy napisał ok. 3 tys. stron maszynopisu.
Klasztor nazaretanek był czwartym z kolei miejscem przetrzymywania internowanego 25 września 1953 r. przez władze PRL kardynała Wyszyńskiego. Po wyjściu z internowania prymas Wyszyński trzykrotnie odwiedził Komańczę - w 1958, 1972 i 1976 r.
Stefan Wyszyński (ur. w 1901 r.) przez 32 lata - od 1948 roku - stał na czele Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce. W okresie komunistycznych represji wobec Kościoła i społeczeństwa bronił chrześcijańskiej tożsamości narodu. Gdy rząd zdecydował się na jawną ingerencję w wewnętrzne życie Kościoła i w zasady obsadzania stanowisk kościelnych, prymas wypowiedział swoje słynne "non possumus".
W 1953 r. Wyszyński został internowany. Do 1956 r. przebywał w Rywałdzie, Stoczku, Prudniku i Komańczy. Był duchowym współtwórcą przemian społecznych, które doprowadziły do upadku komunizmu. W latach 1980-81 wspierał i chronił przed zagrożeniami rodzącą się Solidarność.
Zmarł 28 maja 1981 r., został pochowany w warszawskiej archikatedrze św. Jana Chrzciciela, w krypcie biskupów warszawskich. Od 1 czerwca 1987 r. ciało prymasa spoczywa w specjalnej kaplicy grobowej. Po jego śmierci, w związku z zasługami dla Kościoła i Ojczyzny, zaczęto go określać mianem Prymasa Tysiąclecia.(PAP)
kyc/ hes/
W klasztorze nazaretanek można obejrzeć liczne pamiątki po Prymasie Tysiąclecia. Zachowały się m.in. ornat, mszał, różaniec, kałamarz, lampa naftowa i żelazne łóżko. Zwiedzający mogą także zobaczyć kaplicę, gdzie prymas Wyszyński codziennie odprawiał msze święte.
"Przybywającym do nas turystom chcemy nie tylko pokazać pamiątki związane z księdzem prymasem, ale przede wszystkim zwrócić uwagę na jego przesłanie do wiernych, do Polaków" - zaznaczyła s. Zamora.
W Komańczy prymas Wyszyński przebywał od 29 października 1955 r. do 28 października 1956 r. W tym czasie napisał m.in. tekst "Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego", dokończył "List do kapłanów" oraz zredagował "Zapiski więzienne".
Podczas ostatniego etapu internowania powstały także przygotowane przez niego teksty "Czytanek na nabożeństwa majowe w 1957 roku". W sumie w Komańczy napisał ok. 3 tys. stron maszynopisu.
Klasztor nazaretanek był czwartym z kolei miejscem przetrzymywania internowanego 25 września 1953 r. przez władze PRL kardynała Wyszyńskiego. Po wyjściu z internowania prymas Wyszyński trzykrotnie odwiedził Komańczę - w 1958, 1972 i 1976 r.
Stefan Wyszyński (ur. w 1901 r.) przez 32 lata - od 1948 roku - stał na czele Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce. W okresie komunistycznych represji wobec Kościoła i społeczeństwa bronił chrześcijańskiej tożsamości narodu. Gdy rząd zdecydował się na jawną ingerencję w wewnętrzne życie Kościoła i w zasady obsadzania stanowisk kościelnych, prymas wypowiedział swoje słynne "non possumus".
W 1953 r. Wyszyński został internowany. Do 1956 r. przebywał w Rywałdzie, Stoczku, Prudniku i Komańczy. Był duchowym współtwórcą przemian społecznych, które doprowadziły do upadku komunizmu. W latach 1980-81 wspierał i chronił przed zagrożeniami rodzącą się Solidarność.
Zmarł 28 maja 1981 r., został pochowany w warszawskiej archikatedrze św. Jana Chrzciciela, w krypcie biskupów warszawskich. Od 1 czerwca 1987 r. ciało prymasa spoczywa w specjalnej kaplicy grobowej. Po jego śmierci, w związku z zasługami dla Kościoła i Ojczyzny, zaczęto go określać mianem Prymasa Tysiąclecia.(PAP)
kyc/ hes/
