Fragment ekspozycji Muzeum Fryderyka Chopina. Fot. PAP/R. Pietruszka
We wtorek, 31 maja, o godz. 18 w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (ul. Pańska 3) odbędzie się spotkanie poświęcone Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie w ramach cyklu „Muzea a wspólnota”, organizowanego we współpracy z Instytutem Kultury Polskiej UW.
W dyskusji wezmą udział: Maciej Janicki, kurator Muzeum oraz prof. Anno Mungen, dyrektor Forschungsinstitut für Musiktheater (Instytut Badań nad Teatrem Muzycznym) na Uniwersytecie w Bayreuth. Rozmowę poprowadzi Łukasz Bukowiecki (IKP UW).
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, otwarte po remoncie i rozbudowie w 2010 roku z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora, to najważniejsze muzeum biograficzne w Polsce, a zarazem jedno z nielicznych polskich muzeów narracyjnych, które nie opowiadają o wydarzeniach historii politycznej XX wieku. Sam Chopin jest zaś polską „marką narodową”; jego twórczość i wizerunek chroni zresztą od 2001 roku specjalna Ustawa o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina – jedyny w Polsce tej rangi akt prawny poświęcony dorobkowi konkretnego artysty.
Zwiedzający Muzeum Fryderyka Chopina mogą – dzięki kolekcji eksponatów, zabiegom scenograficznym i interaktywnym multimediom – nie tylko „usłyszeć Chopina”, lecz także „zobaczyć” biografię pianisty, a nawet „poczuć” klimat epoki, w której żył.
Podczas wtorkowej dyskusji będzie analizowana ekspozycja stała Muzeum pod kątem tego, jak – i komu? – pokazuje ona to, co w swej istocie zasadniczo niewizualne: osobiste uzdolnienia kompozytora, drogi jego edukacji i kariery, procesy twórcze, ich konteksty i efekty. Rozmowa będzie dotyczyć tego, jak wyważyć w przekazie muzealnym racje między kultywowaniem oficjalnej pamięci o Chopinie jako najwybitniejszym polskim kompozytorze a szerokim upowszechnianiem wiedzy o nim i jego muzyce. Jak pogodzić wyobrażenia i oczekiwania różnych wspólnot pamięci? W jaki sposób określić na ekspozycji proporcje między materialnymi eksponatami a multimediami? Jak włączyć „dziedzictwo Fryderyka Chopina” w szersze ramy odniesienia, np. dzieje Warszawy, historię kanonu dziedzictwa, europejską kulturę muzyczną? Na ile powinna to być biografia artystyczna, a na ile – narodowa? Czy Chopina w związku z tym wolno popularyzować – i czy w ogóle się da?
Więcej o cyklu „Muzea a wspólnota": http://artmuseum.pl/pl/cykle/muzea-a-wspolnota
Źródło: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
