Prof. Stanisław Grygiel. Fot. PAP/A. Zawada
Prof. Stanisław Grygiel, współpracownik i przyjaciel Jana Pawła II, spoczął w niedzielę na cmentarzu w rodzinnych Zembrzycach w powiecie suskim (Małopolskie). Pośmiertnie został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Uroczystość w Zembrzycach poprzedziła msza żałobna w kościele św. Jadwigi w Krakowie Krowodrzy. Tu też przed liturgią żona zmarłego odebrała z rąk wojewody małopolskiego Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany prof. Stanisławowi Grygielowi przez prezydenta RP „za wybitne zasługi dla rozwoju filozofii i kultury chrześcijańskiej, za osiągnięcia w działalność naukowej i publicystycznej”.
Przewodniczący mszy metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski określił życie profesora „jednym wielkim posługiwaniem autentycznej mądrości zakorzenionej w obiektywnej prawdzie”. Wspominał m.in., że Stanisław Grygiel odmówił współpracy z UB, czego skutkiem były problemy ze znalezieniem pracy.
Arcybiskup przywołał swoją ostatnią rozmowę z prof. Grygielem na sześć dni przed jego śmiercią. Profesor wspominał, jak podczas wojny i później, razem z mamą, pielgrzymował do Kalwarii Zebrzydowskiej. Dzielił się także pragnieniem, by w Krakowie znalazło swoje przedłużenie dzieło w postaci Instytutu Studiów nad Małżeństwem i Rodziną. Na koniec prosił o błogosławieństwo.
Ludmiła Grygiel podziękowała w imieniu rodziny za modlitwę zwłaszcza w ostatnich dniach życia męża. Poinformowano o licznych listach kondolencyjnych. Odczytano list nadesłany przez prymasa abpa Wojciecha Polaka.
Po mszy św., zgodnie z życzeniem rodziny zmarłego, która prosiła, żeby nie przynosić na pogrzeb kwiatów, datki zbierali wolontariusze Domów Samotnej Matki w Krakowie.
Wcześniej – w czwartek – uroczystości pogrzebowe Stanisława Grygiela odbyły się w Rzymie, gdzie odprawiono mszę w kościele Santa Maria in Traspontina.
Stanisław Grygiel zmarł 20 lutego w Rzymie w wieku 89 lat. Urodził się w 1934 r. w Zembrzycach koło Suchej Beskidzkiej. Był profesorem Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.
Studia filozoficzne ukończył na Papieskim Fakultecie Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie, a studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktorat z filozofii uzyskał na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie. Kierownikiem jego pracy doktorskiej był biskup Karol Wojtyła. Był stypendystą Instytutu Filozofii na Uniwersytecie w Louvain w Belgii. W latach 1962-1980 redagował miesięcznik "Znak".
Od 1980 r. wraz z małżonką Ludmiłą i dziećmi Moniką i Jakubem mieszkał w Rzymie, gdzie w 1981 r. założył Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej przy Fundacji im. Jana Pawła II.
Wykładał filozofię w wielu uczelniach, m.in. w Krakowie, Rzymie, a przez ponad 20 lat w Papieskim Instytucie im. Jana Pawła II w Waszyngtonie.
Uczestniczył w pracach dwóch synodów biskupów europejskich. Jest autorem licznych publikacji książkowych. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem św. Grzegorza i Wielkim Krzyżem Zasługi Kawalerów Maltańskich z Gwiazdą. Otrzymał też m.in. nagrodę Totus Tuus i tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.(PAP)
Autor: Beata Kołodziej
bko/ mhr/
