Znany włoski polonista i wydawca Francesco M. Cataluccio napisał, że Wisława Szymborska była "mistrzynią w chwytaniu właściwego słowa". "Nobel wbrew jej woli uczynił ją sławną" - podkreślił we wspomnieniu w niedzielnym dodatku dziennika "Il Sole-24 Ore".
W prestiżowym kulturalnym dodatku do włoskiej gazety ekonomicznej Cataluccio zaznaczył, że w pogrzebie zmarłej w środę poetki na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie udział weźmie prezydent Bronisław Komorowski. "W Polsce poeci uważani są za bohaterów narodowych” - zauważył.
Francesco M. Cataluccio: "Już od pierwszych wierszy z końca lat 50. Szymborska pokazała, że ma wyrafinowaną technikę wyprowadzania w pole i zdolność przekształcania mikrofizyki naszej egzystencji w wysokiej rangi poezję".
"Szymborska była ironiczna i paradoksalna, cięta, gardząca pochwałami. Nie lubiła mówić o sobie, a na wywiady miała alergię" - dodał we wspomnieniu zatytułowanym "Poetka kartezjańska".
"Uważała zawsze, że wszystko, co miała do powiedzenia, było w jej wierszach. Nie udzielała wielu informacji na swój temat, nawet podczas rozmowy przy stole" - wspomniał.
Według relacji znanego włoskiego polonisty noblistka "mówiła, że nie pamięta dat, myliła osoby". Cataluccio zastanawia się: "Była taka rzeczywiście czy też była to postawa samoobrony?”
"Już od pierwszych wierszy z końca lat 50. Szymborska pokazała, że ma wyrafinowaną technikę wyprowadzania w pole i zdolność przekształcania mikrofizyki naszej egzystencji w wysokiej rangi poezję" - napisał.
Na łamach dodatku "Domenica" można przeczytać, że z czasem Szymborska "nabrała wielkiej mocy filozoficznej", pokazując "upartą dumę myślenia i poczucia dużej odpowiedzialności za poetyckie słowo”.
Była to, zdaniem Cataluccio, "poezja, która poprzez ironię ukazywała dojrzałe widzenie krytyczne i samokrytyczne, nigdy moralizatorska, lecz trzymająca się własnych wątpliwości".
"Uparta wątpliwość i przekonanie, że pytania są ważniejsze od odpowiedzi, stało się najbardziej widomą charakterystyką jej poetyki” - ocenił włoski tłumacz i wybitny znawca literatury polskiej. (PAP)
sw/ kar/ abe/
