2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza – w środę w Rzeszowie marszałek województwa, prezydent Rzeszowa oraz rektor Politechniki Rzeszowskiej, która nosi imię Łukasiewicza, podpisali list intencyjny w tej sprawie.
Sygnatariusze listu intencyjnego: marszałek województwa Władysław Ortyl, prezydent Rzeszowa Konrad Fijołek oraz rektor Politechniki Rzeszowskiej prof. Piotr Koszelnik, zobowiązali się do zintensyfikowania działań zmierzających do ustanowienia przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej roku 2022, w którym przypada 200. rocznica urodzin i 140. rocznica śmierci Łukasiewicza, Rokiem Ignacego Łukasiewicza oraz odznaczenia go pośmiertnie przez prezydenta RP Orderem Orła Białego.
„Pragniemy w ten sposób oddać hołd wielkiemu patriocie i społecznikowi, jednemu z najwybitniejszych polskich naukowców, którego przełomowe odkrycia przyczyniły się do światowego rozwoju przemysłu naftowego. W naszym przekonaniu ustanowienie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej roku 2022 +Rokiem Ignacego Łukasiewicza+ przywróci pamięć o Jego dokonaniach i adekwatnie upamiętni Jego miejsce w historii Rzeczypospolitej Polskiej” – czytamy w liście.
Ponadto zadeklarowali podjęcie i zaangażowanie w organizację działań, uroczystości, wydarzeń, które przypomną i upamiętnią postać, rolę i dokonania Łukasiewicza i przyczynią się do zajęcie przez niego „należnego miejsca w panteonie pamięci narodowej”.
Podczas uroczystości, która odbyła się na głównym deptaku Rzeszowa (przed budynkiem szkoły, obecnie I LO, do której uczęszczał Łukasiewicz, oraz gdzie mieściła się apteka, w której w 1841 r. rozpoczął pracę) przypomniano jego postać i dokonania.
„Dziś potrzebujemy autorytetów, potrzebujemy też takiego nowoczesnego myślenia, wszak jesteśmy województwem innowacyjnym. Ja myślę, że możemy śmiało powiedzieć, że jest wielu wynalazców, którzy są rodem z Podkarpacia, ale Łukasiewicz stoi tutaj na czele” – mówił marszałek Ortyl.
Zaznaczył, że jesteśmy mu winni, aby przypominać jego postać, dokonania, nie tylko dotyczące jego wynalazku, ale również te na polu patriotycznym, niepodległościowym, społecznym.
Prezydent Rzeszowa Konrad Fijołek nawiązując do miejsca, w którym odbyła się uroczystość podpisania listu, zauważył, że jest to trakt, którym chodził Łukasiewicz. „Mamy na tym trakcie spacerującego Tadeusza Nalepę i kto wie, czy nie powinien na tym trakcie spotkać Ignacego Łukasiewicza pracującego nad destylacją ropy naftowej” – zauważył Fijołek.
Dodał, że Rzeszów aktywnie włącza się w działania dotyczące upamiętnienia i uhonorowania Łukasiewicza.
Rektor Politechniki Rzeszowskiej prof. Piotr Koszelnik zaznaczył, że imię bohatera uroczystości jest dla pracowników uczelni, studentów i absolwentów symbolem tego, czym powinni być.
„Otóż Ignacy Łukasiewicz był osobą, która w otaczającej przyrodzie dostrzegła potencjał. W jakimś dziwnym płynie, który w różnych miejscach wydobywał się z ziemi, dostrzegł potencjał, aby zrobić coś dobrego, stworzyć produkt, który będzie ułatwiał funkcjonowanie społeczeństwu. Chcemy, żebyśmy my: inżynierowie, ale także nasi absolwenci taki potencjał w otaczającym świecie dostrzegali i próbowali budować nową gospodarkę, która będzie ułatwiać funkcjonowanie społeczeństwu” – zaznaczył rektor PRz.
Inicjatorzy upamiętnienia Łukasiewicza zadeklarowali organizację wielu wydarzeń, uroczystości, inicjatyw. Wśród rozważanych propozycji jest m.in. produkcja pełnometrażowego filmu realizowanego przez Podkarpacką Komisję Filmową, opracowanie gry komputerowej we współpracy z firmą G2A, opracowanie i druk komiksu o Łukasiewiczu, „wędrująca” wystawa lamp naftowych, przygotowanie projektu dla szkół z lampami Łukasiewicza do własnego wykonania.
Są także konkursy tematyczne dla dzieci i młodzieży szkolnej, ogólnopolski zlot szkół im. Łukasiewicza, organizacja festiwalu lamp/oświetlenia/światła im. Łukasiewicza, wydarzenia sportowe.
Działania będą konsultowane i wybierane do realizacji przez Komitet Honorowy powołany przez samorząd województwa podkarpackiego.
Ignacy Łukasiewicz - ojciec przemysłu naftowego, działacz niepodległościowy, społecznik i filantrop. Propagował budowę szkół i szpitali, dróg i mostów, osobiście finansował wiele inicjatyw. Walczył z biedą i problemami społecznymi, tworzył kasy zapomogowe i fundusze emerytalne.
Urodził się w Zadusznikach pod Mielcem, w zubożałej rodzinie szlacheckiej o patriotycznych tradycjach. Po śmierci ojca, uczestnika powstania kościuszkowskiego, ze względu na sytuację finansową musiał porzucić gimnazjum w Rzeszowie i podjąć pracę jako pomocnik aptekarski.
Zdobytą wiedzę i umiejętności rozwinął w trakcie studiów farmaceutycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Wiedniu. Działał we Lwowie, pracując w aptece Piotra Mikolascha, gdzie razem z Janem Zehem w procesie destylacji ropy naftowej wydzielił z niej naftę. Pracował także w Gorlicach, Jaśle i Krośnie.
W Bóbrce w pow. krośnieńskim współpracując z Tytusem Trzecieskim i Karolem Klobassą-Zrenckim utworzył w 1854 r. pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej. Dzięki Łukasiewiczowi Bóbrka stała się centrum przemysłu petrochemicznego. Z kolei w Ulaszowicach, w Klęczanach, w Polance, a później w Chorkówce uruchomił rafinerię ropy naftowej.
Był też wynalazcą lampy naftowej. W 1853 r. przy świetle skonstruowanej przez niego lampy wykonano pierwszą nocną operację w szpitalu na Łyczakowie we Lwowie. Zmarł 7 stycznia 1882 r. w Chorkówce, w pochowany został w Zręcinie koło Krosna.
W roku 1873, papież Pius IX za działalność charytatywną nadał mu tytuł Szambelana Papieskiego i odznaczył go Orderem Św. Grzegorza. Pod koniec życia został wybrany do Sejmu Galicyjskiego. Był honorowym obywatelem Jasła i Krosna.(PAP)
autor: Agnieszka Pipała
api/ dki/
