Obchodząca w tym roku 30-lecie działalności Fundacja Pomocy Edukacyjnej dla Młodzieży im. Heleny i Tadeusza Zielińskich z Jarosławia na Podkarpaciu wypłaciła dotychczas niemal 3 tys. stypendiów dla uczniów i studentów na łączną kwotę ponad 2,2 mln zł.
Jak poinformował Konrad Sawiński ze starostwa powiatowego w Jarosławiu, fundacja jest organizacją pozarządową pożytku publicznego, znaną w środowisku lokalnym głównie z pomocy materialnej uzdolnionej i wyróżniającej się młodzieży.
"Pod koniec stycznia br. rada powiatu jarosławskiego podjęła decyzję w sprawie ustanowienia roku 2022 właśnie +Rokiem Rodziny Zielińskich w powiecie jarosławskim+” – przypomniał.
Sawiński podał, że w ciągu 30 lat działania fundacji, organizacja wypłaciła 2876 stypendiów dla uczniów i studentów na łączną sumę ponad 2,2 mln zł.
Jak podkreślił Sawiński, nie jest to jednak jedyna działalność fundacji.
"Drugim ważnym celem, określonym przez fundatora śp. prof. Zbigniewa Zielińskiego jest działalność charytatywna na rzecz osób starszych, przewlekle chorych, bezdomnych, ubogich, niezdolnych do samodzielnej egzystencji oraz na rzecz organizacji i instytucji opiekujących się takimi osobami” – zaznaczył.
Fundator Zbigniew Zieliński urodził się w 1918 r. w Jarosławiu, gdzie chodził do szkół podstawowej i średniej. W pierwszych dniach września 1939 r. zgłosił się jako ochotnik do 24 pułku artylerii lekkiej w Jarosławiu i został wcielony jako kanonier. Brał udział w walkach nad Dunajcem, a później w akcjach w czasie odwrotu przez Jarosław, Rawę Ruską i Tarnopol. Dostał się do sowieckiej niewoli, z której uciekł. W czasie wojny działał również w konspiracji, był m.in. żołnierzem AK. Dowództwo AK odznaczyło go Krzyżem Walecznych oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Po wojnie studiował w krakowskiej AGH, następnie pozostał na uczelni, uzyskał tam m.in. tytuł docenta.
W roku 1969 wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie pracował m.in. w firmie Jabcok & Willcox w Glasgow. Tam też uczył się języka angielskiego. Następnie udał się do Afryki Południowej, gdzie objął stanowisko kierownika laboratorium w Johannesburgu. Laboratorium pracowało dla kopalni diamentów.
Po przejściu na emeryturę mieszkał m.in. w Kanadzie. Do Polski powrócił w 1992 r. i założył fundację. Zmarł w 2003 r. w Krakowie, pochowany został na starym cmentarzu w Jarosławiu. (PAP)
Autor: Wojciech Huk
huk/ mhr/
