Podjąłem decyzję o utworzeniu komitetu honorowego budowy pomnika ojca Stefana Miecznikowskiego – wielkiego duchownego i łodzianina – poinformował wojewoda łódzki Tobiasz Bocheński. Popiersie kapelana łódzkiej „Solidarności” ma stanąć przy kościele pw. Podwyższenia Świętego Krzyża.
"Podjąłem decyzję o stworzeniu komitetu honorowego budowy pomnika ojca Stefana Miecznikowskiego - wielkiego duchownego i wielkiego łodzianina - z wyboru, a nie z urodzenia. Duchownego, który spędził w Łodzi najważniejsze lata swojego życia, pracując z młodzieżą i opozycją antykomunistyczną. W czasie stanu wojennego o. Miecznikowski organizował msze za ojczyznę, które gromadziły tysiące łodzian i podtrzymywały w nich ducha wiary w to, że Polska kiedyś będzie wolna; organizował tez pomoc dla osób internowanych, aresztowanych i ich rodzin" - podkreślił Bocheński.
Wojewoda przypomniał, że ojciec Miecznikowski był niezłomnym duchownym, który walczył nie tylko o wartości patriotyczne, ale także o to, by Polacy wzajemnie się szanowali.
"Dlatego łączył ludzi różnych środowisk - wierzących i niewierzących, lewicę z prawicą. (…) Dzięki temu został zapamiętany przez setki tysięcy łodzian jako najważniejszy kaznodzieja czasów końca PRL. Po 1989 roku, zgodnie z decyzjami swojego zakonu, przebywał na Wybrzeżu. Jednak pochowany został w Łodzi - mieście, którego honorowe obywatelstwo otrzymał w od latach 90." - dodał.
Projekt upamiętnienia o. Miecznikowskiego Bocheński uważa za jedną ze swoich ważniejszych inicjatyw, dlatego że łączy ona ludzi, którzy obecnie "są w różnych miejscach i bardzo często ze sobą nie rozmawiają". Do komitetu honorowego budowy pomnika wojewoda zaprosił osoby z różnych stron politycznych i grup społecznych – w taki sposób, by postać ojca Miecznikowskiego łączyła, tak jak kiedyś, ponad podziałami.
Zgodnie z planem popiersie kapłana ma stanąć przy kościele pw. Podwyższenia Świętego Krzyża przy ul. Sienkiewicza; jego oficjalne odsłonięcie ma odbyć się 25 sierpnia, w dniu urodzin o. Miecznikowskiego.
Ojciec Stefan Miecznikowski (1921-2004) był znanym duszpasterzem, magistrem nowicjatu i organizatorem pomocy charytatywnej. W wieku 17 lat wstąpił do Zakonu Jezuitów. Z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego przyjął święcenia kapłańskie w 1950 r. Studiował teologię w Rzymie.
W latach 50. XX wieku był duszpasterzem akademickim przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, później opiekował się nowicjatem jezuickim w Kaliszu. W 1967 roku został przeniesiony do Łodzi, gdzie był duszpasterzem akademickim.
Został także kapelanem powstającej w Łodzi "Solidarności". Po wprowadzeniu stanu wojennego sporządzał listy aresztowanych i internowanych, podjął szereg inicjatyw na rzecz opozycji. Organizował pomoc dla rodzin zatrzymanych i samych aresztowanych, a także osób pozbawionych pracy i środków do życia. Zainicjował utworzenie Ośrodka Pomocy Uwięzionym i Internowanym i ich Rodzinom, organizował specjalne spotkania dyskusyjne - tzw. spotkania środowe, odprawiał msze za Ojczyznę.
W 1989 roku został przeniesiony przez władze zakonne na Wybrzeże. Po upadku PRL został członkiem honorowym łódzkiego Regionu "Solidarności". W 1992 r. otrzymał także honorowe obywatelstwo Miasta Łodzi. Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.(PAP)
Autorka: Agnieszka Grzelak-Michałowska
agm/ pat/
