Życzę, aby każdy dzień nowego roku był napełniony dobrem, nadzieją i pokojem – napisał przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki z okazji święta Rosz ha-Szana. Niestety – jak zaznaczył – jesteśmy świadkami, że pokój w Europie nie został dany raz na zawsze.
Święto Rosz ha-Szana, czyli żydowski nowy rok, jest obchodzone pierwszego i drugiego dnia żydowskiego miesiąca tiszri. W 2022 r. trwa od wieczora 25 września do wieczora 27 września. Zgodnie z kalendarzem żydowskim rozpoczął się 5783 rok.
List przewodniczącego KEP, którego kopię udostępniono w poniedziałek, został skierowany do Wspólnoty Żydów Polskich w kraju i za granicą oraz przesłany na ręce naczelnego rabina Polski Michaela Schudricha.
"Dźwięk szofaru na rozpoczęcie Nowego Roku ma głębokie znaczenie symboliczne. Z jednej strony przypomina o konieczności podsumowania mijającego roku, a z drugiej strony jest wezwaniem do aktywności w nowym roku, w tym w sferze duchowej i społecznej. Szofar bije na alarm, aby jak najlepiej przeżyć życie, które dał nam Pan Bóg. Życzę, aby każdy dzień nowego roku był napełniony dobrem, nadzieją i pokojem" – napisał abp Gądecki.
"W obecnej sytuacji widzimy, jak bardzo cenny jest pokój. Niestety jesteśmy świadkami tego, że pokój nie został nam dany raz na zawsze w Europie. Tym bardziej więc, jako ludzie wierzący, modlimy się o pokój i śpieszymy z pomocą ludziom, którzy są ofiarami wojny w Ukrainie" – wskazał duchowny.
"Życzę, abyście byli zapisani na dobry rok! Szana Towa!" – zakończył przewodniczący KEP.
Zgodnie z judaizmem w Rosz Ha-Szana Bóg ocenia ludzi i zapisuje ich losy w dwóch księgach: sprawiedliwych w Księdze Życia, a zatwardziałych grzeszników w Księdze Śmierci. Pozostałym Bóg daje dziesięć dni na poprawę. O ich losach zadecyduje w Jom Kippur (Dniu Pojednania). Dlatego w Rosz ha-Szana żydzi składają sobie życzenia "Obyście byli zapisani (w Księdze Życia) i opieczętowani na dobry rok".
Rosz ha-Szana to święto spędzane głównie w synagodze. W rozbudowanych modlitwach Bóg przedstawiany jest jako Król – Władca wszelkiego stworzenia. Poważny charakter liturgii podkreślają liczne modlitwy pokutne, publiczne wyznania grzechów oraz podniosłe, pobudzające do refleksji melodie modlitw.
W tym czasie w żydowskich domach na stołach pojawia się, odmienna niż w inne święta, okrągła chała, którą stawia się na środku stołu. Podaje się również rybę z zachowaną głową w nawiązaniu do nazwy święta (z hebr. rosz to głowa). Jednym z tradycyjnych składników spożywanych tego dnia potraw są jabłka, które – zanurzane w miodzie – mają zapewnić obfitość i słodkość nadchodzącego roku. (PAP)
Autor: Katarzyna Lechowicz-Dyl
ktl/ joz/
