Jacek Bromski (L) wręcza nagrodę scenarzyście i reżyserowi Stanisławowi Manturzewskiemu (P). Fot. PAP/T. Gzell
Tadeusz Konwicki, Janusz Łęski, Wojciech Krysztofiak, Zdzisław Kudła, Jerzy Blaszyński i Stanisław Manturzewski otrzymali w poniedziałek w Warszawie nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich (SFP) za całokształt osiągnięć artystycznych.
"Od sześciu lat honorujemy nagrodą Stowarzyszenia Filmowców Polskich naszych kolegów, którzy wnieśli szczególny wkład w rozwój i chwałę naszej kinematografii, a przez festiwale filmowe, przez ministrów kultury nie byli specjalnie rozpieszczani nagrodami. W ten sposób chcemy wyrazić im swoją wdzięczność" - powiedział, wręczając nagrody, prezes SFP Jacek Bromski.
Laureaci nagrody to zasłużeni twórcy filmów fabularnych, dokumentalnych i animowanych dla młodzieży i dla dorosłych.
Tadeusz Konwicki (ur.1926) pisarz, reżyser, współtwórca polskiej szkoły filmowej i mistrz kina autorskiego napisał scenariusze: "Zimowego zmierzchu", "Matki Joanny od Aniołów, Faraona", "Jowity", "Austerii" i "Kroniki wypadków miłosnych".
Jako reżyser debiutował filmem "Ostatni dzień lata" (1958). Później wyreżyserował: "Zaduszki", "Salto", "Jak daleko stąd, jak blisko", "Dolina Issy" i "Opowieść o +Dziadach+ Adama Mickiewicza. +Lawa+".
Filmy Konwickiego zdobywały nagrody na międzynarodowych festiwalach w Edynburgu, Mannheimie, San Remo i Wenecji, a także w Gdyni i w Łagowie. W jego imieniu nagrodę odebrała córka Maria Konwicka.
Jacek Bromski: "Od sześciu lat honorujemy nagrodą Stowarzyszenia Filmowców Polskich naszych kolegów, którzy wnieśli szczególny wkład w rozwój i chwałę naszej kinematografii, a przez festiwale filmowe, przez ministrów kultury nie byli specjalnie rozpieszczani nagrodami. W ten sposób chcemy wyrazić im swoją wdzięczność".
Janusz Łęski (ur. 1930) jest znany z popularnych seriali dla dzieci i młodzieży: "Rodzina Leśniewskich", "Urwisy z Doliny Młynów" i "Janka". Studiował w latach 1949-1956 w PWSF w Łodzi, pod kierunkiem m.in. prof. Antoniego Bohdziewicza.
W 1955 r. został asystentem reżysera Jana Fethkego, który realizował popularną komedię "Irena do domu!". Jako samodzielny reżyser filmowy zadebiutował w 1958 r. Wyreżyserował też seriale "Przygrywka", "Urwisy z Doliny Młynów". "Klementynka i Klemens - gęsi z Doliny Młynów". Jest autorem lub współautorem ich scenariuszy.
Wojciech Kzysztofiak (ur. 1917), scenograf jest autorem dekoracji m.in. do "Pana Wołodyjowskiego" przedstawiającej twierdzę w Kamieńcu. Szlify scenografa zdobywał w teatrach m.in. pod kierunkiem reżysera i aktora Aleksandra Węgierko. Po wojnie znalazł się w Łodzi, gdzie studiował na Wydziale Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych.
Uczestniczył w powstawaniu zarówno łódzkiej, jak i wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. W WFDiF w Warszawie stworzył Wydział Budowy Dekoracji i był od września 1959 r. do maja 1962 r. jego pierwszym kierownikiem. W łódzkiej wytwórni wzniósł wiele lat później największą dekorację w jej historii, ukazującą Sejm II RP w "Śmierci prezydenta" Jerzego Kawalerowicza
Jest autorem scenografii m.in. do filmów: "Gromada" Jerzego Kawalerowicza i Kazimierza Sumerskiego, "Mąż swojej żony" Stanisława Barei, "Potop" Jerzego Hoffmana, "Niedzielne dzieci" Agnieszki Holland, "Śmierć prezydenta" i "Faraon" Jerzego Kawalerowicza.
Zdzisław Kudła (ur.1937) jest twórcą filmów animowanych. Szczególnie znane jego filmy to: "Gwiazda Kopernika", "Porwanie w Tiutiurlistanie" i kilka odcinków serialu "Bolek i Lolek". Tworzył też animowane filmy dla dorosłych: "Arena", "Bruk", "Syzyf" i "Szum lasu".
Studiował malarstwo na ASP w Krakowie. Po studiach, w 1963 r. trafił do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej i pracował w nim 47 lat. Przeprowadził studio przez okres transformacji i zmian w technologii produkcji filmów animowanych - z rękodzieła i taśmy światłoczułej na grafikę komputerową, cyfrową rejestrację obrazu i stereofonię.
Jerzy Blaszyński (ur.1928) jest dźwiękowcem, który współtworzył ponad 60 filmów kinowych i seriali telewizyjnych. Nagrał m.in. dźwięk do pionierskich stereofonicznych superprodukcji polskiej kinematografii z lat 70. - "Potop" oraz "Noce i dnie". W latach 1952-1970 kierował Wydziałem Techniki Dźwięku i Montażu w łódzkiej WFF, gdzie stworzył i bogato wyposażył Studio Dźwięku, zwane od jego nazwiska "Pałacem Pod Blachą". Urządził m.in. basen do nagrywania dźwięków podwodnych. Blaszyński był operatorem dźwięku filmów Jerzego Hoffmana i Jerzego Antczaka. W jego imieniu nagrodę odebrał w poniedziałek syn - Krzysztof Blaszyński.
Stanisław Manturzewski (ur.1928) jest scenarzystą, reżyserem i aktorem. Jest autorem scenariuszy do 17 filmów dokumentalnych. Są wśród nich filmy Danuty Halladin, duetu Jerzy Hoffman-Edward Skórzewski (specjalnie dla nich przeniknął do pewnej śląskiej sekty religijnej, by mogli nakręcić o niej "Dwa oblicza Boga"), Ireny Kamieńskiej i Andrzeja Titkowa.
Wyreżyserował sześć dokumentów: "Jastrzębie", "W tym szaleństwie", "Sęki i drzazgi", "Więcej światła", "Żnin - Paryż - Wenecja, czyli sceny z życia prowincji", "Himilsbach - prawdy, bujdy, czarne dziury".
Manturzewski współpracował z Polską Kroniką Filmową, grał w filmach fabularnych (m.in. w "Klinczu" Piotra Andrzejewa, "Choince strachu" Tomasza Lengrena, "Helu" Kingi Dębskiej i niemal wszystkich, jakie nakręcił Piotr Szulkin). Zagrał w dokumentach o sobie - "Prawdzie naprawdę prawdziwej" Marcina Klingera i "Mantu...Wolnym człowieku" Rafała Glińskiego.
SFP przyznaje nagrody co roku od 2007 r. za "wybitne osiągnięcia artystyczne i wkład w rozwój polskiej kinematografii". Założeniem jest, że trafiają one w ręce nie tylko najbardziej widocznych i rozpoznawanych twórców filmów - reżyserów, operatorów - ale także tych, których praca jest mniej widoczna, a równie cenna, czyli np. dźwiękowców, montażystów czy scenografów. (PAP)
ula/ abe/
