Jan Długosz w grafice Bronisława Puca. Źródło: BN Polona
Gotowy jest już pomnik z brązu przedstawiający Jana Długosza w pozycji siedzącej z księgą na kolanach i piórem w ręku. Zostanie odsłonięty we wrześniu na rynku w Kłobucku (Śląskie) z okazji 600. rocznicy urodzin kronikarza, historyka Polski, arcybiskupa, dyplomaty.
Rok 2015 został ustanowiony przez Sejm Rokiem Jana Długosza - autora "Roczników, czyli Kronik sławnego Królestwa Polskiego", a także wybitnego polskiego dyplomaty i duchownego. "Jan Długosz uważał historię za +mistrzynię życia+, która +naucza cnoty i drogę do niej wskazuje+" - zaznaczono w uchwale z grudnia ub. roku.
Obchody rocznicowe, związane z 600. rocznicą urodzin Jana Długosza będą się odbywały w różnych miejscach w kraju, w tym m.in. w Kłobucku, gdzie w latach 1434-1448 był proboszczem parafii św. Marcina i Małgorzaty (obecnie św. Marcina).
Starania o upamiętnienie kronikarza w Kłobucku rozpoczęły się trzy lata temu. Wówczas z inicjatywy członków Ponadregionalnego Stowarzyszenia Edukacyjnego "Wieniawa" został powołany Społeczny Komitet Budowy Pomnika Jana Długosza.
Jak poinformował PAP w czwartek prezes stowarzyszenia i przewodniczący komitetu Andrzej Sękiewicz pomnik jest już gotowy, a jego odsłonięcie planowane jest na tegoroczne obchody rocznicowe - XIV Dni Długoszowskie, które odbędą się we wrześniu. Pomnik, jak dodał Sękiewicz, zostanie odsłonięty na rynku 20 września.
Pomnik kosztował ponad 100 tys. zł. Jego autorem jest częstochowski rzeźbiarz Jerzy Kędziora. „Monument waży tonę, został odlany z brązu i przedstawia Jana Długosza w pozycji siedzącej z symbolicznym piórem w ręku oraz z kroniką na kolanach" - powiedział Sękiewicz.
Jan Długosz herbu Wieniawa urodził się 1 grudnia 1415 r. w Niedzielsku koło Brzeźnicy w ziemi sieradzkiej. Pochodził ze średniozamożnej rodziny szlacheckiej. Przez trzy lata studiował na Akademii Krakowskiej. Następnie trafił na dwór Zbigniewa Oleśnickiego - biskupa krakowskiego, będąc początkowo pisarzem, następnie sekretarzem, aż wreszcie kanclerzem.
W 1440 r. Długosz towarzyszył wyprawie wprowadzającej na tron węgierski Władysława Warneńczyka. Odbył wiele misji dyplomatycznych - do Wiednia, Rzymu i Palestyny. W latach 1434-1448 był proboszczem parafii św. Marcina i Małgorzaty w Kłobucku (obecnie św. Marcina). W latach 1459-1460 brał udział w misjach dyplomatycznych, które dotyczyły spraw polsko-krzyżackich, a w latach 1464-1466 prowadził rozmowy w sprawie zakończenia wojny trzynastoletniej z Krzyżakami. Od 1467 r. Długosz sprawował opiekę nad dziećmi króla Kazimierza Jagiellończyka.
Największym dziełem Długosza, które rozpoczął pisać w roku 1455 i pisał aż do śmierci są "Annales seu cronicae incliti Regni Poloniae" czyli "Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego". Obejmują one 12 ksiąg, w których zawarte są dzieje Polski od czasów legendarnych do roku 1480. Długosz nazywany jest także ojcem polskiej heraldyki - jako autor pierwszego polskiego herbarza.
Długosz był także fundatorem kilku kościołów, m.in. w Kłobucku.
Zmarł 19 maja 1480 r. Pochowano go w katedrze krakowskiej, a w 1880 roku jego prochy przeniesiono do krypty zasłużonych na Skałce. (PAP)
ktp/ pz/
