Leon Stobiecki (1933–2019). Źródło: IPN
W czwartek Leon Stobiecki - organizator strajku w sierpniu 1980 r. w należącej do Stoczni Marynarki Wojennej - Stoczni im. Westerplatte w Gdańsku oraz działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Miał 86 lat.
Leon Stobiecki urodził się 1 marca 1933 r. w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. W 1940 r. został wywieziony z całą rodziną na roboty przymusowe do Niemiec, skąd wrócił w 1945 r. do Sulejowa. Od 1946 r. mieszkał w Gdańsku.
Ukończył szkołę podstawową, a w 1952 r. - kurs czeladniczy w Rzemiośle Ślusarstwa i Naprawy Maszyn. Następnie zdał egzamin przed Komisją Egzaminacyjną Czeladniczą przy Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku. W 1959 r. ukończył kurs mistrzowski i zdał egzamin przed Komisją Egzaminacyjną Mistrzowską przy Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku i uzyskał dyplom mistrza ślusarza. W 1973 r. ukończył dwuletnie Studium Ekonomiczne Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu przy KW PZPR w Gdańsku.
Od stycznia 1948 r. do stycznia 1952 r. pracował jako pomocnik ślusarza w Stoczni Gdańskiej im. Lenina; od stycznia 1952 r. do lipca 1952 r. był ślusarzem w Zjednoczeniu Urządzeń Dźwigowych, a następnie w Kolejach Państwowych.
Od października 1952 r. do maja 1956 r. pracował w Zakładach Tłuszczowych Wróblewski w Gdańsku, a od marca 1957 r. do marca 1959 r. w Browarze Gdańskim. Następnie do maja 1959 r. był zatrudniony w Gdańskich Zakładach Maszyn Elektrycznych; a później w Gdańskiej Fabryce Maszyn i Odlewni.
Od maja 1959 r. do stycznia 1961 r. był pracownikiem Zakładów Drzewnych w Gdańsku; od stycznia 1961 r. do listopada 1963 r. - Gdańskich Zakładów Radiowych T-18. Przez kolejne trzy lata pracował w Gdańskiej Fabryce Opakowań Blaszanych.
Od października 1966 r. do kwietnia 1975 r. był ślusarzem w Gdańskiej Stoczni Remontowej, a następnie do czerwca 1976 r. pracownikiem Rafinerii Nafty Gdańsk.
Od lipca 1976 r. do listopada 1982 r. pracował jako ślusarz okrętowy w Stoczni im. Westerplatte w Gdańsku (oddziale Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni).
W grudniu 1970 r. był współorganizatorem strajku w Stoczni, członkiem Komitetu Strajkowego oraz uczestnikiem demonstracji robotniczych na ulicach Gdańska. W styczniu 1971 r. został członkiem delegacji załogi GSR na spotkanie z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem.
W latach 1978-80 był działaczem Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, należał też do tzw. grupy Lecha Wałęsy z gdańskiej dzielnicy Stogi.
"Konstruktor prostych drukarek, procy, wyrzutni ulotek, drukarz, kolporter m.in. +Robotnika Wybrzeża+. Uczestnik niezależnych obchodów rocznic 3 Maja, 11 Listopada, Grudnia '70" - napisano w "Encyklopedii Solidarności".
W sierpniu 1980 r. był organizatorem strajku w Stoczni, przewodniczącym Komitetu Strajkowego, delegatem do MKS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Od września 1980 r. należał do "Solidarności", a od listopada tego roku był wiceprzewodniczącym KKK "Solidarności" Pracowników Cywilnych MON i MSW.
W grudniu 1980 r. został przewodniczącym KZ "Solidarności" w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. W listopadzie 1981 r. został wybrany delegatem na sesję WZD "Solidarności" Regionu Gdańskiego.
Od 13 grudnia 1981 r. do 10 grudnia 1982 r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku.
Po odejściu ze Stoczni przeszedł na rentę, a następnie na emeryturę. Mieszkał wraz z żoną w 45-metrowym mieszkaniu w bloku na Stogach.
Jak podaje radiomaryja.pl, 10 lipca 2008 r. podczas promocji książki "SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii" autorstwa Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka w gdańskiej sali AKWEN Stobiecki, reprezentujący "Solidarność" Stoczni Marynarki Wojennej w Gdańsku, podsumował spotkanie: "Szkoda, że na końcu tej książki nie napisaliście panowie: +Lechu, dlaczego nas okłamałeś?+".
"Stobiecki ma 80 lat, pierwszą grupę inwalidzką, głodową emeryturę i ciężko chorą żonę za drzwiami. Z tego powodu gości przyjmuje tylko na klatce schodowej. +On jeden wyprowadził wojska radzieckie, jeden obalił system komunistyczny, jeden sam wszystko wygrał+ – mówi o Wałęsie. +Wszystko sobie przypisał. Po co mam mu zabierać ten triumf, zwycięstwo i bohaterstwo, skoro odstawił nas na boczny tor +" - wspominał Cezary Łazarewicz we "Wprost" (4 października 2013 r.).
Był odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006 r.) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2015 r.).
O śmierci działacza WZZ Wybrzeże i członka "Solidarności" poinformował w czwartek portal Tysol.pl.(PAP)
autor: Grzegorz Janikowski
gj/ pat/
