2011-05-19 (PAP) - Po raz pierwszy zebrano i opublikowano listy Marii Komornickiej, jednej z najciekawszych postaci kultury Młodej Polski, znanej także jako Piotr Odmieniec Włast. Książka właśnie trafiła do księgarń.
Maria Komornicka vel Piotr Odmieniec Włast, za życia niemal kompletnie zapomniana, stała się po latach bohaterką wspomnień, książek, sztuk teatralnych i prac naukowych.
Urodziła się w 25 lipca 1876 roku w Grabowie pod Kozienicami na Mazowszu. Odebrała domowe wykształcenie, wcześnie objawił się jej talent literacki. Jako 16-latka debiutowała opowiadaniami w "Gazecie Warszawskiej". Dwa lata później wydała zbiór "Szkice". Przez pół roku studiowała w Cambridge, które ją jednak rozczarowało. W 1895 r. wspólnie z dużo starszymi Wacławem Nałkowskim i Cezarym Jellentą wydała "Forpoczty" - manifest, który miał zwiastować nadejście nowej epoki w literaturze. W tym czasie publikowała poezję, prozę i artykuły krytyczne w "Chimerze". W 1898 roku Komornicka wyszła za mąż za poetę Jana Lemańskiego, który, jak się okazało, był o nią obsesyjnie zazdrosny. Już podczas podróży poślubnej na krakowskich Plantach Lemański strzelał do żony i jej kuzyna, przeświadczony o łączącym ich uczuciu. Po dwóch latach nastąpiła separacja małżeństwa.
Przełomem w życiu Komornickiej był rok 1907, kiedy Maria uznała, że jest Piotrem Odmieńcem Włastem. Miało to miejsce w Poznaniu, gdzie zatrzymała się jadąc z matką do Kołobrzegu. Wcześniej kazała sobie wyrwać wszystkie zęby, by uzyskać nowy kształt twarzy, teraz spaliła swoje suknie, obcięła włosy i zaczęła nosić męskie stroje. Maria uznała się za nowe wcielenie Piotra Własta, legendarnego założyciela rodu Dunin-Wąsowiczów, z którego pochodziła jej matka. Tak rozpoczęła się jej tułaczka po zakładach dla obłąkanych.
Część listów zamieszczonych w zbiorku to błagalne prośby do matki, aby uwolnić Marię vel Piotra od przymusu leczenia w zakładzie. "Przecie waryatem nigdy nie będę - choćbyście spiętrzyli nade mną cały stos dowodów najautentyczniejszych" - pisze w liście z 17 czerwca 1909 roku. Matka jednak nie dawała się przekonać. W liście z 27 czerwca 1909 roku Piotr pisze do matki: "Jestem absolutnie pewien, że prędzej czy później doczekam się rehabilitacji, która niejednego spiorunuje, a nawet bardzo wielu niezłych ludzi okryje płomieniami wstydu lub bladością niepowetowanego żalu". Matka jednak nie dawała się przekonać
Wybawieniem od zakładów obłąkanych okazał się dla Piotra wybuch wojny w 1914 roku. Piotra Odmieńca Własta przeniesiono do rodzinnego dworu w Grabowie, gdzie przeżył 30 lat izolowany przez rodzinę od świata. Tam powstało najważniejsze dzieło Własta, zbiór poezji z lat 1917-27 "W Grabowie podczas wojny. Xięga poezji idyllicznej" dedykowany matce. Ostatnie lata Piotr spędził w domu starców, unieruchomiony w łóżku przez artretyzm. Niektóre z ostatnich listów do siostry podpisane są imieniem "Maria", czasem pojawia się w nich żeńska forma gramatyczna. List z 14 grudnia 1947 podpisany jest "Maria Komornicka-Lemańska (P.O.Włast = Piotr Odmieniec Włast)". Komornicka zmarła 8 marca 1949 roku w Izabelinie pod Warszawą.
"Listy" Komornickiej ukazały się nakładem Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. (PAP)
aszw/ hes/