Spektakl o nieuchronnym upływie czasu, życiowych wyborach i żalu z powodu straconych szans – „Wiosnę” w reżyserii Leonardo Moreiry będzie można oglądać od 4 marca na scenie warszawskiego Teatru Studio.
Nowy spektakl jednego z najbardziej obiecujących młodych reżyserów i dramaturgów brazylijskich to rozważania na temat kondycji ludzkiej, upływu czasu, podejmowanych w życiu decyzji i ich skutkach. Moreira snuje opowieść o czasie, nieustającym przenikaniu się przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Akcja utworu rozgrywa się w dwóch przestrzeniach, oddzielonych od siebie na scenie. „+Wiosna+ może być czytana jako dwie równoległe sztuki, dziejące się w tym samym miejscu. Jak wyglądałyby chwile, które mogliśmy przeżyć, ale których nie przeżyliśmy?” – zastanawiał się brazylijski reżyser podczas piątkowej próby dla dziennikarzy w stołecznym Teatrze Studio. „Relacja między przeszłością a teraźniejszością, wspomnieniem a urojeniem jest tylko kwestią perspektywy” – dodał.
„Mieliśmy koncepcję dwóch paralelnych żywotów, które rozgrywają się w tym samym czasie. Dużo rozmawialiśmy z zespołem o wyborach, jakich dokonujemy w życiu. Niektóre zupełnie zmieniają ścieżkę całego życia – zmieniają nasze życie w inne. Pozostaje dręczące pytanie o to życie, które odrzuciliśmy wraz z wyborem na rzecz innej egzystencji” – przekonywał Moreira.
„Tekst powstał jako rezultat improwizowania z aktorami wokół tych tematów – przemijania, straconych szans, faktu, że dane nam jest tylko jedno życie, jedna rzeczywistość. Musimy wybierać – nie możemy mieć wszystkiego. Nigdy nie żyjemy tak naprawdę +teraz+; nieustannie myślimy o tym, co nas ominęło, co mogłoby być, a nie jest. Może było lepsze, inne, bardziej ekscytujące? Może powinienem był wybrać tamto, być kimś innym, inną wersją siebie” – tłumaczył.
Temat percepcji, postrzegania i luk w procesie poznawczym jest jednym z głównych zainteresowań reżysera. W 2007 r. Moreira stanął na czele grupy teatralnej Companhia Hiato, w której wraz z zespołem stałych współpracowników tworzy przedstawienia badające różne rodzaje postrzegania rzeczywistości. Jego debiutancki spektakl „Cachorro Morto” (Martwy pies) z 2008 r. został nominowany do nagrody FEMSA w kategoriach „najlepsza sztuka” i „najlepsza scenografia”. Za kolejną pracę – „Escuro” (Ciemność) z 2009 r. – Moreira otrzymał nagrodę Shell w 2011 r. dla najlepszego dramaturga, najlepszej scenografii i najlepszych kostiumów.
Jego trzeci spektakl „O Jardim” (Ogród) w 2012 r. uzyskał nominacje do najważniejszych nagród teatralnych w Brazylii, krytyka okrzyknęła go najlepszą sztuką ostatnich lat. Przedstawienie prezentowano także w Berlinie, Amsterdamie i Nowym Jorku.
Najnowszy spektakl Moreiry powstał w koprodukcji z brukselskim Kunstenfestivaldesarts. Głównym tematem jego prac pozostają odmienne sposoby rozumienia rzeczywistości, język oraz wielość perspektyw tworzących świadomość.
„Borges pisał, że jeśli podejmujesz decyzję, by coś się stało – coś innego się nie dzieje. Moim zamiarem było przeniesienie tej koncepcji na scenę. Nieustannie mam poczucie, że moje życie mogłoby być inne. Gdyby tylko… W życiu każdego przychodzi moment – wierzę, że jest to związane z wiekiem – w którym zadajemy sobie kłopotliwe pytania: dlaczego robię to, co robię? Czy dobrze wybrałem? Czy to w ogóle był mój wybór?” – pyta reżyser.
W spektakl występują: Monika Krzywkowska, Marta Juras, Marcin Bosak, Łukasz Simlat, Stanisław Brudny, Antoni Pawlicki; tekst i reżyseria: Leonardo Moreira; muzyka: Marcelo Pellegrini; scenografia i reżyseria światła: Marisa Bentivegna; kostiumy: Chris Aizner. (PAP)
pj/ agz/