W marcu zwiedzający znów będą mogli wejść do poznańskiego ratusza, gdzie będzie można oglądać m.in. niedostępne od ćwierćwiecza gotyckie piwnice. Ratusz był zamknięty ze względu na prace remontowe od kwietnia 2019 roku.
Jak poinformował w piątek na konferencji prasowej dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu (MNP) Tomasz Łęcki od marca gościom udostępnione zostaną gotyckie piwnice oraz parter budynku. W ratuszu obejrzeć będzie można nową ekspozycję, prezentującą jego historię oraz dzieje Poznania od X do połowy XVI wieku.
Drugim etapem prac będzie remont wnętrz na wyższych kondygnacjach ratusza oraz przygotowanie i udostępnienie wystawy stałej, opowiadającej o dalszych losach miasta.
Najniższa kondygnacja obiektu zostanie w marcu udostępniona zwiedzającym po ponad 25 latach przerwy. Główny konserwator MNP Agnieszka Kunicka-Goldfinger powiedziała w piątek dziennikarzom, że przygotowanie piwnic do udostępnienia było gigantycznym wyzwaniem.
„Nie było to wyzwanie techniczne, bo z tym sobie oczywiście konserwatorzy, inżynierowie i wykonawcy prac radzą. Zasadnicza sprawa to było przemyślenie całej nowej ekspozycji piwnic. Gdy państwo tam zejdą, to zobaczą totalnie zniszczone, przebudowane ściany” – powiedziała. Agnieszka Kunicka–Goldfinger przyznała, że ściany piwnic można było zatynkować, zrobić na gładko: byłoby ładnie, ale nie o to chodziło w zakładanych pracach.
„Wcześniej była tam ekspozycja, która polegała na cienkim zatynkowaniu ścian słabymi zaprawami opartymi na cemencie, czego teraz się już w ogóle nie robi. Następnie zostały one zakryte wielkimi płaszczyznami gipsowymi, na których były jakieś malunki przedstawiające historię miasta. To wszystko trzeba było wyrzucić, oczyścić, dojść do rdzenia, rozpoznać, a następnie wykonać typową konserwację muru” – dodała.
Główny konserwator MNP powiedziała, że mur w piwnicach „łączy w sobie fragmenty wczesnogotyckie, gotyckie, renesansowe, kolejne przebudowy”. „Do tego dochodziły powojenne remonty, odbudowa po zniszczeniach wojennych, zakładanie nowych instalacji, zakładanie ogrzewania. Za każdym razem to było rycie w tych biednych ścianach. Staraliśmy się to pokazać, ale tak żeby nie zaszokować. Obecnie zastosowano tam normalną techniczną konserwację zabytkowych murów ceglanych, powstrzymując się przed zbytnimi ingerencjami estetycznymi” – wyjaśniła.
„Zastanawialiśmy się jak to będzie, gdy tam wejdzie publiczność i zapyta nas, na co poszły pieniądze publiczne, przecież to nie wygląda jak po remoncie - a jednak wydaje nam się, że to jest niezwykle atrakcyjne i nowe podejście do przestrzeni historycznej. Każda cegła, każda spoina i każda plama na tych ścianach będzie mogła być uzupełniona opowieścią o historii” – dodała Agnieszka Kunicka–Goldfinger.
Muzeum Poznania mieści się w ratuszu, dawnej siedzibie władz miejskich, od 1954 roku.
Początki istnienia tej budowli datowane są na pierwsze lata XIV wieku. Pierwotnie był to niewielki, jednopiętrowy budynek, do którego w końcu XV wieku dobudowano jedną kondygnację. W połowie XVI wieku władze miejskie powierzyły przebudowę włoskiemu architektowi Janowi Baptyście Quadro z Lugano. On to w latach 1550-60 przeobraził gotycki ratusz w reprezentacyjną siedzibę władz miejskich. W następnych wiekach zniszczeniom i przebudowom ulegała kilkakrotnie wieża ratusza.
W 1945 roku w wyniku działań wojennych runęła wieża i spalone zostało drugie piętro budynku. Obecny wygląd ratusz zawdzięcza pracom konserwatorskim, które zakończono w grudniu 2000 roku.
Ekspozycja Ratusza – Muzeum Poznania, rozmieszczona zarówno w piwnicach, jak i na parterze oraz w salach na I i II piętrze budynku, pokazywać ma dzieje miasta od X wieku do współczesności oraz historię ratusza. Zbiory muzeum nieustannie powiększają się o kolejne obiekty, które przyjmowane są w ramach darowizn i pozyskiwane dzięki zakupom. (PAP)
autor: Rafał Pogrzebny
rpo/ aszw/