Były ambasador Izraela w Polsce Szewach Weiss otrzymał nagrodę Jana Nowaka Jeziorańskiego podczas uroczystości, 4 bm. w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Fot. PAP/M. Kulczyński
Izraelski polityk, prof. nauk politycznych, były ambasador Izraela w Polsce Szewach Weiss odebrał w poniedziałek we Wrocławiu Nagrodę im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Został wyróżniony za "umiejętność mówienia o najtrudniejszych sprawach, które łączą Polaków i Żydów”.
Uroczystość wręczenia nagrody odbyła się w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich.
Adolf Juzwenko, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, uzasadniając przyznanie nagrody podkreślił, że Szewach Weiss został uhonorowany „za to, że potrafi mówić o najtrudniejszych sprawach”. „To wielki patriota żydowski i polski, który potrafi mówić o tych sprawach, które łączą Polaków i Żydów” – zaznaczył.
Szewach Weiss odbierając nagrodę powiedział, że jest bardzo wzruszony, tym bardziej, że - jak mówił – pośród publiczności siedzą potomkowie rodziny, która uratowała jego i jego bliskich podczas II wojny światowej. „To jest esencja mojego stosunku do Polski. Wracając tu w 2001 r. na służbę ambasadorską, jednym z ważniejszych duchowych powodów była właśnie ta odwaga” – powiedział.
Jak mówił, „naród żydowski nie miał takiego doświadczenia w ratowaniu innych i ryzykowaniu swoim życiem i życiem swojej rodziny”. „Więc kiedy nieraz pojawiają się pytania, dlaczego tak mało, a jest tyle milionów Polaków, odpowiadam, że my jako Żydzi nie mamy nawet +tak mało+; nie wiemy, jak to by się zdarzyło. Bo to nie jest zwyczajna sprawa” – powiedział.
Szewach Weiss jest izraelskim politykiem, profesorem nauk politycznych. Urodził się w 1935 roku w polskim Borysławiu (obecnie Ukraina). Po II wojnie światowej wyjechał z rodziną do Izraela.
Ocalały po ucieczce z getta i pogromów II wojny światowej, poświęcił życie pracy na rzecz tolerancji i porozumienia między narodami i poszanowania odmienności drugiego człowieka.
Jest absolwentem Wydziału Nauk Politycznych Uniwersytetu w Jerozolimie i Wydziału Prawa Uniwersytetu w Tel-Awiwie oraz twórcą Wydziału Mediów na Uniwersytecie w Hajfie. W 1969 r. obronił doktorat z filozofii w naukach politycznych na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, a następnie, w 1975 r., uzyskał tytuł profesora nauk politycznych na Uniwersytecie w Hajfie.
Od 1981 r. był posłem w Knesecie, w latach 2000-2003 ambasadorem Izraela w Polsce. Był przewodniczącym Rady Instytutu Pamięci Yad Vashem. Jest autorem wielu książek obejmujących tematy polityczne, socjologiczne, sprawy dotyczące II wojny światowej oraz tematykę dla dzieci i młodzieży.
Obecnie w Polsce związany jest z Wydziałem Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie prowadzi wykłady z historii i polityki Izraela w Centrum Badań nad Współczesnym Izraelem.
Za swoją działalność w Polsce został uhonorowany Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi RP (2004) oraz Orderem Orła Białego (2017).
Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie oraz Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.
Wręczana w stolicy Dolnego Śląska nagroda została ustanowiona 4 czerwca 2004 r. przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego, prezydenta Wrocławia, Uniwersytet Wrocławski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich i Kolegium Europy Wschodniej. Wręczana jest corocznie osobom bądź instytucjom, które przyczyniły się do upadku komunizmu i demokratyzacji życia w Polsce oraz współpracy państw i społeczeństw europejskich.
Dotychczas wśród uhonorowanych Nagrodą im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego znaleźli się m.in. Tadeusz Mazowiecki, George Bush senior, Stanisław Szuszkiewicz, kardynał Jean-Marie Lustiger, Vaclav Havel, Jerzy Koźmiński, Valdas Adamkus, Instytut Literacki w Paryżu, prof. Zbigniew Brzeziński czy kard. Henryk Gulbinowicz. (PAP)
autor: Agata Tomczyńska
ato/ itm/
