„Witkacomania” czyli I Festiwal Twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, na który składa się cykl imprez organizowanych przez Ośrodek Teatralny Rondo, Muzeum Pomorza Środkowego i Teatr Nowy im. Witkacego, rozpoczęła się w piątek w Słupsku. Impreza potrwa do niedzieli. W ramach festiwalu odbędzie się 14. Ogólnopolski Konkurs Interpretacji Dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza „Witkacy pod Strzechy” organizowany przez Ośrodek Teatralny Rondo.
W Muzeum Pomorza Środkowego będzie można oglądać największą na świecie, składającą się z 257 prac plastycznych, kolekcję portretów autorstwa Witkacego i wysłuchać wykładu Anny Brochockiej „Witkacy (1885 – 1939). Twórczość plastyczna”.
Natomiast na deskach Teatru Nowego wystawiane będą sztuki Witkacego „Wariat i zakonnica” w reż. Jacka Bunscha w wykonaniu słupskich aktorów oraz „Szewcy” w reż. Macieja Prusa w wykonaniu Teatru Polskiego z Warszawy.
Ze specjalnym przedstawieniem „W cieniu Witkacego mój świat piesko-niebiesko-kiełbasiano-popaprany” na festiwalu wystąpi stryjeczny wnuk artysty prof. Maciej Witkiewicz. Natomiast aktor Studia Teatr Test z Warszawy Waldemar Czyszak zaprezentuje spektakl „Uśmiech kretyna” w reżyserii Andrzeja Marii Marczewskiego.
Imprezie towarzyszą warsztaty fotograficzne dla młodzieży zatytułowane „Mój portret wielokrotny”, warsztaty dla uczestników konkursu interpretacji dzieł „Wybrane aforyzmy Witkacego - upaprane śpiewanym ruchem scenicznym" oraz wystawa prac plastycznych i fotograficznych nadesłanych na wojewódzki konkurs „Witkacy i ja”.
Podczas festiwalu odbędzie się prezentacja filmu „Tajemnica grobu Witkacego” połączona z dyskusją z prof. Maciejem Witkiewiczem oraz reżyserami Jackiem Bunschem i Andrzejem Marią Marczewskim.
Stanisław Ignacy Witkiewicz Witkacy (1885 - 1939) był malarzem, fotografem, pisarzem, dramaturgiem i filozofem. W dzieciństwie nie chodził do szkoły. Edukację zapewnił mu ojciec malarz i krytyk sztuki Stanisław Witkiewicz, który sprowadzał do domu wybitnych korepetytorów, często uniwersyteckich profesorów.
Maturę zdał eksternistycznie w 1903 r. we Lwowie. Później studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1914 r. jako rysownik i fotograf wziął udział w wyprawie etnograficznej swojego przyjaciela Bronisława Malinowskiego na Wyspy Triobrandzkie. Po powrocie z wyprawy służył w Cesarskiej Gwardii Przybocznej. W czasie bitwy z Austriakami pod Witoneżem został ranny. Przeżył w Rosji Rewolucję Październikową, która wywarła ogromny wpływ na jego pesymistyczną w swojej wymowie twórczość literacką.
Pierwsze twórcze próby Witkacy podjął mając 8 lat. Napisał wówczas tzw. dramaty dziecięce „Karaluchy”, „Król i złodziej”. W 1910 r. zadebiutował powieścią „622 upadki Bunga, czyli demoniczna kobieta”. Do najbardziej znanych dzieł literackich należy dramat „Szewcy”, społeczno - obyczajowe studium o polskich charakterze narodowym „Niemyte dusze” oraz powieści „Pożegnanie jesieni” i „Nienasycenie”.
18 września 1939 r. dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny Polski popełnił samobójstwo w Jeziorach w ówczesnym woj. poleskim. (PAP)
sibi/ ls/